Kaci także umierają

Kaci także umierają (ang. Hangmen Also Die!) – amerykański film noir z 1943 roku w reżyserii Fritza Langa. Jego fabuła luźno nawiązuje do historii zamachu na Reinharda Heydricha – nazistowskiego dygnitarza i wysokiego rangą członka SS, pełniącego funkcję protektora Czech i Moraw, który z powodu swoich zbrodni nazywany był „Katem Pragi”.

Kaci także umierają
Hangmen Also Die!
Gatunek

noir, dramatyczny, wojenny

Rok produkcji

1943

Data premiery

23 marca 1943

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

134 min

Reżyseria

Fritz Lang

Scenariusz

John Wexley

Główne role

Hans Heinrich von Twardowski
Brian Donlevy
Walter Brennan
Arno Frey
Anna Lee

Muzyka

Hanns Eisler

Zdjęcia

James Wong Howe

Scenografia

William S. Darling
Julie Heron

Kostiumy

Eleanor Behm

Montaż

Gene Fowler Jr.

Produkcja

Fritz Lang
Arnold Pressburger

Wytwórnia

Arnold Productions

Dystrybucja

United Artists

Heydrich zmarł kilka dni po zamachu przeprowadzonym przez czeskich i słowackich agentów zrzuconych na spadochronach z brytyjskiego samolotu, jednak w filmie jako jego zabójcę przedstawiono członka czeskiego ruchu oporu powiązanego z partią komunistyczną. Wynikało to z tego, że obraz zrealizowano kilka miesięcy po zamachu, kiedy to wszystkie jego szczegóły nie były jeszcze znane.

W 1944 roku Hanns Eisler został nominowany do Oscara za muzykę do tego filmu[1], a Jack Whitney za najlepszy dźwięk[2].

Obsada edytuj

Fabuła edytuj

W okupowanej przez nazistów Czechosłowacji zostaje zastrzelony brutalny „Kat Pragi”, Reinhard Heydrich. Sprawcą jest czeski patriota i chirurg dr Franticek Svoboda. Ponieważ aresztowany zostaje kierowca samochodu, którym miał odjechać z miejsca zdarzenia, a władze wprowadzają godzinę policyjną, Franticek zmuszony zostaje do szukania bezpiecznego miejsca. Poszukiwanemu przez Niemców Svobodzie przychodzi z pomocą nieznajoma kobieta o imieniu Mascha, która celowo myli pościg. Franticek odnajduje jej dom i tymczasowo się w nim zatrzymuje. Okazuje się, że jest ona córką profesora historii Stephena Novotnego, któremu okupanci zakazali nauczania. Tymczasem w mieście trwa obława na zamachowca. Ponieważ jednak nie przynosi ona rezultatu, naziści postanawiają zmienić sposób działania i zmusić go, by sam się poddał lub został wydany przez miejscową ludność. W tym celu z pomocą bogatego piwowara, Emila Czaka układają listę 400 osób (wśród których jest Novotny) i grożą, że stracą 40 z nich jeśli zamachowiec nie zostanie wydany. W wyniku serii zawiłych zdarzeń ruch oporu kieruje podejrzenia na Czaka, ale jest już za późno, gdyż Niemcy spełniają swoje groźby i zabijają zakładników.

Produkcja edytuj

Film początkowo miał kilka roboczych tytułów: Never Surrender, No Surrender, Unconquered, We Killed Hitler's Hangman, Trust the People i Lest We Forget[3]. Kiedy jednak podczas produkcji okazało się, że istnieje książka o podobnej nazwie co Never Surrender i No Surrender producenci ogłosili konkurs na nowy tytuł dla aktorów i członków ekipy filmowej. Ostatecznie wygrała go jedna z sekretarek, która w nagrodę otrzymała 100 dolarów.

Swój epizodyczny udział w filmie, którego produkcja trwała od końca października do połowy grudnia 1942 roku, rozważali Teresa Wright, John Beal i Ray Middlelton Wright[3].

Reżyser Fritz Lang rozważał umieszczenie na początku filmu wiersza Edny St. Vincent Millay, The Murder of Lidice, ale ostatecznie zrezygnował z tego pomysłu. Wiersz ten znalazł się w innej produkcji o Heydrichu, Hitler's Madman (1943)[3].

Premiera filmu odbyła się 23 marca 1943 roku w Nowym Jorku. 27 marca jego pokaz odbył się w Prague w stanie Oklahoma, a 15 kwietnia wszedł on na ekrany kin w całych Stanach Zjednoczonych[3].

Przypisy edytuj

  1. Hanns Eisler. imdb.com. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
  2. The 16th Academy Awards (1944) Nominees and Winners. oscars.org. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
  3. a b c d Hangmen Also Die! Notes. tcm.com. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj