Wikipedia

Karol Karski (teolog)

polski teolog

Karol Hubert Karski (ur. 3 listopada 1940 w Katowicach) – polski teolog ewangelicki, działacz ekumeniczny, profesor nauk teologicznych.

Prof. Karol Karski

ŻyciorysEdytuj

Maturę uzyskał w III Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Katowicach[1]. Absolwent Wydziału Teologicznego Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (ChAT). Po ukończeniu studiów przez trzy lata pracował jako wolny publicysta, potem przez rok był sekretarzem redakcji kwartalnika „Posłannictwo”. W latach 1970–1982 był pracownikiem Polskiej Rady Ekumenicznej, zastępcą kierownika Wydziału Prasy, Studiów i Kontaktów Zagranicznych. Równocześnie w 1972 podjął studia specjalistyczne w Instytucie Ekumenicznym w Bossey k. Genewy, a w 1978 uzyskał w ChAT stopień naukowy doktora nauk teologicznych. W 1977 został powołany na sekretarza Podkomisji ds. Dialogu Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu. W 1983 został zastępcą redaktora naczelnego półrocznika „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. Prowadził wykłady na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie z ekumenizmu i teologii protestanckiej. Od 1988 jest członkiem Societas Oecumenica – międzynarodowej organizacji zrzeszającej instytuty i badaczy tematyki ekumenicznej.

 
Profesor Karol Karski (w środku) z rektorem UO prof. Stanisławem Nicieją i abp. prof. Alfonsem Nossolem (2014)

W 1991 rozpoczął pracę naukową na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. W 1992 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ekumenicznej na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1993 objął stanowiska profesora nadzwyczajnego i kierownika Katedry Ekumenizmu ChAT. W latach 1996–2002 był prorektorem tej uczelni. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. W latach 2011–2012 był kierownikiem studiów doktoranckich ChAT.

W latach 2007–2011 był członkiem Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.

Jest jednym z najaktywniejszych ekumenistów w Polsce. Pełni funkcję prezesa Zarządu Fundacji Ekumenicznej „Tolerancja”. Do 2019 był redaktorem naczelnym periodyku „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. W tym samym roku został przewodniczącym Rady Naukowej tego czasopisma[2].

Opublikował ponad 700 artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz cztery książki.

Od 16 lutego 2009 jest prezesem warszawskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego.

Wyróżnienia i odznaczeniaEdytuj

Otrzymał liczne odznaczenia, m.in. nagrodę św. Brata Alberta w zakresie ekumenizmu oraz medal "Serce dla serc" za działalność ekumeniczną, Medal „Zasłużony dla Tolerancji” (2003).

21 grudnia 2010 Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie, Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP oraz Polska Rada Ekumeniczna zorganizowały w Sali Synodalnej im. bp. Andrzeja Wantuły w Warszawie, uroczystość jubileuszu 70. urodzin profesora Karola Karskiego, której częścią było wręczenie jubilatowi księgi na jego cześć pt. Ekumenizm i ewangelicyzm. Studia ofiarowane Profesorowi Karolowi Karskiemu w 70. urodziny, pod red. Marcina Hintza i Tadeusza J. Zielińskiego (Warszawa 2010, ss. 510). Księga zawiera m.in. wykaz publikacji jubilata i przedstawia jego dorobek promotorski i recenzencki.

W 2014 Senat ChAT nadał mu Medal za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[3].

Wybrane publikacje książkoweEdytuj

  • Teologia protestancka XX wieku, tom 208 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1971.
  • Dążenia ekumeniczne we współczesnym świecie, Warszawa 1974 (wyd. 2, Warszawa 1986).
  • Symbolika. Zarys wiedzy o Kościołach i wyznaniach chrześcijańskich, Warszawa 1994 (wyd. 2, Warszawa 2003).
  • Protestanci i ekumenizm. Wkład spadkobierców Reformacji w dzieło jedności, Warszawa 2001.
  • Bliżej wspólnoty. Katolicy i luteranie w dialogu 1965-2000, (red. naukowa i tłumaczenie wspólnie z Stanisławem Celestynem Napiórkowskim), Lublin 2003.
  • Od Edynburga do Porto Alegre. Sto lat dążeń ekumenicznych, Warszawa 2007.
  • Credo. Symbol naszej wiary, (współautorzy: Wacław Hryniewicz, Henryk Paprocki), Kraków 2009.
  • Rodzina Burschów. Opowieści o polskich ewangelikach (red. nauk. wspólnie z Aleksandrem Łupieńką), Wydawnictwo Augustana, Bielsko-Biała 2016 ISBN 978-83-62109-86-9

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Grzegorz Polak, Życiowa i ekumeniczna droga profesora Karola Karskiego, [w:] Ekumenizm i ewangelicyzm. Studia ofiarowane Profesorowi Karolowi Karskiemu w 70. urodziny, red. Marcin Hintz, Tadeusz J. Zieliński, Warszawa 2010 ISBN 978-83-60273-17-3 s. 18.
  2. ↑ Studia i Dokumenty Ekumeniczne. chat.edu.pl. [dostęp 2019-04-02].
  3. ↑ Tadeusz J. Zieliński. Medal za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Ustanowienie - kształt - osoby uhonorowane. „Rocznik Teologiczny”. LVI (2014) (z. 2). s. 273. 

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Karski_(teolog)&oldid=63863230”