Kazimierz Stoy
Kazimierz Walenty Stoy (ur. 4 czerwca 1890 w Sanoku, zm. 15 grudnia 1980 w Port Talbot) – major obserwator lotnictwa Wojska Polskiego.
 major obserwator
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 grudnia 1980 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
II ruchomy park lotniczy, |
| Stanowiska |
kierownik referatu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Kazimierz Walenty Stoy urodził się 4 czerwca 1890 w Sanoku[1][2][3][4][a]. Był synem inż. Henryka Stoya (pracującego w Brzeżanach i Sanoku) i Heleny Józefy Leokadii (ur. 1855[5], córka Walentego Lipińskiego, w 1940 deportowana na Syberię wraz z synową i wnukiem Tadeuszem Hoffem i 23 września 1940 zmarła w Minorze[6])[1]. Miał rodzeństwo: Emilię Stefanię Wiktorię (ur. 1880[7], żona Mariana Ludwika Hoffa, matka Tadeusza Hoffa, zm. 27 maja 1944 w Ałdanie[8][9]), Filipinę (jedno z bliźniąt, ur. i zm. 1 maja 1885[10][11]), Henryka Tadeusza (drugie z bliźniąt, ur. 1 maja 1885), Stefanię Jadwigę (ur. 1886)[12]. Pod koniec XIX zamieszkiwał w Sanoku w domu nr 225 rodzin Lipińskich i Beksińskich[1].
Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej jako podchorąży wchodził w skład korpusu oficerskiego II ruchomego parku lotniczego, użytego na froncie i dyslokowanego w Brześciu nad Bugiem[13]. Został awansowany na stopień porucznika w korpusie oficerów aeronautycznych z dniem 1 czerwca 1921[14][15]. W latach 20. i 30. był oficerem 2 pułku lotniczego w Krakowie[16][17][18][19][b]. W latach 30. został awansowany na stopień kapitana[3]. Według stanu z marca 1939 był kierownikiem referatu w Dowództwie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych[20].
Podczas II wojny światowej służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Dosłużył stopnia majora (S/Ldr) obserwatora[21].
W 1924 w Krakowie poślubił Annę[1]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[22]. Był prezesem Koła Chyrowiaków[22]. Zmarł 15 grudnia 1980 w Port Talbot i tam został pochowany[22][4].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Medal Wojska (czterokrotnie)[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi (25 maja 1929)[23][24]
Uwagi edytuj
- ↑ Według „Biuletynu” Koła Lwowian w Londynie Kazimierz Stoy urodził się w Brzeżanach, gdzie jego ojciec, inż. Henryk Stoy, został przeniesiony z Sanoka w 1892 tj. dwa lata po urodzeniu Kazimierza.
- ↑ W odniesieniu do tożsamości podanej w Roczniku Oficerskim z 1928 (zob. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 531, 556) opublikowano sprostowanie w „Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych” z 1931, wedle którego zamiast imion „Kazimierz Walenty” polecono wstawić imię „Walenty”, zob. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Sprostowania. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 5, s. 286, 287, 3 sierpnia 1931.. Tym niemniej w Roczniku Oficerskim z 1932 nadal podano zapis „Kazimierz Walenty Stoy” (zob. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 235, 739, 1006).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 244 (poz. 120).
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 556.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 209.
- ↑ a b c Kazimierz Walenty Stoy. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 356 (poz. 15).
- ↑ Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 62, 64-66, 70, 73-80. ISBN 83-87799-03-3.
- ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 140 (poz. 118).
- ↑ Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 27, 151, 152, 154. ISBN 83-87799-03-3.
- ↑ Emilia Stefania Hoff. geni.com. [dostęp 2021-10-15].
- ↑ Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 77 (poz. 66).
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 102 (poz. 75).
- ↑ Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 124 (poz. 198).
- ↑ Organizacja i działalność 2. Pułku Lotniczego. W: 2. Pułk Lotniczy 1919-1929. Tarnów: Komitet Wojewódzki L.O.P.P. w Krakowie, 1929, s. 8.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 947.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 866.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 931.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 852.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 531, 556.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 235, 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 209, 435.
- ↑ Archiwum: Ulepszone Dane Personalne Sił Powietrznych 1940–1947. aircrewremembered.com. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ a b c Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 39-40, s. 132, Grudzień 1980. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 235.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.