Kinga Preis
Kinga Anna Preis (ur. 31 sierpnia 1971 we Wrocławiu) – polska aktorka.
 Kinga Preis (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1971 |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 1994 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr Polski we Wrocławiu | |
| Odznaczenia | |
    
| |
ŻyciorysEdytuj
EdukacjaEdytuj
Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego nr II im. Piastów Śląskich z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego we Wrocławiu[1]. W 1996 ukończyła wrocławską filię PWST w Krakowie.
KarieraEdytuj
Jest aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu[2]. Za swe teatralne wystąpienia i role filmowe zyskała wiele nagród. Jest sześciokrotną laureatką Orła za pierwszoplanowe role w filmach Cisza i Komornik oraz za drugoplanowe w filmach Wtorek, W ciemności, Pod Mocnym Aniołem i Jak najdalej stąd. Zdobyła także 10 nominacji, przez co stała się najczęściej nagradzaną i nominowaną aktorką w historii tej nagrody. W 2001 czytelnicy miesięcznika „Film” przyznali jej Złotą Kaczkę dla najlepszej aktorki roku[3]. Za role w Poniedziałku, Ciszy i Komorniku przyznano jej nagrody na festiwalu w Gdyni.
W 1999 roku na XX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu zdobyła nagrodę główną, a w latach 2000–2004 była laureatką Złotych Iglic – nagrody czytelników Słowa Polskiego – Gazety Wrocławskiej[4].
W 2006 została laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, przeznaczonej dla „młodych aktorów wyróżniających się wybitną indywidualnością”[5]. W 2008 została nagrodzona, za rolę Wandy Boniszewskiej w spektaklu Stygmatyczka Sceny Fakty Teatru Telewizji, podczas VIII Festiwalu Teatru Telewizji Polskiej i Polskiego Radia „Dwa Teatry” w Sopocie[6]. W 2020 odebrała Telekamerę w kategorii „najlepsza aktorka”[7].
W spektaklu Kombinat w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej zaśpiewała utwór Psy Pawłowa[8].
Od 2010 jest ambasadorem Fundacji „Wrocławskie Hospicjum dla Dzieci” we Wrocławiu.
Życie prywatneEdytuj
Jest córką austriackiego skrzypka, Rinaldo Preisa i Krystyny Preis, długoletniej pracownicy administracyjnej Opery Wrocławskiej[9], córki tancerki baletowej Marii Pipkowej[10]. Rodzice aktorki rozwiedli się, gdy Rinaldo Preis podjął decyzję o przeprowadzce do NRD; zmarł, kiedy Kinga Preis miała siedem lat[11].
Jej partnerem życiowym jest Piotr Borowiec[12], operator filmowy[13]. Ma syna, Antoniego.
OdznaczeniaEdytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (28 września 2010)[14],
- Brązowy Krzyż Zasługi (5 lipca 2004)[15],
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (21 marca 2011)[16],
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (3 stycznia 2006)[16],
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2002)[17].
FilmografiaEdytuj
- 1996: Opowieści weekendowe: Niepisane prawa – Jolanta
- 1997: Pokój 107 – Zośka
- 1997: Farba – Majka
- 1998: Poniedziałek – Renata
- 1998: Dom Pirków – matka Pirków
- 1999: Wrota Europy – Hala
- 2000–2001: Przeprowadzki – Róża Szczygieł
- 2000: Twarze i maski – Agnieszka Horn
- 2000: To ja, złodziej – matka Pyzy, prostytutka
- 2001: Wtorek – Renata
- 2001: Cisza – Mimi
- 2003: Symetria – żona Dawida
- 2004: Nigdy w życiu! – Kinga
- 2004: Kryminalni – Teresa Nowacka (odc. 12)
- 2005: Defekt – Malcowa, żona Szymka
- 2005: Przybyli ułani – Jadźka, żona Mariana
- 2005: Karol. Człowiek, który został papieżem – matka Józefa
- 2005: Komornik – Gosia Bednarek
- 2005: Boża podszewka II – Maryśka Jurewicz-Lulewicz
- 2006: Statyści – Bożena Popławska-Ochman
- 2006: Fundacja – Kazia
- 2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
- 2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
- 2006: Co słonko widziało – brunetka
- 2007: Ogród Luizy – psycholog Anna Świątek
- 2007: Regina – Anna Raj, siostra Reginy
- 2008: Cztery noce z Anną – Anna P.
- 2008: Jeszcze raz – Grażyna
- 2008: Rysa – Zosia
- od 2008: Ojciec Mateusz – Natalia Borowik, gospodyni księdza
- 2009: Dom zły – Bożena Dziabasowa
- 2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny – Plesicowa
- 2010: Milion dolarów – Bożenka
- 2010: Joanna – Staszka Kopeć
- 2010: Nie ten człowiek – klientka w sklepie akwarystycznym
- 2011: Róża – Amelia
- 2011: Sala samobójców – psychiatra Karolina
- 2011: W ciemności – Wanda Socha
- 2011: Instynkt – Karlikowa (odc. 9)
- 2012: Ja to mam szczęście! – Joanna Polak
- 2013: Mazurek – Urszula
- 2013: Prawo Agaty – Alicja Romaniuk (odc. 50)
- 2013: Bez tajemnic – Magda, córka Janiny (odc. 2, 17, 32)
- 2014: Bogowie – matka Ewki
- 2014: Pod Mocnym Aniołem – Mania
- 2014–2015: Krew z krwi 2 – prokurator Reszke
- 2015: Córki dancingu – wokalistka Krysia
- 2016: Wszystko gra – Roma
- 2016: Kaprys losu – Zuzanna Zawada
- 2018: Plan B – Natalia
- 2018: Pułapka – prokurator Natalia Różańska
- 2018: 53 wojny – Krystyna
- 2019–2020: Stulecie Winnych – Bronisława Winna
- 2019: Mały grand hotel – Viola
- 2020: Jak najdalej stąd – matka Oli
- 2021: Rysa[18] – patolog Grażyna Walińska
- 2021: Zupa nic – Elżbieta Makowska, matka Marty i Kasi
DubbingEdytuj
- 2009: Włatcy móch: Ćmoki, czopki i mondzioły –
- Jowita,
- Sandra
- 2015: W głowie się nie mieści – Smutek
- 2017: Smerfy: Poszukiwacze zaginionej wioski – Wierzbina
Teatr TelewizjiEdytuj
- 1995: Kasia z Heilbronnu, czyli próba ognia – jako Kasia, przeniesienie spektaklu z Teatru Polskiego we Wrocławiu (Scena na Świebodzkim)
- 2000: 10 pięter – jako Lidka
- 2001: Przypadek Klary – jako Klara
- 2001: Pielgrzymi – jako Artystka
- 2007: Inka 1946 – jako Maria
- 2008: Stygmatyczka (Scena Faktu) – jako Wanda Boniszewska
- 2008: Golgota wrocławska – jako Róża Szwejcer
DyskografiaEdytuj
- 1999: Nick Cave i przyjaciele W moich ramionach – śpiew w utworze „Przekleństwo Millhaven”[19]
- 2000: Ballady morderców (wydawca: Studio K2) wraz z Mariuszem Drężkiem na podstawie Murder Ballads (Nick Cave and the Bad Seeds)[20]
NagrodyEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Znani absolwenci. lo2.wroc.pl [dostęp 2019-11-26].
- ↑ Kinga Preis. [w:] Zespół artystyczny [on-line]. teatrpolski.wroc.pl. [dostęp 2012-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)].
- ↑ Złote Kaczki. filmweb.pl. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 715.
- ↑ Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego – laureaci. nagrodacybulskiego.pl. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Teatr Tv. Stygmatyczka. www.filmpolski.pl. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Telekamery 2020. Oto pełna lista zwycięzców. Nie zabrakło również gorzkich słów..., pinkwall.pl [dostęp 2020-02-04] (pol.).
- ↑ Republika. republika.art.pl. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ O Kindze Preis. Ciekawostki online. [dostęp 2021-08-21].
- ↑ Sławomir Pietras: Z głębi teatralnego klanu. E-teatr, 2015-03-24. [dostęp 2021-08-25].
- ↑ Paweł Gzyl: Kinga Preis nie wygląda jak miss i wcale tego nie żałuje. Gazeta Krakowska, 2016-11-12. [dostęp 2021-08-25].
- ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 19, 12 maja 2016, s. 16–17.
- ↑ „Swojego Oscara już mam”. styl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]., Pani nr 04/2012, s. 39–45, www.styl.pl.
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 2, poz. 18 „za zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 109 „za zasługi w pracy artystycznej”.
- ↑ a b MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [dostęp 2020-04-05] (pol.).
- ↑ Kinga Preis, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2020-04-05].
- ↑ Układ serial AXN Polsat premiera Igor Brejdygant premiera serial Rysy, wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-29] (pol.).
- ↑ Nick Cave I Przyjaciele: W Moich Ramionach. allmusic.com. [dostęp 2012-08-22]. (ang.).
- ↑ Kinga Preis & Mariusz Drężek – Ballady Morderców. discogs.com. [dostęp 2012-08-22]. (ang.).
BibliografiaEdytuj
- Kinga Preis w bazie IMDb (ang.)
- Kinga Preis w bazie Filmweb
- Kinga Preis w bazie filmpolski.pl
- Kinga Preis, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
- Kinga Preis w serwisie Culture.pl
Linki zewnętrzneEdytuj
- Kinga Preis, kolekcjonerka filmowych Orłów (zdjęcia) na portalu gazeta.pl