Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach

rzymskokatolicki kościół parafialny

Kościół św. Józefa Oblubieńcarzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w Starych Bogaczowicach w dekanacie Wałbrzych-Zachód w diecezji świdnickiej[2].

Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach
A/1921/768/WŁ z 8.11.1980[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Stare Bogaczowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach

Wezwanie

św. Józefa Oblubieńca

Wspomnienie liturgiczne

19 marca

Położenie na mapie gminy Stare Bogaczowice
Mapa konturowa gminy Stare Bogaczowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa Oblubieńca w Starych Bogaczowicach”
Ziemia50°50′50,7″N 16°11′41,5″E/50,847417 16,194861

Historia edytuj

 
Wieża

Barokowy kościół wybudowany w latach 1685-1689 na wzgórzu stanowiącym dominantę okolicy[3], według projektu Marcina Urbana z Lubawki. Przebudowany został w 1826.

Architektura edytuj

Kościół jest murowany, orientowany, jednonawowy, wzniesiony na planie prostokąta. Od zachodu przylega doń oskarpowana wieża, a od wschodu trójbocznie zamknięte prezbiterium. Elewacje są dzielone lizenami i pilastrami, a zwieńczone gzymsem podokapowym. Okna rozmieszczono w dwóch rzędach. Górne są eliptyczne, a dolne szersze od nich, zamykane łukami pełnymi. Korpus nakryty jest dachem dwuspadowym, a prezbiterium trójspadowym. Portal główny ujęty jest zdwojonymi pilastrami i zwieńczony naczółkiem zamkniętym[3].

Wnętrze i wyposażenie edytuj

We wnętrzu emporowo-halowym zachowały się m.in.: ołtarz główny dwukondygnacyjny z XVII/XVIII w., chrzcielnica barokowa z XVII w. W ołtarzu głównym w centralnym polu znajduje się obraz Pokłon pasterzy Johana Clasenssa z Nysy, wcześniej przypisywanyMichaelowi Willmannowi[4] w górnej części znajduje się obraz Franza Heigla Wniebowstąpienie Chrystusa. Płytkie boczne kaplice umieszczone są między przyporami. Wokół całego wnętrza ciągną się empory z ażurową balustradą. Nawa przykryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami. Sklepienie dekorowane jest malowidłami z przedstawieniami świętych umieszczonych w owalnych sztukatorskich obramieniach[3].

Otoczenie edytuj

Kościół otacza cmentarz z licznymi starymi nagrobkami. Do ściany świątyni przylega okazałe mauzoleum Bimmerów. Oprócz tego wielkością charakteryzują się m.in. grobowce Schubertów i Englerów. W elewację kościoła wmurowano tablice ku czci proboszczów Romanusa Rothera i Florianusa Weissa, a także Karola Wojtyły, który modlił się tutaj 2 października 1958. Obok kościoła posadowiono głaz z tablicą pamiątkowa upamiętniającą "wszystkich zmarłych Polaków których mogiły znajdują się w różnych miejscach świata"[5]. Do świątyni prowadzą od wsi reprezentacyjne schody do budynku bramnego[3].

Galeria edytuj

Wnętrze i ołtarz główny
Organy
Mauzoleum Bimmerów

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 194 [dostęp 2016-08-22].
  2. Schematyzm diecezji legnickiej, Legnica 2002, s. 749
  3. a b c d Kościół parafialny pw. św. Józefa Oblubieńca, Stare Bogaczowice - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2020-06-04] (pol.).
  4. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 205
  5. napisy na tablicach in situ

Bibliografia edytuj

  • Schematyzm Diecezji Legnickiej, Legnica 2002.
  • Józef Pater, Katalog ruchomych zabytków sztuki sakralnej w Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1982.