Nienadowa
Nienadowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko[5][4]. Leży nad rzeką San.
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
od 250 do 400 m n.p.m. |
Liczba ludności (2019) |
2243[2] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-750[3] |
Tablice rejestracyjne |
RPR |
SIMC |
0600711[4] |
Położenie na mapie gminy Dubiecko ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego ![]() | |
![]() |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nienadowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0600728 | Białka | część wsi |
0600734 | Dział | część wsi |
0600740 | Górka | część wsi |
0600757 | Kąt | część wsi |
0600763 | Kolonia | część wsi |
0600770 | Łazy | część wsi |
0600786 | Nienadowa Górna | część wsi |
0600792 | Przydatki | część wsi |
0600800 | Świnki | część wsi |
Historia
edytujPierwsza wzmianka o Nienadowej pochodzi z dokumentów z 1441 roku, kiedy to miejscowość stanowiła przedmieście Dubiecka. Osada w XV wieku wchodziła do dóbr Kmitów. Z ich to rąk przeszła na własność Stadnickich. W 1588 roku Stanisław Stadnicki zamienił tę miejscowość na Łańcut z Anną Pilecką. Następnymi właścicielami była rodzina Derszniaków, od których wieś nabyła rodzina Ignacego Krasickiego z Dubiecka.
W XVIII stuleciu miejscowość była własnością Dembińskich. W 1786 r. notował Ewaryst Andrzej, hr. Kuropatnicki w swym "Opisaniu królestw Galicyi i Lodomeryi": Nienadowa. Wieś na gościńcu węgierskim do Lwowa, piękną z ciosu wystawną kolumną, porządną jak żadna na trakcie tym austeryą, ogrodem i domem ozdobiona; JW. hrabi Dębińskiego dziedziczne[6].
W tutejszym dworze, u dziadka Jana Nepomucena Dembińskiego, spędził lata chłopięce znany później komediopisarz Aleksander Fredro. Dwór nienadowski rozebrał mąż Eleonory Bardeleben, Antoni Dembiński (oficer insurekcji kościuszkowskiej). W miejscu gdzie, stał wcześniej dwór, w początkach XIX w. wzniesiony został przez wuja Antoniego Dembińskiego, wg projektu Christiana Piotra Aignera, nowy budynek, klasycystyczny, który przetrwał do dnia dzisiejszego, stanowiąc własność Mycielskich, a następnie Wołkowieckich.
Podczas okupacji polski ruch oporu dokonał we wsi akcji, konfiskując hitlerowcom (2 marca 1942 roku) broń złożoną w gorzelni dworskiej. Inną udaną akcją ruchu oporu było uszkodzenie 13 maja 1944 roku mostu na Sanie, zbudowanego przez Niemców wiosną 1944 roku dla celów strategicznych.
Kościół
edytujW latach 20. XX wieku powstała inicjatywa budowy we wsi kościoła katolickiego. W 1930 roku sporządzono plan świątyni, natomiast w 1931 roku wykonano fundamenty. Wybuch II wojny światowej wstrzymał budowę do 1984 roku, kiedy powstał społeczny komitet budowy. W 1988 roku rozpoczęto budowę murów, a w 1989 roku poświęcono i wmurowano kamień węgielny. 31 lipca 1998 roku ks. abp Józef Michalik poświęcił kościół, jako kościół filialny parafii w Dubiecku; świątynia otrzymała wezwanie Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy[7].
- Nienadowa
-
Kościół NMP Nieustającej Pomocy
-
Dworek Dembińskich
-
Altana lipowa w parku
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86888
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 10 [dostęp 2022-01-23]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 812 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Ewaryst Andrzej Kuropatnicki: "Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi", Przemyśl 1786, s. 60
- ↑ Wiesław Bembenek , Nienadowa [online], nienadowa.eu [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-26] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Nienadowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 101 .
- Mapa wsi z 1852 roku z numerami działek oraz nazwiskami właścicieli (dodane nazwiska oddają najprawdopodobniej stan o kilka dekad późniejszy)