Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiejkościół parafialny w Suchej Beskidzkiej, w archidiecezji krakowskiej.

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej
A-1456 z dnia 7.01.2016
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sucha Beskidzka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Nawiedzenia NMP w Suchej Beskidzkiej

Wezwanie

Nawiedzenia NMP

Położenie na mapie Suchej Beskidzkiej
Mapa konturowa Suchej Beskidzkiej, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej”
Ziemia49°44′25,08″N 19°36′04,09″E/49,740300 19,601136
Wnętrze kościoła
Kościół na pocztówce z około 1913

Architektura edytuj

Kościół w Suchej Beskidzkiej został zaprojektowany w stylu neogotyckim przez Teodora Talowskiego około roku 1896. Inspirowany jest sztuką średniowiecza i łączy w sobie elementy romańskie i gotyckie.

Kościół usytuowany jest przy ulicy Kościelnej w Suchej Beskidzkiej. Nie znajduje się bezpośrednio przy ulicy i stoi pod kątem do niej. Kościół nie jest orientowany, jego prezbiterium skierowane jest na południowy zachód. Zbudowany jest na kamiennym fundamencie z cegły, ze znacznym użyciem kamienia, z którego wykonano detal architektoniczny. Dach pokryty jest dachówką i blachą.

Kościół jest jednonawowy z transeptem, w którym po przeciwległych stronach stoją ołtarze. W nawie głównej i prezbiterium można wyróżnić po trzy przęsła. Prezbiterium otoczone jest ambitem i zakończone wieloboczną absydą. W ambicie znajduje się kaplica.

Z ambitu prowadzi korytarz do starego kościoła, który znajduje się bezpośrednio za kościołem Nawiedzenia NMP. W korytarzu znajduje się zakrystia.

Przy fasadzie znajduje się 54-metrowa wieża, nad prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę.

Wnętrze edytuj

W kościele znajdują się trzy sklepienia krzyżowo-żebrowe w transepcie, prezbiterium i ambicie. Nawa główna oraz jedno przęsło w prezbiterium pokryte są sklepieniem kolebkowym z lunetami. Sklepienie oparte jest na pilastrach, które dzielą kościół na przęsła. Ambit łączy się z prezbiterium za pomocą arkad. Od strony fasady znajduje się empora chóru muzycznego. W emporze osadzony jest kartusz z herbem Branickich Korczak.

Zewnętrze edytuj

Fasada tworzy całość z 54 metrową wieżą i małymi wieżyczkami po jej bokach. Na osi znajduje się otwór wejściowy z pilastrami po bokach. Nad wejściem jest rozeta z witrażem. Na wieży znajdują się figury: pośrodku Ukrzyżowanie Chrystusa oraz Maria Panna, św. Jan Ewangelista, św. Anna i św. Józef osadzone przy brzegach wieży. Figury zostały wykonane z piaskowca szydłowieckiego przez Jana Cingrosa z Ołomuńca. U zwieńczenia fasady znajduje się rzeźba gołębicy.

Do kościoła prowadzi 5 wejść. Jedno znajduje się w fasadzie, dwa po bokach fasady, dwa znajdują się za transeptem i prowadzą do ambitu. Z zewnątrz kościół wspierają przypory. Okna są dwudzielne (biforia) z kolumienkami pośrodku. Zwieńczone są maswerkiem lub rozetą. Dach jest dwuspadowy pokryty dachówką.

Wyposażenie edytuj

Wnętrze kościoła jest nieotynkowane, ozdobione jest malowidłami na cegle. Malowidła przedstawiają sceny biblijne oraz różnego rodzaju ornamenty. W ołtarzu bocznym znajduje się Obraz Matki Bożej Suskiej, Królowej Beskidów.

Ołtarz główny edytuj

Ołtarz został zaprojektowany przez Zygmunta Hendela, a wykonany przez Antoniego Madeyskiego w 1912 roku. Podstawa wykonana jest z marmuru karraryjskiego. Nadstawę zastępuje witraż ze sceną Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny.

Prezbiterium ozdobione jest dodatkowo maswerkami przedstawiającymi Zesłanie Ducha Świętego, Matkę Boską Ostrobramską i św. Aleksandra. Znajdują się tam także cztery figury z wapienia pińczowskiego: św. Stanisława Biskupa, św. Stanisława Kostki, św. Jana Kantego i św. Kazimierza Jagiellończyka.

Przy łukach arkad ambitu stoją kolejne dwie rzeźby: Najświętszego Serca Marii Panny oraz Chrystusa Miłosiernego.

Ołtarz Męki Pańskiej edytuj

Znajduje się w lewym ramieniu transeptu. Jego projekt został zrobiony przez Franciszka Mączyńskiego w 1914 r. Na parze kolumn znajduje się rzeźbiona Grupa Ukrzyżowania wykonana z kamienia szydłowieckiego. W środku usytuowana jest mozaika przedstawiająca św. Józefa oraz metalowe tabernakulum.

Ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa edytuj

Znajduje się w prawym ramieniu transeptu. Jego twórcą jest także Franciszek Mączyński. Ołtarz został wykonany z kamienia szydłowieckiego. W ołtarzu znajdują się kamienne, polichromowane rzeźby, przedstawiające Serce Jezusa, św. Franciszka, św. Antoniego z Dzieciątkiem.

Ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy edytuj

Ołtarz znajduje się w ambicie i jest wykonany z marmuru. Obraz ołtarzowy wykonany został na blasze. W ołtarzu znajdują się relikwie św. Andrzeja Boboli i św. Wincentego Pallottiego. Po przeciwległej stronie ambitu znajduje się rzeźba przedstawiająca Chrystusa Frasobliwego.

Ambona edytuj

Projekt ambony został wykonany przez Teodora Talowskiego. Kosz ambony, wykonany z kamienia, został ozdobiony liściastymi kapitelami. Ambona posiada gwieździste sklepienie ozdobione kamiennymi aniołami.

Droga Krzyżowa edytuj

Ściany kościoła ozdobione są płaskorzeźbami stacji drogi krzyżowej. Stacje zostały wykonane przez Władysława Druciaka w kamieniu pińczowskim.

Bibliografia edytuj

  • Leśniakiewicz M., B. Woźniak, Parafia w Suchej Beskidzkiej, Wadowice, Drukarnia i Wydawnictwo GRAFIKON, 2008.