Konferencja w Spa
Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Konferencja w Spa (5 lipca 1920 – 16 lipca 1920) – spotkanie przedstawicieli państw Ententy oraz m.in. Polski, Czechosłowacji i Niemiec odbywające się latem 1920 r. w belgijskim mieście Spa. Konferencja dotyczyła niemieckich opóźnień w wykonywaniu postanowień traktatu wersalskiego (zwłoka w rozbrojeniu i spłatach reparacji wojennych). Ententę reprezentowali: David Lloyd George, lord George Curzon (Wielka Brytania), Alexandre Millerand (Francja), Léon Delacroix, Paul Hymans (Belgia), Carlo Sforza (Włochy) i Chinda Sutemi (Japonia). Przedstawicielami Republiki Weimarskiej na rozmowy byli minister finansów Joseph Wirth, minister Reichswehry Otto Gessler i jego zastępca Hans von Seeckt.
Na spotkaniu podjęto decyzje:
- ustalono, że dzień 1 stycznia 1921 będzie dniem ostatecznym na rozbrojenie wojsk niemieckich
- określono wysokość miesięcznych dostaw węgla z Niemiec, jako reparacje wojenne na rzecz państw Ententy
Na konferencję przybył polski premier Władysław Grabski, który prosił o pośrednictwo państw zachodnich w rokowaniach z bolszewikami. Przedstawiciele Ententy wyrazili zgodę na udział w negocjacjach w zamian za znaczne ustępstwa strony polskiej. 10 lipca premier Grabski zgodził się na wycofanie polskich wojsk na linię Curzona (określoną przez Radę Najwyższą Ententy 8 grudnia 1919, w Galicji wschodniej obie armie miały stanąć na linii, którą osiągną w dniu rozejmu, następnie każda miała wycofać się o 10 km w celu utworzenia strefy neutralnej) oraz oddanie Wilna Litwie. Dodatkowo polski premier przystał na niekorzystne decyzje w sprawie podziału Śląska Cieszyńskiego, Orawy, Spisza (planowany plebiscyt zastąpiono rozpatrzeniem sprawy przez Radę Ambasadorów) i kontroli nad Gdańskiem (konwencję polsko-gdańską zawarto w Paryżu 9 listopada 1920)[1].
Zgoda na te ustępstwa dawała Grabskiemu obietnice skierowania do Warszawy misji wojskowo-dyplomatycznej Ententy i dostawy amunicji z Zachodu.
Józef Piłsudski był od początku przeciwny misji polskiego premiera, ponieważ w decyzjach aliantów nie widział żadnych zadowalających rozwiązań dla Polski. Klęska Władysława Grabskiego w Spa stała się przyczyną dymisji jego rządu (24 lipca 1920) i powołania rządu obrony narodowej pod kierownictwem Wincentego Witosa.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Kazimierz Władysław Kumaniecki, Odbudowa państwowości polskiej : najważniejsze dokumenty 1912 - styczeń 1924 Kraków - Warszawa 1924, s. 291 - 292.