Konstanty Łubieński
Konstanty Łubieński (ur. 21 marca 1910 w Zasowie, zm. 25 września 1977 w Warszawie) – polski działacz państwowy, ekonomista, prawnik, publicysta. Poseł na Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, członek Rady Państwa (1976–1977).
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 21 marca 1910 Zasów, Austro-Węgry | |
| Data i miejsce śmierci | 25 września 1977 Warszawa, Polska | |
| Członek Rady Państwa | ||
| Okres | od 25 marca 1976 do 25 września 1977 | |
| Przynależność polityczna | Znak | |
| Odznaczenia | ||
     
| ||
ŻyciorysEdytuj
W 1928 zdał maturę w Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (ukończył w 1934). W okresie studiów działał w Myśli Mocarstwowej. Uczestniczył w ruchu oporu (jako oficer Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej). W stopniu kapitana był dowódcą inspektoratu Mielec (od maja 1944); w latach 1944–1945 więziony był przez władze radzieckie.
Po wojnie działał w organizacjach katolickich, w Stowarzyszeniu „Pax”, następnie w Klubach Inteligencji Katolickiej oraz w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym. W latach 1969–1972 był prezesem warszawskiego KIK.
W latach 1945–1952 pełnił funkcję naczelnika wydziału planowania finansowego kolejno w Ministerstwie Skarbu i Ministerstwie Finansów.
Od 1952 zasiadał w Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, w trakcie VII kadencji (1976) został wybrany na przewodniczącego Koła Poselskiego „Znak”, a także na członka Rady Państwa; w trakcie tej kadencji zmarł. Od 1971 był także wiceprzewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Był przewodniczącym Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Oficerskim (1954, za zasługi w pracy społecznej)[2] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych[3] oraz Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 172-4-12)[4]. W pogrzebie udział wzięli m.in. zastępca przewodniczącego Rady Państwa Edward Babiuch, wicemarszałek Sejmu Halina Skibniewska oraz członkowie Rady Państwa Ludomir Stasiak, Michał Grendys, Halina Koźniewska i Henryk Szafrański[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Marek Jerzy Minakowski: Konstanty hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian, sejm-wielki.pl
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481
- ↑ „Trybuna Ludu”, nr 227 z 26 września 1977, s. 2 (nekrolog)
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KONSTANTY ŁUBIEŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-20].
- ↑ „Dziennik Popularny”, nr 221 z 29 września 1977, s. 1
BibliografiaEdytuj
- Ryszard Tomczyk, Myśl Mocarstwowa. Z dziejów młodego pokolenia II Rzeczypospolitej, Szczecin 2008