Krystyna Meissner
Krystyna Jadwiga Meissner, właśc. Meissner-Erhardt (ur. 19 czerwca 1933 w Warszawie) – polska reżyser teatralna, dyrektor naczelny i artystyczny teatrów w Zielonej Górze, Toruniu, Krakowie i Wrocławiu, twórca Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt” (1991) i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław (2001).
| ||
| Imię i nazwisko | Krystyna Meissner-Erhardt | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 czerwca 1933 Warszawa | |
| Zawód | reżyserka | |
| Lata aktywności | od 1956 roku | |
| Zespół artystyczny | ||
| Wrocławski Teatr Współczesny | ||
| Odznaczenia | ||
    
| ||
ŻyciorysEdytuj
Jest córką Alfreda Meissnera. W latach 1952-1956 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1956 debiutowała jako asystent reżysera przy sztukach "Matka" Karola Čapka, w reżyserii Marii Wiercińskiej. W 1961 przedstawiła w ramach swojego debiutu, tzw. warsztatu reżyserskiego, na scenie Teatru Ateneum w Warszawie "Escurial" Michela de Ghelderode, "Samoobsługę" Harolda Pintera i "Na pełnym morzu" Sławomira Mrożka. Studia na PWST ukończyła w 1962.
Od 1962 pracowała jako reżyser kolejno w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1962-1964), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1965-1968),Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1968-1969), Teatrze Polskim w Warszawie (1970-1980) i równolegle Teatrze Dramatycznym w Elblągu (wrzesień 1978-1980). W latach 1980-1983 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Lubuskiego Teatru im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze. W tej samej roli kierowała następnie Teatrem im. W. Horzycy (1983-1996), Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1997-1998) i Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. E. Wiercińskiego (1999-2012). W latach 1983-1989 kierowała Festiwalem Teatrów Polski Północnej w Toruniu. Jest pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt”, którym kierowała w latach 1991-1996 i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław, którym kieruje od 2001.
Nagrody i odznaczeniaEdytuj
- nagroda za reżyserię na Festiwalu Teatrów Polski Północnej:
- "Pluskwa" Włodzimierza Majakowskiego w Teatrze Dramatycznym w Elblągu (1980) - w obsadzie m.in. Józef Osławski
- "Balladyna" Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1985) - w obsadzie
- "Zmierzch" Izaaka Babla w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1987)
- odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1982)
- Paszport „Polityki” w dziedzinie teatru (1994)
- Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1997)
- Dolnośląski Brylant Roku za wygraną w plebiscycie Telewizji Wrocław, "Gazety Wyborczej", "Gazety Wrocławską" i Radia Wrocław w kategorii Wydarzenie Kulturalne Roku za zorganizowanie Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Dialog" (2002)
- nagroda honorowa Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru "Statuetka Fredry", za najciekawsze wydarzenie sezonu - Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Dialog" (2002)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005) - M.P. z 9.01.2006, poz. 21
- Krzyż Rycerski Orderu "za Zasługi dla Litwy" (2006)
- nagroda za reżyserię IV Ogólnopolskiego Konkursu na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej - za sztukę "np. Majakowski" w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (2009)
- srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2009)
- tytuł Kardynała Kultury przyznany przez Teatr Nowy w Krakowie (2012)