LGV Est européenne
LN 6, Ligne Nouvelle 6 (Nowa Linia nr 6), także LGV Est européenne, często skracane do LGV Est – francuska linia kolejowa wysokich prędkości, docelowo łącząca Paryż z Strasburgiem. Linia będzie miała 406 km długości.
Linia umożliwia kursowanie pociągów z prędkościami do 350 km/h.
Budowa linii
edytujKonstrukcję LGV Est podzielono na dwa etapy:
- jako pierwszy wybudowo odcinek z Vaires-sur-Marne na przedmieściach Paryża do Baudrecourt w departamencie Mozela, w pobliżu Metz i Nancy. W okolicach Baudrecourt linia została połączona z istniejącymi klasycznymi liniami Metz – Saarbrücken oraz Metz – Strasburg. Odcinek ten otwarto 10 czerwca 2007.
- drugi odcinek połączy Baudrecourt z Vendenheim na przedmieściach Strasbourga. Do czasu jego otwarcia pociągi TGV do Strasburga będą docierać po klasycznej linii Metz – Strasburg, jadąc z prędkością 160 km/h. Otwarcie drugiego odcinka jest planowane nie wcześniej niż w roku 2016.
Poza budową nowej linii, wykonano lub planuje się wykonać również:
- wybudowanie trzech nowych dworców na nowej linii:
- Champagne TGV, w Bezannes, w pobliżu Reims,
- Meuse TGV, w pobliżu Trois-Domaines, na zachód od linii Nancy – Metz,
- Lorraine TGV, w Louvigny, w pobliżu regionalnego portu lotniczego Metz – Nancy,
- modernizację klasycznych linii kolejowych, w szczególności między dworcem wschodnim w Paryżu i Vaires-sur-Marne oraz między Strasburgiem i Kehl,
- modernizację dworców w centrach miast, do których dotrą pociągi TGV,
- elektryfikację linii kolejowych w Wogezach, umożliwiającą pociągom TGV dotarcie do miast położonych w tym rejonie.
Po oddaniu linii do eksploatacji skróceniu uległy czasy podróży pociągiem do najważniejszych miast w północno-wschodniej Francji oraz w zachodnich Niemczech i Szwajcarii.
Trasa | Czas przejazdu | ||
przed otwarciem odcinka I (dla najszybszego pociągu) |
po otwarciu odcinka I |
po otwarciu odcinka II (planowany) | |
Paryż – Reims | 1:25 | 0:45 | |
Paryż – Metz | 2:45 | 1:30 | |
Paryż – Nancy | 2:40 | ||
Paryż – Luksemburg | 3:55 | 2:15 | |
Paryż – Frankfurt nad Menem | 6:20 | 3:45 | |
Paryż – Strasburg | 3:57 | 2:20 | 1:50 |
Paryż – Monachium | 8:33 | 6:00 | 5:30 |
Paryż – Bazylea | 5:00 | 4:00 | 3:30 |
Paryż – Zurych | 6:00 | 5:00 | 4:30 |
Lille – Strasburg | (5:23) | 3:10 | 2:40 |
Lille – Meuse TGV | - | 1:45 |
Wykonawcy
edytujGłównym inwestorem projektu jest RFF (Réseau ferré de France), zarządca infrastruktury kolejowej we Francji. Prace budowlane, podzielone na osiem części, prowadziły firmy SNCF, ISL, Tractebel, Scétauroute i Setec, które wygrały przetargi na ich realizację. Po raz pierwszy we Francji zastosowano system przetargowy przy budowie linii kolejowej. Tym niemniej całość prac przy budowie torowisk, sygnalizacji i sieci trakcyjnej była koordynowana przez SNCF.
Finansowanie
edytujProjekt o łącznej wartości 3,125 mld €, został sfinansowany przez następujące podmioty:
- Rząd Francji: 1,220 mld €,
- Unia Europejska: 320 mln €,
- Księstwo Luksemburga: 117 mln €,
- RFF (główny inwestor): 682 mln €,
- SNCF: 49 mln €,
- Regiony, departamenty i miasta: 736 mln €,
- Region Ile-de-France: 76,22 mln €,
- Podmioty z Regionu Szampania-Ardeny: 124,25 mln € w tym:
- Region Szampania-Ardeny : 42,08 mln €,
- Miasto Reims: 45,73 mln €,
- Dystrykt Reims: 3,96 mln €,
- Departament Ardeny: 7,62 mln €,
- Departament Marna: 24,85 mln €,
- Podmioty z Regionu Lotaryngia: 253,83 mln €, w tym:
- Region Lotaryngia: 203,06 M€ mln €,
- Departament Moza: 4,12 mln €,
- Departament Meurthe-et-Moselle: 15,70 mln €,
- Departament Mozela: 22,41 mln €,
- Departament Wogezy: 8,54 mln €,
- Podmioty z Regionu Alzacja: 282,03 mln €,
- Region Alzacja: 141,02 mln €, w tym:
- Departament Dolny Ren: 70,58 mln €,
- Miasto Strasburg: 35,37 mln €,
- Departament Górny Ren: 24,39 mln €,
- Miasto Colmar: 3,66 mln €,
- Miasto Miluza: 7,01 mln €,
Zaangażowanie władz samorządowych w projekt jest konsekwencją dekretu rządu Francji z marca 1997, regulującego funkcjonowanie RFF. Zabrania on finansowanie projektu postulowanego przez władze lokalne, jeśli przewidywane zyski nie gwarantują pokrycia kosztów inwestycji, o ile postulujący nie sfinansują częściowo inwestycji w takim stopniu, który zapewni, że wpływy z eksploatacji pokryją pozostające dla RFF koszty. Zapewnienie taboru kolejowego do obsługi linii jest już zadaniem przewoźników, przede wszystkim SNCF.
Budżet projektu zwiększył się o około 290 mln € w porównaniu z zakładanym w roku 1997, cała nadwyżka zostanie pokryta przez rząd Francji oraz RFF.
Szczególne cechy projektu
edytujBudowa linii LGV Est européenne wyróżnia się spośród innych projektów tego typu, realizowanych wcześniej we Francji.
- Oddanie do użytku pierwszego odcinka, planowane pierwotnie na rok 2006 zostało przełożone na rok 2007. Data uruchomienia drugiego odcinka pozostaje wciąż niepewna, mimo że prace przygotowawcze są bardzo zaawansowane.
- Po raz pierwszy w finansowaniu linii TGV miały udział samorządy lokalne. Wysokość wkładu każdego z partycypantów ustalono po licznych negocjacjach, w funkcji zysku w czasie przejazdu nową linią do Paryża. Jest prawdopodobne, że ten sam sposób zostanie również zastosowany przy budowie drugiego odcinka linii.
- Jest możliwe, że pociągi relacji Paryż – Niemcy pojadą przez Mannheim, włączony już w niemiecką sieć szybkiej kolei ICE, łączącej Monachium, Stuttgart i Frankfurt nad Menem, a nie przez Strasburg jak pierwotnie zakładano.
- LGV Est européenne jest również najszybszą z istniejących linii, pozwalającą na osiąganie prędkości do 350 km/h. Jednak prędkość pociągów TGV wynosi tylko 320 km/h.
- Jest to również pierwsza linia wysokich prędkości we Francji, po której mogą kursować pociągi inne niż TGV (w szczególności niemieckie pociągi ICE).