Louis Juchault de Lamoricière

polityk francuski

Christophe-Léon-Louis Juchault de Lamoricière lub La Moricière (ur. 5 września 1806 w St Philbert de Grand-Lieu pod Nantes, zm. 11 września 1865 w Prouzel) – francuski generał i polityk.

Louis Juchault de Lamoricière
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Christophe-Léon-Louis Juchault de Lamoricière

Data urodzenia

5 września 1806

Data śmierci

11 września 1865

Minister wojny
Okres

od 28 czerwca 1848
do 20 grudnia 1848

Poprzednik

Louis-Eugène Cavaignac

Następca

Joseph Marcelin Rulhières

Miał znaczący udział w zdobyciu Algierii. Francuski minister wojny w okresie II Republiki, od 28 czerwca do 20 grudnia 1848. W latach 1848–1851 Lamoricière był jednym z bardziej aktywnych oponentów polityki Ludwika Napoleona Bonaparte, a po zamachu 2 grudnia 1851 dokonanego przez Ludwika Napoleona został zmuszony do opuszczenia Francji.

Jesienią 1852 roku zawarł znajomość z hr. Zygmuntem Krasińskim[1].

W 1860 został dowódcą i organizatorem Żuawi papieskich, tworzących trzon armii papieskiej, którą dowodził podczas kampanii we Włoszech tego roku w obronie Państwa Kościelnego przeciwko siłom Wiktora Emanuela, dążącym do przejęcia terytoriów stolicy apostolskiej na terenie Półwyspu Apenińskiego.[2] W bitwie pod Castelfidardo został pokonany przez czterokrotnie liczniejszą armię Królestwa Piemontu.

Ostatnie lata życia spędził w odosobnieniu we Francji, gdzie pozwolono mu powrócić w 1857 r. Zmarł w Prouzel w 1865 r, i został pochowany w katedrze w Nantes w grobowcu zaprojektowanym przez Paula Dubois.

Gen. Louis de Lamoricière

Przypisy

edytuj
  1. Zbigniew Sudolski, Krasiński. Opowieść biograficzna, Warszawa 1997, s. 475.
  2. Louis N. Delamarre, Catholic Encyclopedia, Nowy Jork: Robert Appleton Company, 1913.

Bibliografia

edytuj
  • Emile Keller: Le général de La Moricière : sa vie militaire, politique et religieuse. – Paris : J. Dumaine, 1874.