Marek Sart
Marek Sart, właśc. Jan Szczerbiński (ur. 4 czerwca 1926[1][2] w Łodzi, zm. 6 listopada 2010 w Otwocku[3]) – polski kompozytor muzyki rozrywkowej i aranżer.
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 listopada 2010 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Zespoły | |
| Melomani | |
| Odznaczenia | |
| |
_gr%C3%B3b.jpg)
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Franciszka[4] i Łucji (zm. 1970), nauczycielki muzyki. Dwaj bracia Iwo i Maksymilian zginęli podczas II wojny światowej[5][6]. W latach 1947–1950 studiował filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim, w latach 1952–1955 prywatnie uczył się kompozycji u Tadeusza Szeligowskiego. Od 1955 zaczął komponować muzykę rozrywkową. W czasie studiów współtworzył Klub Melomani przy polskim oddziale YMCA w Łodzi, grał także na kontrabasie i gitarze w zespole jazzowym „Melomani” Jerzego Matuszkiewicza[7][8]. W 1968 przy Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Imprez Artystycznych w Białymstoku wraz z Ernestem Bryllem założyli folk-rockowy zespół „Drumlersi”, w którym Sart został kierownikiem muzycznym[9].
Od 1950 współpracował z radiem, a następnie z TVP. Był autorem muzycznych audycji radiowych, m.in. „Marek Sart przedstawia polską muzykę instrumentalną”, programów tv, m.in. „Ich pięciu i ona jedna”, „Krach z piosenkami” i „Lista przebojów muzyki” poważnej, „Ze świata musicalu”.
Jest twórcą operetek i musicali (Miss Polonia, libr. Jerzy Jurandot, 1961, Achilles i miłość, libr. Jonasz Kofta i Michał Sprusiński, 1974), bajek i musicali dla dzieci (Toto, libr. Ernest Bryll i Małgorzata Goraj, 1982).
W 1961 był twórcą Teatru Piosenki w kawiarni „Bristol” w Warszawie, przekształcony w pierwszy w Polsce klub szkolenia piosenkarzy, tzw. „Klubu Piosenki ZAKR”. W latach 1964–1968 był prezesem ZAKR-u.
W latach 1960–1962 był kierownikiem muzycznym teatru satyrycznego „Buffo” w Warszawie, w latach 1973–1974 kierownikiem artystycznym Operetki Poznańskiej.
Był współautorem (z Marek Wiernikiem) książki Album polskiego rocka[10].
Od 1991 przewodniczył radzie Fundacji Kultury Polska-Niemcy.
Był prezesem rady programowej Otwockiego Centrum Kultury, oraz stałym uczestnikiem spotkań Towarzystwa Przyjaciół Otwocka. Autor hejnału Otwocka[5].
Zmarł w Otwocku, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 283-2-29)[6].
Wybrane piosenki
edytuj- Bal u Posejdona (muz. i sł. Marek Sart, wyk. Anna German, Krzysztof Cwynar)
- Co nas obchodzi (sł. Jerzy Jurandot, wyk. Olgierd Buczek) – z filmu Mąż swojej żony
- Dyl Sowizdrzał (sł. Stanisław Grochowiak)
- Dzień dobry, Nike (sł. Jerzy Miller)
- Każda miłość jest pierwsza (sł. Jerzy Jurandot, wyk. Irena Santor)
- Komu piosenkę (sł. Karol Kord, wyk. Jerzy Połomski)[11]
- Malowana lala (wyk. Karin Stanek)
- Nie jestem głupia (sł. Andrzej Bianusz)
- O kim dzisiaj opowiada (sł. Janusz Sent, wyk. Krzysztof Cwynar)
- Odejdź smutku (sł. Jerzy Miller, wyk. Maria Koterbska)
- Piosenka prawdę Ci powie (sł. Karol Kord, wyk. Rena Rolska)
- Raz, jedyny raz (sł. Karol Kord, wyk. Krzysztof Cwynar)
- Raz na ludowo (sł. Janusz Odrowąż)
- Siódme niebo (sł. Lidia Gierwiałło, wyk. Marcin Bronikowski)
- Słońce w kapeluszu (sł. Janusz Odrowąż, wyk. Tadeusz Ross)
- Trzysta tysięcy gitar (sł. Krzysztof Dzikowski, Wojciech Młynarski, wyk. Karin Stanek)
- Wesoły pociąg (sł. Kazimierz Winkler, wyk. Marta Mirska, Chór Czejanda)
- Wiosną mi bądź (sł. Jerzy Jurandot)
- Woziwoda (sł. Jerzy Ficowski, wyk. Jerzy Michotek, Jerzy Połomski)
- Wspomnienie (sł. Julian Tuwim, wyk. Czesław Niemen)
- Znad białych wydm (sł. Andrzej Tylczyński, wyk. Fryderyka Elkana)
Muzyka filmowa
edytuj- Profesor Filutek w parku (1955)
- Dziwny sen prof. Filutka (1956)
- Pojedynek profesora Filutka (1956)
- Tajemnica starego zamku (1956)
- Mąż swojej żony (1960)
- Klub kawalerów (1962)
- Liczę na wasze grzechy (1963)
- Marynarka to męska przygoda (1966)
- Przygoda z piosenką (1968)
- Jak się pozbyć czarnego kota (1984)
Źródło:[12].
Spektakle Teatru Telewizji
edytuj- Największy krasnal świata (1991)[13]
Ordery i odznaczenia
edytujNagrody
edytuj- II nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za Woziwodę (1961)
- II nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za Odejdź smutku (1963)
- I nagroda w konkursie radiowym na piosenkę festiwalową na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za Znad białych wydm (1964)
- Srebrny Gronostaj na festiwalu w Rennes (Francja) za Dyla Sowizdrzała (1974)
Źródło:[10].
Przypisy
edytuj- ↑ Leksykony w Interia.pl. leksykony.interia.pl. [dostęp 2010-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-10)].
- ↑ WIEM, darmowa encyklopedia: Sart Marek.
- ↑ Zmarł wybitny kompozytor Marek Sart. tvp.info, 2010-11-06. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
- ↑ a b M.P. z 1998 r. nr 39, poz. 531 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w działalności artystycznej”.
- ↑ a b Gazeta_Otwocka [online], archiwum.otwock.pl [dostęp 2025-06-16].
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: ŁUCJA SZCZERBIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-02-24].
- ↑ Mariusz Gradowski: Melomani. grudzień 2011. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).
- ↑ Odszedł twórca "Malowanej Lali". 8.11.2010. [dostęp 2012-05-22]. (pol.).
- ↑ Białostoccy „Drumlersi” wystąpią w TV. „Gazeta Białostocka”. Nr 96 (5195), s. 3, 23 kwietnia 1968. Białystok: RSW „Prasa”. [dostęp 2025-06-16].
- ↑ a b Sart, Marek - Osoby - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2025-06-16].
- ↑ Dyskografia. jerzypolomski.pl. [dostęp 2013-09-04]. (pol.).
- ↑ Marek Sart w bazie filmpolski.pl
- ↑ Marek Sart, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2025-06-16].
- ↑ Jan Szczerbiński (Marek Sart) w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-06-16].