Maria Bojar-Przemieniecka

śpiewaczka (sopran dramatyczny), pedagog

Maria Bojar-Przemieniecka, właśc. Maria z Szymańskich Czekotowska, 1 voto Preobrażeńska (ur. 30 kwietnia 1897 w Warszawie, zm. 7 czerwca 1982 w Warszawie) – polska śpiewaczka (sopran dramatyczny) i pedagożka.

Maria Czekotowska
Pseudonim

Maria Bojar-Przemieniecka

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1897
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1982
Warszawa

Instrumenty

głos

Typ głosu

sopran dramatyczny

Zawód

śpiewaczka, pedagożka

Aktywność

wykładowca PWSM w Sopocie, docent Warszawie

Współpracownicy
Zygmunt Latoszewski
Grób Kazimierza Czekotowskiego i Marii Bojar-Przemienieckiej na cmentarzu Powązkowskim

Przypisy edytuj

Córka Jakuba i Katarzyny Szymańskich. Ukończyła szkołę średnią Z. Łabusiewiczówny i szkołę śpiewu Marii Sobolewskiej w Warszawie. Studiowała śpiew w Niemczech (Monachium) i we Włoszech. Debiutowała jako śpiewaczka w 1927 w Operze Warszawskiej w tytułowej roli w Aidzie Giuseppe Verdiego. W latach 1927–1929 i 1931–1932 była jej solistką. W początkowych kariery występowała także w Dolinie Szwajcarskiej i w Teatrze Nowości[1]. W latach 1929–1931 występowała w Operze Poznańskiej, 1933–1935 - w operze w Ankarze, 1935–1939 - ponownie w Warszawie i Poznaniu. W tym czasie śpiewała też gościnnie w Operze w Sofii[2]. Od 1936 uczyła w Szkole Muzycznej im. K. Kurpińskiego w Warszawie.

W okresie okupacji niemieckiej śpiewała w warszawskiej kawiarni Ujazdowskiej pod dyrekcją Zygmunta Latoszewskiego[3]. W latach 1945–1953 uczyła śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku, zaś 1953–1967 - w stopniu docenta w PWSM w Warszawie.

Od 1 czerwca 1930 była żoną Kazimierza Czekotowskiego[4].

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 210-5-26)[5].

Ważniejsze role edytuj

Przypisy edytuj