Witold Maliszewski (kompozytor)

polski kompozytor, dyrygent i pedagog

Witold Maliszewski, ros. Ви́тольд Малише́вский (ur. 20 sierpnia 1873 w Mohylowie na Podolu, zm. 18 lipca 1939 w Zalesiu pod Warszawą) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Witold Maliszewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1873
Mohylów Podolski

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1939
Zalesie Dolne

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Józefa, urzędnika, i Leoni z Kryńskich. Ukończył gimnazjum i szkołę muzyczną przy Cesarskim Towarzystwie Muzycznym w Tyflisie. Po maturze w 1891 wyjechał do Petersburga, gdzie studiował matematykę na uniwersytecie (1891–1892) i medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej (1892–1897). Podjął też studia muzyczne w Konserwatorium Petersburskim w latach 1898–1902 u Auguste'a Bernharda (teoria) i Nikołaja Rimskiego-Korsakowa (kompozycja).

Był założycielem, wykładowcą (1908–1921) i dyrektorem (1913–1921) Konserwatorium w Odessie, które wykształciło wielu muzyków światowej klasy. Terror bolszewicki zmusił kompozytora do opuszczenia Odessy w 1921 r. i przyjazdu do Warszawy. Zasługi Maliszewskiego były w Związku Radzieckim przemilczane, a Konserwatorium Odeskie, którego był założycielem otrzymało imię nie swego twórcy, a śpiewaczki operowej Antoniny Nieżdanowej, która nie była w żaden sposób związana z tą instytucją[1].

W Warszawie Maliszewski był dyrektorem Państwowego Konserwatorium Muzycznego, przemianowanego na Wyższą Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina (1922–1927) oraz prezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (1925–1928)[2]. W roku 1927 Maliszewski pełnił funkcję przewodniczącego jury I Konkursu Chopinowskiego.

W latach 1927–1934 pełnił funkcję naczelnika wydziału muzyki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

10 listopada 1933 „za zasługi na polu twórczości i pedagogiki muzycznej” został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]

Kompozytor zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. F. Schuberta w Genewie w 1928 r. za dokończenie Symfonii VIII Franza Schuberta.

U Maliszewskiego pobierali nauki: Witold Lutosławski, Feliks Łabuński, Bolesław Woytowicz, Feliks Rybicki, Mykoła Wiliński(inne języki) i inni.

Od 1901 był mężem Natali z Makarewiczów (1882–1974). Mieli trzy córki: Helenę, Marię Magdalenę i Walerię. Maria Magdalena Halfter (1907–1984), była śpiewaczką, pedagogiem.

Zmarł w lipcu 1939 w Zalesiu, spoczywa obok żony na cmentarzu parafialnym w Piasecznie[4][5].

Dzieła (wybór) edytuj

Twórczość: 4 symfonie, 3 kwartety smyczkowe, balety Boruta i Syrena, Requiem (1930), Missa Pontificalis (1930), Koncert b-moll na fortepian i orkiestrę (1938), Kwintet smyczkowy d-moll oraz Wielka kantata biblijna.

Utwory sceniczne edytuj

Utwory orkiestrowe edytuj

  • I Symfonia g-moll op. 8
  • Uwertura radosna (Ouverture Joyeuse; Ouverture Fröhliche) D-dur op. 11
  • II Symfonia A-dur op. 12 (1903)
  • III Symfonia nr 3 c-moll op. 14
  • IV Symfonia in D major (1925)

Utwory na instrument solowy z orkiestrą edytuj

  • Fantazja koncertująca Kujawska na fortepian i orkiestrę (1928)
  • Koncert b-moll na fortepian i orkiestrę op. 29 (1938)

Utwory kameralne edytuj

  • Sonata na skrzypce i fortepian op. 1
  • I Kwartet smyczkowy F-dur op. 2
  • Kwintet d-moll na 2 skrzypiec, altówkę i 2 wiolonczele op. 3
  • II Kwartet smyczkowy C-dur op. 6
  • III Kwartet smyczkowy Es-dur op. 15

Chóralne edytuj

  • Requiem (1930)
  • Missa Pontificalis (1930)

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj