Marian Domagała (pilot)
Marian Bogusław Domagała (ur. 23 marca 1909 w Lublinie, zm. 27 stycznia 1991 w Glasgow) – porucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, uczestnik kampanii wrześniowej i bitwy o Anglię.
| 3 zwycięstwa | |
| |
 porucznik pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
6 pułk lotniczy |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.svg){kind=small}
Życiorys Edytuj
Z zawodu był monterem lotniczym i w latach 1926–1929 pracował w fabryce Plage i Laśkiewicz. W przyzakładowym Kole Miłośników Lotnictwa rozpoczął naukę pilotażu. W 1930 roku otrzymał powołanie do odbycia zasadniczej służby wojskowej i został przydzielony do Batalionu Lotnictwa w Poznaniu. W następnym roku został skierowany do Centralnej Szkoły Podoficerów Pilotów w Bydgoszczy na kurs w zakresie pilotażu. Po jego ukończeniu otrzymał przydział do 6 pułku lotniczym we Lwowie. W 1933 roku ukończył kursu wyższego pilotażu w Grudziądzu, w 1934 roku został przeniesiony do 132 eskadry myśliwskiej 3 pułku lotniczego. W późniejszym okresie służył w 133 eskadrze myśliwskiej tego samego pułku. W 1936 roku pełnił funkcję instruktora pilotażu w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Wiosną 1939 roku powrócił do macierzystego 6 pl, gdzie służył jako pilot myśliwski w 161 Eskadrze Myśliwskiej[1]. 25 sierpnia 1939 w składzie 161 em został przeniesiony na lotnisko polowe do Widzewa, gdzie brał udział w walkach powietrznych[2]. 2 września podczas startu na przechwycenie Ju 87 został zestrzelony, ale nie odniósł obrażeń[3]. W kampanii wrześniowej wykonał 15 lotów bojowych, ale nie odniósł zwycięstw powietrznych[4].
Po zakończeniu działań wojennych ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie 20 stycznia 1940 roku zaciągnął się ochotniczo do RAF-u[5]. Otrzymał angielski numer służbowy 780671[6] i polski P-1904[7].
5 lipca został skierowany na kurs pilotażu w Old Sarum, a następnie do 6 OTU Sutton Bridge. Po przeszkoleniu na samoloty Hawker Hurricane dołączył 5 sierpnia do 238 dywizjonu RAF w Middle Wallop[8]. Już 8 sierpnia zestrzelił Messerschmitta Me 109 oraz prawdopodobnie zniszczył Messerschmitta Me 110. 11 sierpnia zaliczono mu zestrzelenie kolejnego Me 109[5].
14 września 1940 roku zachorował i został wyłączony z latania operacyjnego. Do lotów powrócił w marcu 1941 roku, 20 marca stracił orientację w terenie i był zmuszony lądować przymusowo w Wimborne. 6 kwietnia 1941 roku został przeniesiony do polskiego dywizjonu 302 stacjonującego wówczas w Westhampnett[5].
29 kwietnia brał udział w walce z Me 109 nad wybrzeżem kanału La Manche. Silnik jego samolotu uległ awarii, ale pilotowi udało się doprowadzić samolot do lotniska Biggin Hill i wylądować przymusowo tuż przed początkiem pasa startowego[5]. 8 maja podczas walki z Me 109 został zestrzelony i ratował się skokiem ze spadochronem[9]. 15 września został przeniesiony do dywizjonu 317 w Exeter. Turę lotów operacyjnych zakończył 4 lutego 1942 roku. Następnie odbył cykl szkoleń instruktorskich, po których w czerwcu trafił do 58 OTU Grangemouth, gdzie latał jako instruktor. 18 grudnia 1944 roku odbył przeszkolenie na samolotach dwusilnikowych[1].
Służbę zakończył w grudniu 1946 r. w stopniu porucznika lotnictwa. Następnie zamieszkał w Szkocji. Ma zaliczone zniszczenie 3 samolotów wroga, co daje mu 93. miejsce na liście Bajana[10].
Zmarł w Glasgow 27 stycznia 1991 roku, pochowany jest w Polsce[7].
Był odznaczony Polową Odznaką Pilota, Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[8], Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Lotniczym (dwukrotnie)[6].
Przypisy Edytuj
- ↑ a b Zieliński, Matusiak, Gretzyngier 2015 ↓, s. 47.
- ↑ Wrześniowe opowieści sierż. Karola Surmy. albumpolski.pl. [dostęp 2019-02-27].
- ↑ Łydżba 2011 ↓, s. 58.
- ↑ Łydżba 2011 ↓, s. 95.
- ↑ a b c d The Airmen’s Stories – Sgt. M.B. Domagala. bbm.org.uk. [dostęp 2019-02-27].
- ↑ a b Domagała Marian Bogusław. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-02-27].
- ↑ a b Krzystek 2012 ↓, s. 176.
- ↑ a b Zieliński 2005 ↓, s. 38.
- ↑ Król 1990 ↓, s. 113.
- ↑ Lista Bajana. polishairforce.pl. [dostęp 2019-02-27].
Bibliografia Edytuj
- Wacław Król: Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii 1940–1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07695-2. OCLC 834110269.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Łukasz Łydżba: Lwowski III/6 Dywizjon Myśliwski. Poznań: Wydawnictwo „Vesper”, 2011, seria: Dywizjony myśliwskie września 1939. ISBN 978-83-7731-025-0. OCLC 803895537.
- Józef Zieliński, Wojtek Matusiak, Robert Gretzyngier: Lotnicy polscy w Bitwie o Anglię. Poznań: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13984-8. OCLC 924759692.
- Józef Zieliński: Lotnicy polscy w Bitwie o Wielką Brytanię. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MH, 2005. ISBN 83-906620-4-3. OCLC 838825949.