Mecz piłkarski Polska – Węgry (1939)
Mecz towarzyski pomiędzy reprezentacjami narodowymi Polski i Węgier rozegrany w niedzielę 27 sierpnia 1939 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Był to ostatni mecz reprezentacji Polski przed wybuchem II wojny światowej, który zakończył się niespodziewanie zwycięstwem reprezentacji Polski 4:2 nad drużyną finalistów Mistrzostw Świata 1938. Spotkanie oglądało 20 000 widzów. Sędziował fiński arbiter Esko K. Pekonen.
Składy edytuj
Adolf Krzyk (bramkarz), Władysław Szczepaniak, Edmund Giemsa, Wilhelm Góra, Edward Jabłoński, Ewald Dytko (gol 75 minuta), Henryk Jaźnicki, (zmiana w 31 minucie – Stanisław Baran), Ewald Cebula, Leonard Piątek, Ernest Wilimowski (gol 33, 64 i 76 minuta), Paweł Cyganek.
Selekcjoner: Józef Kałuża, trener: Marian Spoida
Ferenc Sziklai (bramkarz), Károly Kis, Sándor Bíró, Antal Szalay, József Turay, János Dudás, Sándor Ádám (gol 30 minuta), György Sárosi, Gyula Zsengellér (gol 14 minuta), Géza Toldi, László Gyetvai.
Trener: Dénes Ginzery
Po meczu edytuj
Jak podkreślił dziennikarz Przeglądu Sportowego do sukcesu polskiej drużyny przyczyniła się taktyka szkockiego trenera Alexa Jamesa, który na zaproszenie Polskiego Związku Piłki Nożnej odwiedził Polskę i doradzał między innymi selekcjonerowi Kałuży[1]. Na bankiecie pomeczowym w Klubie Urzędników Ministerstwa Spraw Zagranicznych prezes PZPN pułkownik Kazimierz Glabisz powiedział: Piłkarstwo polskie zaczęło swą historię powojenną od meczu z Węgrami i kto wie, czy dzisiejszy mecz nie jest ostatni przed wojną[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Tuż przed inwazją. Łączy nas piłka. [dostęp 2023-10-23]. (pol.).