Mewa romańska
Mewa romańska[3] (Larus michahellis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- mewa romańska (Larus michahellis michahellis) – zachodnia i południowa Europa oraz Maghreb i basen Morza Śródziemnego. Spotykana nielicznie w całej Polsce, częściej na południu, gdzie stwierdzono także przypadki lęgów w koloniach mew białogłowych.
- mewa atlantycka (Larus michahellis atlantis) – Azory, Madera i Wyspy Kanaryjskie.
| ||
| Larus michahellis[1] | ||
| Naumann, 1840 | ||
 Larus michahellis atlantis | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | neognatyczne | |
| Rząd | siewkowe | |
| Rodzina | mewowate | |
| Rodzaj | Larus | |
| Gatunek | mewa romańska | |
| Podgatunki | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie zasadniczo białe, grzbiet i pokrywy skrzydłowe popielate, na końcówkach skrzydeł kolor czarny z białymi plamami. Dziób żółty z jasnoczerwoną plamą na żuchwie, nogi żółte, tęczówka bladożółta. Osobniki młodociane brązowe. Podgatunki różnią się między sobą wielkością, odcieniem popielu na wierzchu ciała i rozmiarem ciemnych plam na skrzydłach, jednak są to cechy również silnie zmienne wewnątrz poszczególnych podgatunków.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 60–68 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 140–150 cm
waga ok. 800–1500 g - Biotop
- Zamieszkuje zarówno różnorodne wybrzeża morskie, jak i śródlądowe jeziora i brzegi rzek.
- Gniazdo
- Na ziemi, w pobliżu wody, zarówno w roślinności, jak i na piaszczystych łachach czy skalnych klifach. Tworzy kolonie liczące do 30 tysięcy ptaków.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając pod koniec marca 2–4 oliwkowozielone jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 27–29 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta zdobywają zdolność do lotu w wieku około 40 dni.
- Pożywienie
- Wszystkożerna. W diecie przeważają różnorodne ryby, owady, mięczaki, a także odpady, drobne zwierzęta lądowe czy jaja i pisklęta innych ptaków.
- Ochrona
- W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową[4].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Larus michahellis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Larus michahellis. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Przez niektórych zaliczana jako podgatunki mewy białogłowej
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)