Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu

Wystawa międzynarodowa

Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu (fr. Exposition Internationale de Transport et de Tourisme), pot. Komtur[1] – wystawa odbywająca się w okresie od 6 lipca do 10 sierpnia 1930 roku w Poznaniu, na terenie obecnych Międzynarodowych Targów Poznańskich i parku Wilsona[2]. Miała na celu zobrazować ówczesny polski i zagraniczny przemysł środków transportu publicznego i motoryzację indywidualną, a także produkcję akcesoriów związanych z turystyką, tak indywidualną jak i masową[3].

Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930
w Poznaniu
Exposition Internationale de Transport et de Tourisme
Ilustracja
Plan wystawy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Data

6 lipca–10 sierpnia 1930

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Międzynarodowa Wystawa Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu”
Ziemia52°24′10,7″N 16°54′21,3″E/52,402972 16,905917
Dział wystawy „Komunikacja ogólna” na tzw. wolnym polu, obecnie plac św. Marka

Wystawę poprzedził XXII kongres międzynarodowego związku towarzystw komunikacyjnych „Union Internationale de Tramways, de Chemins de fer d'intérêt local et de Transports Publics Automobiles” (Międzynarodowego Związku Przedsiębiorstw Tramwajowych, Kolei Dojazdowych i Przedsiębiorstw Autobusowych) z siedzibą w Brukseli, który odbył się po raz pierwszy w Polsce, w dniach 29 czerwca do 2 lipca 1930 roku w Warszawie[4][2][5].

Protektorat wystawy objął prezydent Rzeczypospolitej prof. dr Ignacy Mościcki oraz marszałek Polski Józef Piłsudski. Komitet honorowy wystawy tworzyli m.in.: prezes wystawy Walery Sławek – prezes Rady Ministrów, wiceprezes wystawy inż. Alfons Kühn – minister komunikacji, minister przemysłu i handlu inż. Eugeniusz Kwiatkowski, minister robót publicznych dr inż. Maksymilian Matakiewicz, minister spraw zagranicznych August Zaleski, minister poczt i telegrafów Ignacy Boerner[2].

Rada Główna wystawy składała się m.in.: z prezesa rady, prezydenta miasta Poznania Cyryla Ratajskiego, wiceprezesa inż. Frederica de Lanckera, prezesa Międzynarodowego Związku Komunikacyjnego i sekretarza inż. Pawła Nestrypke, ówcześnie dyrektora Poznańskiej Kolei Elektrycznej[2][6].

Działy wystawy

edytuj

Eksponaty i zagadnienia podzielono na następujące działy tematyczne:

  • Tramwajnictwo i kolejki dojazdowe,

który obejmował m.in. zakres taki jak: tramwaje, elektrobusy, autobusy, budowę linii tramwajowych, przemysł pomocniczy, propagandę towarzystw tramwajowych,

  • Komunikacja ogólna,

który obejmował m.in. zakres taki jak: koleje normalnotorowe i wąskotorowe, akcesoria kolejowe, budowę linii kolejowych, lokomotywy, wagony, chłodnictwo podczas transportu, walce drogowe, traktory, budowę dróg i mostów, łodzie motorowe, urządzenia transportowe, przenośniki przemysłowe, urządzenia pocztowo-telegraficzne,

  • Lotnictwo,

który obejmował m.in. zakres taki jak: samoloty, akcesoria lotnicze, budowę portów lotniczych, propagandę towarzystw lotniczych,

  • Porty,

który obejmował m.in. zakres taki jak: budowa portów i urządzenia portowe, towarzystwa okrętowe,

  • Salon samochodowy,

który obejmował m.in. zakres taki jak: samochody osobowe, autobusy, samochody ciężarowe i specjalne, motocykle, cyklonetki, karoserie, materiały pędne,

  • Turystyka,

który obejmował m.in. zakres taki jak: zabytki z dziedziny sztuki i historii, zdrojowiska i stacje klimatyczne, przemysł ludowy, folklor, towarzystwa krajoznawcze i turystyczne, sport i przybory przydatne w podróży,

  • Elektrotechnika,

który obejmował m.in. zakres taki jak: silniki trakcyjne, instalacje oświetleniowe, akumulatory, aparaty telefoniczne i telegraficzne, radia,

  • Geografia,

który obejmował m.in. zakres taki jak: kartografia oraz wydawnictwa poświęcone komunikacji i podróżom,

  • Związki międzynarodowe

który obejmował m.in. tematy dotyczące: Ligi Narodów, Międzynarodowej Izby Handlowej, Międzynarodowego Związku Przedsiębiorstw Komunikacyjnych i Międzynarodowego Związku Poczt i Telegrafów[2].

Całość wystawy obejmowała 28 pawilonów targowych, wliczając jednakże pawilony niepełniące funkcji wystawienniczych, przeznaczone do obsługi zwiedzających, mieszczące m.in.: wszelakie biura obsługi, kawiarnie, restaurację, kino, dancing i palmiarnię. Poza tym wykorzystano tzw. wolne pola, czyli wystawę eksponatów na wolnym powietrzu[2].

Specjalne odznaczenia państwowe

edytuj

W dniu 23 lipca 1930 roku wydano rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie specjalnych odznaczeń państwowych nadawanych na Międzynarodowej Wystawie Komunikacji i Turystyki 1930 w Poznaniu, ustanawiające Odznakę Wielkiej Nagrody (Grand Prix), Odznaki Medali Złotego, Srebrnego i Brązowego oraz Dyplom Honorowy[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj