Miaplacidus

gwiazda w gwiazdozbiorze Kila

Miaplacidus (Beta Carinae, β Car) – druga co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Kila (wielkość gwiazdowa: 1,67m). Odległa od Słońca o około 113 lat świetlnych.

Miaplacidus
β Carinae
Ilustracja
Położenie gwiazdy w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kil

Rektascensja

09h 13m 11,977s[1]

Deklinacja

-69° 43′ 01,95″[1]

Paralaksa (π)

0,02882 ± 0,00011[1]

Odległość

113,17 ± 0,43 ly
34,70 ± 0,13 pc

Wielkość obserwowana

1,67m[2]

Rozmiar kątowy

0,00159[3]

Ruch własny (RA)

−156,47 ± 0,14 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

108,95 ± 0,11 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−5,1 ± 2,3 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

A1 III[1]

Masa

3,0–3,1 M[3]

Promień

5,83 R[3]

Wielkość absolutna

−1,03m[2]

Jasność

210 L[3]

Okres obrotu

<2,1 d[3]

Prędkość obrotu

>139 km/s[3]

Wiek

350 mln lat[3]

Temperatura

9100 K[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

8493 pc[2]

Mimośród

0,1486[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J09131197-6943017
Cordoba Durchmusterung: CD−69°600
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 348
Boss General Catalogue: GC 12764
Katalog Gliesego: GJ 339.2
Katalog Henry’ego Drapera: HD 80007
Katalog Hipparcosa: HIP 45238
Katalog jasnych gwiazd: HR 3685
SAO Star Catalog: SAO 250495
CPD−69°1023

Nazwa edytuj

Gwiazda ta ma nazwę własną Miaplacidus, której znaczenie nie jest zupełnie jasne[3][4][5]. Ma ona nowożytne pochodzenie. Może ona oznaczać „spokojne, łagodne wody” (gwiazda tworzy część Kila Okrętu Argo), ale tylko rdzeń placidus jest pewny[3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Miaplacidus dla określenia tej gwiazdy[6].

Charakterystyka edytuj

Jest to olbrzym o wielkości absolutnej równej −1,01m. Należy do typu widmowego A1 III[1]. Temperatura jego powierzchni to około 9100 K. Jest to gwiazda 210 razy jaśniejsza od Słońca i trzykrotnie masywniejsza od niego. Na podstawie pomiaru rozmiaru kątowego promień Miaplacidusa ocenia się na 5,83 promienia Słońca. Nie otacza go dysk pyłowy, częsty u gwiazd tego typu widmowego. Gwiazda ma około 350 milionów lat i jej jądro obecnie tworzy niemal wyłącznie hel. Synteza helu w węgiel rozpocznie się za około 2,5 miliona lat, a gwiazda stanie się czerwonym olbrzymem[3].

Gwiazda ta jest niewidoczna z szerokości geograficznych powyżej 20° N, w tym z całego terenu Polski[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Miaplacidus w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d Anderson E., Francis C: HIP 45238. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l Jim Kaler: Miaplacidus. STARS. [dostęp 2017-01-17]. (ang.).
  4. Argo Navis. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 72. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  5. Carina, the keel. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  6. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-12-18].