Michał Antoni Baranowski
Michał Antoni Baranowski herbu Ostoja (zm. po 1764) – właściciel dóbr ziemskich w Ługowej Woli, Cychrach, posiadacz wójtostwa w Długowoli, sędzia kapturowy czerski, podwojewodzi czerski, komornik graniczny czerski, łowczy inowłodzki, poseł na sejm z ziemi czerskiej.
 Herb Ostoja | |
| sędzia kapturowy czerski podwojewodzi czerski komornik graniczny czerski łowczy inowłodzki | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
zm. po 1764 |
| Ojciec |
Aleksander Baranowski |
| Matka |
Brygida Magnuszewska |
| Żona |
Anna Pęczelska |
| Dzieci |
Andrzej, Józef, Tomasz, Antoni, Jan |
Życiorys edytuj
Michał Antoni Baranowski należał do rodziny wywodzącej się z Jurzykowa (obecnie Jerzykowo koło Pobiedzisk), położonego w dawnym pow. gnieźnieńskim województwa poznańskiego[1]. Jego rodzina należała do rodu heraldycznego Ostojów[2][3][4][5]. Był synem Aleksandra Baranowskiego, majora wojsk litewskich i Brygidy Magnuszewskiej. Jego małżonką była Anna Pęczelska, z którą miał synów: Andrzeja, Józefa, Tomasza, Antoniego i Jana[6].
Michał Antoni Baranowski w roku 1752 otrzymał wójtostwo w Długowoli. Tego roku, w towarzystwie brata Józefa, zawierał układ z Puławskim o Czychry (Cychry). W 1759 roku został powołany do sprawowania urzędu komornika granicznego czerskiego. Następnie w roku 1764 był sędzią kapturowym, posłem i podwojewodzim czerskim. Według Adama Bonieckiego w roku 1748 był łowczym inowłodzkim[7]. Nie jest to jednak informacja pewna. W księgach łęczyckich nie jest on znany. W latach 1736-1754 łowczym inowłodzkim był Jan Rojek. W roku 1744 występował także Bogusław Stokowski jako piastujący ten urząd[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13, 594.
- ↑ Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Baranowscy h. Ostoja.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
- ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 103, 105-106.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 103.
- ↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego. Spisy, A. Gąsiorowski (red.), Biblioteka Kórnicka, Kórnik 1993, s. 41-42.
Bibliografia edytuj
- Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka PAN, Kórnik-Poznań 1995-2019 - Teki Dworzaczka.
- T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część I, s. 11-13.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. II, s. 62, t. IV, s. 490.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. I, s. 101-107.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, t. I, s. 89-90.
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków, Biblioteka Polska, 1858, s. 371.
- Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929.