Microweiseiniplemię chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje 16 opisanych rodzajów.

Microweiseini
Leng, 1920
Okres istnienia: eocen–dziś
56/0
56/0
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Microweiseinae

Plemię

Microweiseini

Synonimy
  • Microweisini Gordon, 1985
  • Pharini Casey, 1899
  • Sukunahikonini Kamiya, 1960

Morfologia edytuj

Chrząszcze o ciele długości poniżej 3,5 mm, w zarysie wydłużonym do owalnego, z wierzchu wyraźnie wypukłym, niemal zawsze wyraźnie owłosionym. Głowa ma czułki umieszczone przed oczami, zbudowane z od siedmiu do dziesięciu członów, z których co najmniej jeden ostatni tworzy niespłaszczoną buławkę. Frontoklipeus jest dobrze wykształcony i wokół panewek czułkowych wykrojony. Żuwaczki mają mole, ale pozbawione są zębów molarnych. Policzki otaczają szczęki i wargę dolną. Podpoliczki mają ujścia gruczołów podpoliczkowych. Przedplecze ma podgięcia pozbawione dołków na czułki. Również na spodzie tułowia i podgięciach pokryw brak jest dołków do chowania odnóży w stanie spoczynku. Przedpiersie może być z przodu uwydatnione, spłaszczone lub mocno zredukowane. Smukłe odnóża zwieńczone są trójczłonowymi lub czteroczłonowymi stopami. Odwłok ma pięć lub sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których piąty nie jest nigdy wyraźnie dłuższy od poprzedniego[1].

Rozprzestrzenienie edytuj

Plemię kosmopolityczne, największą różnorodność rodzajową i gatunkową osiągające w Nowym Świecie. Większość przedstawicieli występuje w strefach tropikalnej i subtropikalnej. Tylko Paracoleopterus występuje na zachodzie Palearktyki, będąc tam jednak ograniczonym do regionu śródziemnomorskiego i zachodniej części Azji[1].

Taksonomia edytuj

Do plemienia tego należy 16 rodzajów[1][2]:

Jako pierwszy takson rangi rodzinowej od rodzaju Microweisea utworzył Charles William Leng w swoim Catalogue of the Coleoptera of America, North of Mexico z 1920 roku[3]. Wcześniej, w 1899 roku Thomas Lincoln Casey wprowadził plemię Pharini z rodzajami Pharus i Pharopsis[4]. Chociaż plemię to zostało w 1962 roku zsynonimizowane z Microweiseini przez Roberta Pope’a[5], znaczeniowo bliżej mu Sticholotidini[1]. W 1960 roku przez Hiroyukiego Kamiyę wprowadzone zostało plemię Sukunahikonini o nazwie wywodzącej się od rodzaju Sukunahikona[6], który to w 1985 roku Helmut Fürsch zsynonimizował ze Scymnomorphus[7]. Microweiseini w bliskim współczesnemu sensie wprowadził do systematyki w 1977 roku Robert Gordon jako jedno z plemion Sticholotidinae obok m.in. Sukunahikonini[8]. Praca Gordona i innych z 1989 roku wskazywała już jednak na tworzenie przez Microweiseini kladu z Carinodulini, Sikunahikonini i Serangiini, a nie ze Sticholotidini[9]. W systematyce biedronkowatych z 2003 roku Christiana Duvergera podrodzina obejmująca te cztery plemiona nazwana została Scotoscymninae[10], a w późniejszych systemach Microweiseinae[11]. W 2012 roku Hermes Escalona i Adam Ślipiński na podstawie wyników analiz filogenetycznych przeprowadzili rewizję Microweiseinae, m.in. synonimizując Sikunahikonini z Microweiseini. Według wyników tychże analiz Microweiseini stanowią grupę siostrzaną względem Serangiini, a Carinodulini zajmują pozycję bazalną w obrębie podrodziny[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x. 
  2. K.S. Szawaryn. The first fossil Microweiseini (Coleoptera: Coccinellidae) from the Eocene of Europe and its significance for the reconstruction of the evolution of ladybird beetles. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 193 (4), s. 1294–1309, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa180. 
  3. C.W. Leng: Catalogue of the Coleoptera of America, North of Mexico. New York, New York: Mount Vernon, 1920.
  4. Thomas L. Casey. A revision of the American Coccinellidae. „Journal of the New York Entomological Society”. 7, s. 71–169, 1899. 
  5. R.D. Pope. A review of the Pharini (Coleoptra: Coccinellidae). „Annals and Magazine of Natural History, Series 13”. 4, s. 627-640, 1962. 
  6. H. Kamiya. Comparative morphology of larvae of the Japanese Coccinellidae, with special reference to the tribal phylogeny of the family (Coleoptera). „The Memoirs of the Faculty of Liberal Arts, Fukui University, Series II. Natural Science”. 14, s. 83-100, 1965. 
  7. H. Fürsch. Die afrikanischen Sukunahikonini und Microweiseini mit Diskussion über alle Gattungen (Col. Cocc.). „Deutsche Entomologische Zeitschrift, Neue Folge”. 32, s. 279-295, 1985. 
  8. R.D. Gordon. Classification and phylogeny of the New World Sticholotidinae (Coccinellidae). „The Coleopterist Bulletin”. 31, s. 185–228, 1977. 
  9. R.D. Gordon, J. Pakaluk, S.A. Ślipiński. Carinodulini: a new tribe of Sticholotidinae based upon a new genus and species from Mexico (Coleoptera: Coccinellidae). „The Coleopterist Bulletin”. 43, s. 359–364, 1989. 
  10. Christian Duverger. Phylogénie des Coccinellidae. „Bulletin de la Société linnéenne de Bordeaux”. 31 (2), s. 57-76, 2003. Société linnéenne de Bordeaux. 
  11. Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.