Miejska wieża ciśnień w Brodnicy

Miejska wieża ciśnień w Brodnicy położona jest w południowej części miasta Brodnica, przy ulicy Podgórnej 27 (obecnie za stacją paliw). Miała przed rozbiórką około 24 metrów wysokości. Podstawa ma kształt ośmiokąta, którego przeciwległe boki oddalone są od siebie o około 10 metrów. Stoi w otwartym terenie, na brzegu kilkumetrowej skarpy, zwanej niegdyś Górą Wisielców[1], opadającej w stronę Podgórnej (i Drwęcy zarazem).

Miejska wieża ciśnień w Brodnicy
Ilustracja
Miejska wieża ciśnień, stan z czerwca 2006 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Brodnica

Typ budynku

wieża ciśnień

Rozpoczęcie budowy

1905

Położenie na mapie Brodnicy
Mapa konturowa Brodnicy, blisko centrum na dole znajduje się ikonka wieży z opisem „Miejska wieża ciśnień w Brodnicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Miejska wieża ciśnień w Brodnicy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej nieco u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Miejska wieża ciśnień w Brodnicy”
Położenie na mapie powiatu brodnickiego
Mapa konturowa powiatu brodnickiego, w centrum znajduje się ikonka wieży z opisem „Miejska wieża ciśnień w Brodnicy”
Ziemia53°14′44,56″N 19°23′56,10″E/53,245711 19,398917
Stan po rozbiórce, lipiec 2006 r., widok od strony zachodniej

Historia

edytuj

Zbudowana została w roku 1905. Jednym z pracowników obsługujących Wieżę przed II wojną światową był Władysław Lewandowski (po wojnie stróżował na część etatu). W roku 1954 przeprowadzono kapitalny remont zbiornika[1]. Do roku 1985 Wieża była podłączona do sieci wodociągów, ale od jakiegoś czasu pełniła już tylko rolę awaryjną.

Według Jerzego Wiśniewskiego z Toruńskich Wodociągów, w roku 1975 po kolejnej reformie administracyjnej w PRL-u wraz z powstaniem województwa toruńskiego Wieża (wraz z innymi obiektami wodociągowymi) przeszła pod zarządzanie Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Toruniu. W roku 1994 zakłady wodociągowe zostały skomunalizowane. Wspomniany pracownik twierdzi też, że Toruńskie Wodociągi nie posiadają żadnych archiwaliów obejmujących inne miejsca niż Toruń.

Między Wieżą a ul. Podgórną znajdował się kiedyś piaszczysty plac, służący jako targowisko wiejskie. Jeszcze w lutym roku 1996 można było tam spotkać w dni targowe rolników przywożących towar wozami konnymi lub ciągnikami. Pod koniec czasów PRL-u obok targowiska funkcjonowały też pijalnia piwa i drewniany sklep spożywczy.

W 1999 mimo protestów okolicznych mieszkańców na placu wybudowano stację paliw, a targowisko przeniesiono na Aleję Leśną. Część budynku pijalni została włączona do zabudowy stacji. Wieża została ogrodzona płotem, regularnie dewastowanym.

W drugiej połowie marca 2001 został zrobiony wyłom w żelbetonowej płycie wokół zbiornika. 16 lipca 2001 podczas burzy odpadła cała płyta obok wspomnianej. W lutym 2002 Wieża wraz z działką gruntu zostały wystawione przez Urząd Miasta w Brodnicy na aukcję po cenie wywoławczej 5000 zł i za tyle sprzedane osobom, których nazwisk pracownicy Urzędu nie chcą ujawnić. W sierpniu (prawdopodobnie 5.08) 2005 odpadły dwie płyty obok tej, która spadła 4 lata wcześniej.

W roku 2006 wojewódzki konserwator zabytków, który jak dotąd nie zgadzał się na projekty przebudowy Wieży, oddał sprawę w ręce Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w Brodnicy. Inspektor Witold Sosnowski wydał nakaz rozbiórki górnej części Wieży, to znaczy zbiornika i jego żelbetonowej obudowy. Na początku czerwca 2006 trzy osoby – wśród nich prawdopodobnie jeden z właścicieli – zaczęły demontować górę Wieży, przy okazji uszkadzając dolne części. Prace ustały około 20 lipca 2006: ze zbiornika pozostała podstawa w kształcie wycinka sfery będąca teraz najwyższym jej punktem.

W artykule Gazety Pomorskiej z 27 sierpnia 2005 znajduje się cytat ze strony internetowej Urzędu Miasta mówiący, że konserwator zabytków nie zgodził się na zamianę obecnego walca wokół basenu na drewniany ośmiobok.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Brodnica. Siedem wieków miasta, red. J. Dygdała, Brodnica 1998 KPBC ISBN 83-907835-0-9, str. 212, 397

Linki zewnętrzne

edytuj