Mików

wieś w województwie podkarpackim

Mików (łem. Миків) – osada w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza nad rzeką Osławą[4][5].

Mików
osada
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

Gmina

Komańcza

Wysokość

530 m n.p.m.

Liczba ludności (2020)

53[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-543[3]

Tablice rejestracyjne

RSA

SIMC

0354382[4]

Położenie na mapie gminy Komańcza
Mapa konturowa gminy Komańcza, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mików”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Mików”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Mików”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Mików”
Ziemia49°17′22″N 22°07′20″E/49,289444 22,122222[1]
Mików na mapie z roku 1937
Mików
Mików

Historia edytuj

Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[6], w drugiej połowie XVII wieku należała do starostwa krośnieńskiego[7].

W 1657 – przemarsz przez wojsk księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego, sprzymierzeńca Szwedów, które spustoszyły wsie w dolinie Osławy, m.in. Mików, Roztoki. Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. Od 1772 należał do cyrkułu leskiego, a następnie sanockiego w Galicji. Do 1914 powiat sądowy w Sanoku, gmina Bukowsko. W roku 1898 wieś liczyła 281 mieszkańców oraz 38 domów, pow. wsi wynosiła 6,98 km².

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Mikowie był Alfred Lubaczewski[8]. W 1905 Józef Mikołaj Potocki posiadał we wsi obszar leśny 893,7 ha[9], a w 1911 posiadał 893 ha[10].

Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska. Grekokatolicy należeli do parafii unickiej w Smolniku, katolicy do parafii łacińskiej w Bukowsku, a od 1927 r. w Komańczy. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Toponimika nazwy edytuj

Mykow 1561, Mikow 1665, Myków XIX w, Mików XX wiek. Etymologia w związku z naz. osob. Mikoła, Mikołaj, wariant wywodzący z języka wołoskiego (por. rum. mic – „mały, mikry”).

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80471
  2. Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.3 [dostęp 2022-01-17].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 783 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
  7. Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 279.
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 139.
  9. Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
  10. Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 12.

Linki zewnętrzne edytuj