Mikołajewice (powiat sieradzki)
Mikołajewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta. Wieś o charakterze letniskowym nad południowym skrajem zbiornika Jeziorsko, w odległości ok. 2 km od Warty.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
156[2] |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-290[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0715644 |
Położenie na mapie gminy Warta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
 51°44′05″N 18°37′48″E/51,734722 18,630000[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Historia edytuj
Znana od 1421 r. Na wysokim brzegu dawnego koryta Warty ruiny ziemiańskiego dworu z przełomu XVIII/XIX w. w otoczeniu resztek parku. Majątek ten do 1830 r. należał do Morawskich h. Korab (herb szlachecki), jego właścicielem był Teodor Morawski (1797–1879), urodzony w Mikołajewicach, publicysta, historyk i działacz polityczny, minister spraw zagranicznych w rządzie gen. Jana Krukowieckiego. W 1820 r. w wyniku działów spadkowych rodzeństwo Teodor i Konstancja z Morawskich Parczewska odstąpili Mikołajewice Teofilowi Morawskiemu (1793–1854), od 1826 r. posłowi na Sejm związanemu z grupą „Kaliszan”, ministrowi skarbu w Rządzie Narodowym. Po powstaniu majątek został skonfiskowany i na publicznej licytacji wykupiony przez Stanisława Chełmskiego. Po Chełmskim Mikołajewice trafiły w ręce Dąbrowskich, a od 1876 r. – Mazurkiewiczów. Ostatnimi właścicielami folwarku byli Wiesław Mazurkiewicz, sędzia pokoju w latach 1908–1924 i kurator szpitala dla umysłowo chorych w Warcie, i jego syn Władysław Wiesław Michał, który w 1939 r. walczył jako porucznik 7 pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich i wydał w 1959 r. wspomnienia pt. Karabiny maszynowe naprzód. Stojący obok dworu do 1977 r. lamus o konstrukcji sumikowo-łętkowej przeniesiono do Parku Etnograficznego w Lednogórze pod Gnieznem.
Zabytki edytuj
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół dworski, XVIII/XIX w.:
- dwór, nr rej.: 1088/A z 1970 z 21.05.1982
- spichrz, drewniany, nr rej.: 754 z 16.10.1969 (nie istnieje ?)
- park, nr rej.: 293 z 8.02.1979
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80382
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 789 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
Bibliografia edytuj
- Jeziorowski M.: Obiekt zabytkowy Mikołajewice [w:] „Dziennik Łódzki” z 30 IV 1987 r.