Mirocin (województwo podkarpackie)
Mirocin – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Przeworsk[5][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
1288[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-200[3] |
| SIMC |
0609095[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Przeworsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przeworskiego  | |
 50°02′32″N 22°33′21″E/50,042222 22,555833[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Przez Mirocin przepływa Potok Mirociński wpadający do Mleczki na obszarze Gorliczyny[6].
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Judy Tadeusza i św. Brata Alberta. W Mirocinie są dwa kościoły: parafialny pw. świętego Judy Tadeusza oraz tzw. Kościółek Stary pw. Matki Bożej Niepokalanego Serca.
terenie Mirocina znajduje się węzeł Jarosław Zachód, łączący autostradę A4 z drogą krajową nr 94[7].
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0609103 | Parcelacja | część wsi |
| 0609110 | Podlas | część wsi |
Historia edytuj
Pierwsze wzmianki o Mirocinie pochodzą z 1578 roku w bazylice przeworskiej, dotyczą tzw. daniny obowiązkowej. Wieś była wzmiankowana w regestrach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej z 1515 roku jako Miraczyn[8] (wieś liczyła 15 łanów kmiecych) i w 1589 roku jako Miraczin[9].
W 1651 roku wieś wzmiankowano jako Miratyn[10]. W 1658 roku wieś była wzmiankowana jako Miratin[11]. W 1674 roku wieś była wzmiankowana jako Miratyn i było w niej 30 domów[12].
W 1918 roku w Mirocinie było 1148 mieszkańców, a wieś była własnością Romana Potockiego[13].
W 1921 roku w Mirocinie było 269 domów. W 1945 roku na Ukrainę wysiedlono 92 osoby z 32 domów.
Kościół edytuj
Mirocin należał do parafii farnej w Przeworsku. W 1937 roku za pozwoleniem bp Franciszka Bardy w budynku gminy wydzielono lokal na kaplicę publiczną, którą 8 stycznia 1938 poświęcił o. Jacek Bober gwardian klasztoru O.O. Bernardynów w Przeworsku. Była to kaplica filialna parafii przeworskiej. W 1945 roku do Mirocina przybył repatriant z Kresów Wschodnich ks. Wiktor Piotrowski, który został kapelanem. 14 stycznia 1948 kapelania została przemianowana na wikariat eksponowany. W 1957 roku na miejscu dawnej kaplicy drewnianej zbudowano murowany kościół pw. Niepokalanego Serca NMP, który w 1958 roku został poświęcony przez bp Stanisława Jakiela[14].
W latach 1983–1985 na miejscu dawnej cerkwi zbudowano nowy murowany kościół pw. św. Judy Tadeusza. 6 maja 1984 wmurowano kamień węgielny. 26 października 1984 roku została utworzona parafia pw. św. Judy Tadeusza i św. Brata Alberta w Mirocinie-Rozborzu, w której skład weszły Mirocin i część Rozborza (214 domów). 3 listopada 1985 kościół został poświęcony przez bp Ignacego Tokarczuka[14].
Oświata edytuj
Według odnalezionych "Protokołów czynności od roku 1891 do 1899", wspomniano o istnieniu szkoły w Mirocinie od 1868 roku. Początkowo szkoła była 1-klasowa. W 1936 roku dokonano rozbudowy szkoły. Podczas II wojny światowej w budynku szkoły stacjonowały wojska niemieckie. Szkoła wznowiła działalność po wyzwoleniu, ale z powodu braku pomieszczeń, nauka części klas odbywała się w wynajętych pomieszczeniach w domu prywatnym, w salce katechetycznej i w domu kultury. W latach 90. do punktu katechetycznego dobudowano lewe skrzydło szkoły, które oddano do użytku w 1994 roku. W 1999 roku szkoła w wyniku reformy została zmieniona na 6-klasową, a w 2003 roku utworzono Zespół Szkół w Mirocinie (SP i Gimnazjum). W 1998 roku rozpoczęto budowę drugiego skrzydła szkoły, które oddano do użytku w 2009 roku. 19 października 2011 roku patronem szkoły został bł. ks. Jerzy Popiełuszko. Od 2017 roku jest 8-letnia szkoła podstawowa.
Sport i rekreacja edytuj
W Mirocinie działa klub piłkarski LKS Start Mirocin, który został założony w 1974 roku[15]. W sezonie 2022/23 będzie grał w A-klasie grupy przeworskiej[16].
Urodzeni w Mirocinie edytuj
- o. Sławomir Słoma – dominikanin, duszpasterz akademicki.
Zobacz edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81002
- ↑ Wieś Mirocin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-10], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 786 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Linia: Potok Mirociński. OpenStreetMap. [dostęp 2019-07-22].
- ↑ Relacja: Mirocin - Węzeł Jarosław Zachód. OpenStreetMap. [dostęp 2019-07-22].
- ↑ Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. Aleksander Jabłonowski Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona (str. 136) [dostęp 2017-12-19]
[Cytat: Miraczyn, lan. 15, tab. vest. gr. 6.] - ↑ Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. Aleksander Jabłonowski Źródła dziejowe. Tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie Ruskie, Ruś Czerwona (str. 6) [dostęp 2017-12-19]
[Cytat: Miraczin, lan. 17½, pop, taber. 2, hort. s. agr. 4, inq. c. pec. 6, inq. paup. 10.] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 2. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1651. Wydawnictwo WRP. Rzeszów 1997. ISBN 83-87288-55-1 (str. 80)
[Cytat: Miratyn: de laneis 15 et 1 quarta agri per gr 30, sinagoga libera, tabernatores 2 ex hortulanis liberis per gr 12, hortulani in hortis 7 per gr 4, inquilini pauperes 10 per gr 2, inquilini cum pecore 6 per gr 8, a propinatione vini cremati gr 6..........18/13/9[19/13/9].] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przybos. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 3. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1658. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000. ISBN 83-87288-55-1 (str. 125)
[Cytat: Miratin ad Przeworsko: de laneis 15 et 1 quata agri per gr 30, ecclesia libera, tabernatores ex hortulanis 2 liberis per gr 12, hortulani in hortis 6 per gr 4, caldeare vini cremati gr 12, a propinatione eiusque gr 6...........17/13/9. Inquilini cum pecore 6, inquilini pauperes 10, hortulanus in horto 1 desolati et abiurati.......2/12/0.] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000. ISBN 83-87288-55-1 (str. 28)
[Cytat: Miratyn: a personis subditorum n[ume]ro 30 facit summa fl. .........30/0.] - ↑ Jan Bigo Najnowszy Skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami, w królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskim i księstwie Bukowińskim = z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju. Lwów 1918 (str. 104) [dostęp 2017-12-19]
- ↑ a b Historia
- ↑ Ludowy Klub Sportowy Start Mirocin w bazie 90minut.pl [dostęp 29 czerwca 2022]
- ↑ red: Klasa OAB Jarosław. Relacje, wyniki, strzelcy. Gorliczanka Gorliczyna ostatnim beniaminkiem okręgówki. nowiny24.pl, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-28]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Mirocin, rus. ''Miratyn'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 493.
- Opis miejscowości na stronie urzędu gminy
- web.archive.org Strona internetowa mieszkańców i sympatyków