Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2025 (eliminacje)
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2025 – rozgrywki mające na celu wyłonienie trzydziestu dwóch męskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpią w finałach tego turnieju.
Informacje ogólne edytuj
Turniej finałowy organizowanych przez IHF mistrzostw świata odbędzie się w Chorwacji, Danii i Norwegii w styczniu 2025 roku i wezmą w nim udział trzydzieści dwie drużyny. Automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się Francja jako wicemistrz świata z 2023 oraz reprezentacje Chorwacji, Danii i Norwegii jako gospodarze zawodów. O pozostałych dwadzieścia osiem miejsc odbywały się kontynentalne kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: po cztery obowiązkowe miejsca przydzielono czterem kontynentom – Europie, Azji, Afryce i Ameryce (trzy Południowej i jedno Północnej), zaś jedno – wcześniej przypadające Oceanii – mogła otrzymać drużyna z Oceanii zajmując przynajmniej piątą lokatę w mistrzostwach Azji, w przeciwnym przypadku było ono przyznawane jako dzika karta. Kolejne jedenaście przypadło kontynentom, z których pochodziły zespoły z czołowej jedenastki poprzednich mistrzostw, a także IHF zastrzegła sobie przyznawanie dzikiej karty[1]
Zakwalifikowane zespoły edytuj
Eliminacje edytuj
Strefa | Związek | Miejsca | Turniej | |
---|---|---|---|---|
Europa | EHF | 3 + 11 | Mistrzostwa Europy 2024 | |
Europejski turniej eliminacyjny | ||||
Afryka | CAHB | 4 + 1 | Mistrzostwa Afryki 2024 | |
Azja | AHF | 4 + 0 | Mistrzostwa Azji 2024 | |
Ameryka Południowa | COSCABAL | 3 + 0 | Mistrzostwa Ameryki Południowej 2024 | |
Ameryka Północna | NACHC | 1 + 0 | Mistrzostwa Ameryki Północnej 2024 | |
Oceania/„dzika karta” | 1 | Mistrzostwa Azji 2024 | ||
„dzika karta” | IHF | 1 |
Europa edytuj
Europejski turniej eliminacyjny – faza wstępna edytuj
Losowanie pięciu par zostało zaplanowane na 5 lipca 2023 roku w siedzibie EHF w Wiedniu, a przed nim dziesięć uczestniczących drużyn podzielonych zostało na dwa koszyki według rankingu ustalonego przez EHF, obejmującego wyniki osiągnięte w eliminacjach i turniejach głównych MŚ 2021, ME 2022 i MŚ 2023[2][3][4].
|
|
W wyniku losowania wyłoniono pięć par z dwumeczami zaplanowanymi do rozegrania w okresie 1–5 listopada 2023 roku[5][6]. Z uwagi na wojnę Izraela z Hamasem mecze z Luksemburgiem zostały przełożone na późniejszy termin[7][8].
Awans uzyskały Włochy, Słowacja, Estonia i Finlandia[9] oraz w styczniu 2024 roku Izrael[10].
Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
---|---|---|---|---|
Luksemburg | 58:63 | Izrael | 31:28 | 27:35 |
Wielka Brytania | 28:58 | Finlandia | 16:25 | 12:33 |
Łotwa | 51:58 | Estonia | 29:30 | 22:28 |
Słowacja | 58:51 | Kosowo | 33:23 | 25:28 |
Turcja | 64:65 | Włochy | 37:28 | 27:37 |
Po lewej gospodarz pierwszego meczu. |
1 listopada 2023 17:00 |
37:28 | Serdivan Spor Salonu, Serdivan Sędziowie: Ivanović, Vujisić Widzów: 5 000 | |||
(15:13) raport |
2 listopada 2023 18:00 |
33:23 | Športová hala, Powaska Bystrzyca Sędziowie: Pagh, Thygesen Widzów: 1 400 | |||
(15:9) raport |
2 listopada 2023 18:40 |
29:30 | Vidzemes olimpiskais centrs, Valmiera Sędziowie: Oyarzun, Zaragueta Widzów: 450 | |||
(12:13) raport |
2 listopada 2023 20:00 |
16:25 | Ravenscraig Regional Sports Facility, Motherwell Sędziowie: Pétursson, Þrastarson Widzów: 340 | |||
(8:11) raport |
4 listopada 2023 15:00 |
33:12 | Karis Idrottshall, Karis Sędziowie: Kull, Tint Widzów: 650 | |||
(14:5) raport |
4 listopada 2023 18:00 |
28:22 | Kalevi spordihall, Tallinn Sędziowie: Fukala, Mohyla Widzów: 660 | |||
(12:7) raport |
5 listopada 2023 17:00 |
28:25 | Pałac Młodzieży i Sportu, Prisztina Sędziowie: Cindrić, Gonzurek Widzów: 750 | |||
(14:14) raport |
5 listopada 2023 18:00 |
37:27 | Palazzetto dello Sport Santa Filomena, Chieti Sędziowie: Thiyagarajah, Thiyagarajah Widzów: 1 200 | |||
(16:11) raport |
17 stycznia 2024 18:45 |
31:28 | Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg Sędziowie: Bolic, Hurich Widzów: 457 | |||
(14:15) raport |
18 stycznia 2024 18:45 |
35:27 | Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg Sędziowie: Bolic, Hurich Widzów: 442 | |||
(15:16) raport |
Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2024 edytuj
Kwalifikację na mistrzostwa świata uzyskały trzy najlepsze – prócz mających zapewniony awans Chorwacji, Danii i Szwecji – drużyny Mistrzostw Europy 2024, rozegranych w dniach 10–28 stycznia 2024 roku[11]. Jako że czwartym półfinalistą była Dania, awansem do tej fazy europejskiego czempionatu zapewniły ją sobie Francja, Szwecja i Niemcy[12].
Europejski turniej eliminacyjny – faza play-off edytuj
Runda 1
W tym etapie do zwycięzców dwumeczów fazy wstępnej dołączą będące wyżej w rankingu Litwa, Ukraina oraz Belgia. Rywalizować one będą w czterech parach o awans do rundy 2[4][2][13]. Losowanie czterech par zostało zaplanowane na 21 listopada 2023 roku w siedzibie EHF w Wiedniu, a przed nim osiem uczestniczących drużyn podzielonych zostało na dwa koszyki według rankingu ustalonego przez EHF dla tych eliminacji[14][4].
|
|
W wyniku losowania wyłoniono cztery pary z dwumeczami zaplanowanymi do rozegrania w okresie 13–16 marca 2024 roku[10].
Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
---|---|---|---|---|
Belgia | • | Włochy | 13 marca | 16 marca |
Estonia | • | Ukraina | 13 marca | 16 marca |
Słowacja | • | Izrael | 13 marca | 16 marca |
Finlandia | • | Litwa | 13 marca | 16 marca |
Po lewej gospodarz pierwszego meczu. |
Runda 2
W tym etapie do zwycięzców dwumeczów rundy 1 dołączy osiemnaście zespołów, które nie uzyskały awansu z mistrzostw kontynentu. Rywalizować one będą w jedenastu parach o awans do światowego czempionatu. Przed losowaniem zostały one podzielone na dwa koszyki: w drugim znalazły się zespoły z poprzedniego etapu eliminacji oraz reprezentacje z miejsc 18–24 ME 2024, w pierwszym zaś pozostałe, które brały udział w ME 2024. Losowanie zostało zaplanowane na 27 stycznia 2024 roku[11][15].
|
|
W wyniku losowania wyłoniono jedenaście par z dwumeczami zaplanowanymi do rozegrania w okresie 8–12 maja 2024 roku[16][12].
Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
---|---|---|---|---|
brak flagi | • | Węgry | 8 maja | 12 maja |
Słowenia | • | Szwajcaria | 8 maja | 12 maja |
Portugalia | • | brak flagi | 8 maja | 12 maja |
Gruzja | • | Austria | 8 maja | 12 maja |
Islandia | • | brak flagi | 8 maja | 12 maja |
Grecja | • | Holandia | 8 maja | 12 maja |
Hiszpania | • | Serbia | 8 maja | 12 maja |
brak flagi | • | Czarnogóra | 8 maja | 12 maja |
Rumunia | • | Czechy | 8 maja | 12 maja |
Polska | • | brak flagi | 8 maja | 12 maja |
Wyspy Owcze | • | Macedonia Północna | 8 maja | 12 maja |
Po lewej gospodarz pierwszego meczu. |
Afryka edytuj
Turniejem kwalifikacyjnym w Afryce były mistrzostwa tego kontynentu, zorganizowane w dniach 17–27 stycznia 2024 roku. Początkowo gospodarzem zawodów została wybrana Algieria[17], jednak później prawa do ich organizacji zostały przekazane Egiptowi będącemu jedynym kandydatem[18]. W wyniku przeprowadzonego 15 listopada 2023 roku losowania wyłoniono cztery czterozespołowe grupy[19]. Zespoły rywalizowały systemem kołowym w ramach grup, po czym czołowe dwie z każdej z grup awansowały do ćwierćfinałów[20][21][22]. Stawką zawodów prócz medali było także pięć miejsc w turnieju finałowym MŚ 2025[23].
Tytuł sprzed dwóch lat obronił Egipt pokonując w finale Algierię, brąz zdobyli zaś Tunezyjczycy. Prócz medalistów awans na MŚ uzyskali Kabowerdeńczycy oraz Gwinejczycy[24].
Azja edytuj
Turniejem kwalifikacyjnym w Azji były mistrzostwa tego kontynentu, zorganizowane w dniach 11–25 stycznia 2024 roku. W kwietniu 2023 roku AHF rozpisał konkurs na organizację zawodów[25], cztery miesiące później na gospodarza wybrany został Bahrajn[26]. Chęć udziału w zawodach zadeklarowało siedemnaście reprezentacji, jednak jeszcze przed losowaniem grup wycofała się Australia[27]. Losowanie grup zostało zaplanowane na 10 listopada 2023 roku, przed nim zespoły zostały podzielone na cztery koszyki[28], a w jego wyniku powstały cztery czterozespołowe grupy[29]. Harmonogram rozgrywek opublikowano na początku grudnia 2023 roku[30]. Szesnaście uczestniczących reprezentacji rywalizowało w pierwszej fazie w ramach czterech czterozespołowych grup systemem kołowym. Czołowa dwójka z każdej z grup utworzyła następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów, pozostałe rywalizowały natomiast o miejsca 9–16. Kwalifikację na MŚ 2025 otrzymać miała czołowa czwórka kontynentalnego czempionatu, ewentualnie też piąta, gdyby w tej piątce znalazł się zespół z Oceanii[29][31].
Niespodzianką fazy grupowej był remis Japonii z Irakiem, pozostali faworyci łatwo awansowali do fazy zasadniczej[32]. Do półfinałów, zapewniając sobie tym samym kwalifikację na MŚ 2025, awansowały Japonia, Bahrajn, Kuwejt i Katar, szósty tytuł mistrzowski z rzędu zdobył Katar po zwycięstwie nad Japonią, brąz przypadł zaś gospodarzom[33][34].
Ameryka Południowa i Centralna edytuj
Turniej kwalifikacyjny dla Ameryki Południowej i Środkowej odbył się w dniach 16–20 stycznia 2024 roku w Buenos Aires. Sześć uczestniczących zespołów rywalizowało systemem kołowym podczas pięciu meczowych dni], a stawką zawodów było prawo gry na MŚ 2025 dla ich medalistów[35][36]. Z kompletem zwycięstw w zawodach triumfowała Brazylia, wraz z Argentyną i Chile kwalifikując się jednocześnie do Mistrzostw Świata 2025[37][38].
Ameryka Północna i Karaiby edytuj
Turniej kwalifikacyjny dla Ameryki Północnej i Karaibów odbędzie się w 2024 roku.
Dzika karta edytuj
Z uwagi na organizację przez USA LIO 2028 i chęć podniesienia ich poziomu sportowego Rada IHF zdecydowała o przyznaniu „dzikiej karty” męskim i żeńskim reprezentacjom tego kraju na mistrzostwa świata w latach 2025 i 2027[39][40].
Przypisy edytuj
- ↑ Distribution of places for expanded World Championship. ihf.info. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-11)]. (ang.).
- ↑ a b Draw set for 2025 Men's World Championship qualification. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-05)]. (ang.).
- ↑ Denmark top new EHF men’s national team ranking. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ang.).
- ↑ a b c EHF MEN'S NATIONAL TEAM RANKING valid for 2025 Men's World Championship Qualification Europe. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ang.).
- ↑ Men's World Championship Qualification draw sets up Baltic clash. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-11)]. (ang.).
- ↑ Five doubleheaders to decide winners on the way to the 2025 IHF Men’s World Championship. ihf.info. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-11)]. (ang.).
- ↑ Eight teams start qualification road to Men’s World Championship. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-03)]. (ang.).
- ↑ Long road to the 2025 IHF Men's World Championship starts with Qualification Europe Phase 1. ihf.info. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-02)]. (ang.).
- ↑ Italian comeback highlights World Championship qualification. eurohandball.com. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-08)]. (ang.).
- ↑ a b Five teams make it to the European Qualification Phase 2 for Croatia/Denmark/Norway 2025. ihf.info. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-19)]. (ang.).
- ↑ a b Path to the World Championship 2025 and the Olympic Games set. eurohandball.com. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-23)]. (ang.).
- ↑ a b Fiery clashes expected on the way to the 2025 IHF Men’s World Championship. ihf.info. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-29)]. (ang.).
- ↑ MINUTES TO THE 170TH EXECUTIVE COMMITTEE MEETING IN VIENNA, AUSTRIA. handball.no. [dostęp 2023-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-29)]. (ang.).
- ↑ Four ties in Men’s World Championship qualification to be drawn. eurohandball.com. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-22)]. (ang.).
- ↑ Pots for 2025 World Championship qualification draw set. eurohandball.com. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-25)]. (ang.).
- ↑ World Championship draw sets up clash between Spain and Serbia. eurohandball.com. [dostęp 2024-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-27)]. (ang.).
- ↑ Réunion du conseil de la CAHB. cahbonline.info. [dostęp 2018-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)]. (fr.).
- ↑ PRESS RELEASE – CHAMPIONSHIP AWARDING OF THE 25th AND 26th ACN. cahbonline.info. [dostęp 2022-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-12)]. (ang.).
- ↑ CAN Egypte 2024 : le résultat complet du tirage au sort des groupes. cahbonline.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-17)]. (fr.).
- ↑ 26ème Coupe d'Afrique des Nations Seniors Hommes CAHB INFO BROCHURE. cahbonline.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-27)]. (ang.).
- ↑ 26e CAN Seniors Hommes, Egypte 2024 : calendrier et canaux de diffusion des rencontres !. cahbonline.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-16)]. (fr.).
- ↑ Calendrier. cahbonline.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-17)]. (fr.).
- ↑ African powerhouses to battle for coveted 2024 CAHB African Men’s Handball Championship title. ihf.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-17)]. (ang.).
- ↑ Flawless Egypt celebrate continental title and Paris 2024 Olympic Games ticket. ihf.info. [dostęp 2024-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-28)]. (ang.).
- ↑ Bidding process opened for 21st Asian Men’s Handball Championship. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-12)]. (ang.).
- ↑ Bahrain and Kuwait Secure Hosting Rights for Prestigious Asian Handball Championships. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-11)]. (ang.).
- ↑ Teams. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-10)]. (ang.).
- ↑ Dates set for draw ceremony of 21st AHF Asian Men’s Handball Championship. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-27)]. (ang.).
- ↑ a b 21st Asian Men’s Handball Championship draw unveiled in Bahrain. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-16)]. (ang.).
- ↑ Match schedule revealed for 21st Asian Men’s Handball Championship: Bahrain 2024. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-21)]. (ang.).
- ↑ 16 teams to compete for the title at the 2024 AHF Asian Men’s Handball Championship. ihf.info. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-15)]. (ang.).
- ↑ 21st Asian Men’s Handball Championship: Preliminary Round Wrap-up. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-21)]. (ang.).
- ↑ Qatar reach historic heights with sixth win in a row at the AHF Asian Men’s Handball Championship. ihf.info. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-27)]. (ang.).
- ↑ Qatar clinches sixth consecutive title at the 21st Asian Men’s Handball Championship. asianhandball.org. [dostęp 2024-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-29)]. (ang.).
- ↑ ¡Entradas a la venta para el Sur-Centro Adulto Masculino Buenos Aires 2024!. handballargentina.org. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-04)]. (hiszp.).
- ↑ Tough battles expected at the 2024 South and Central American Men's Handball Championship. ihf.info. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-16)]. (ang.).
- ↑ ¡Los Gladiadores, subcampeones del Sur-Centro de Buenos Aires!. handballargentina.org. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (hiszp.).
- ↑ Brazil keep continental crown at the South and Central American Men's Handball Championship. ihf.info. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
- ↑ Council Meeting No. 3 for Electoral Period 2017 - 2021. handball.no. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-13)]. (ang.).
- ↑ STRATEGIC PLAN USA. ihf.info. [dostęp 2023-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-11)]. (ang.).