Mykoła Wozdwyżenski

Mykoła Mykołajowycz Wozdwyżenski (ukr. Микола Миколайович Воздвиженський, ros. Николай Николаевич Воздвиженский, ur. 15 kwietnia?/28 kwietnia 1915 w Jekaterynosławiu (obecnie Dniepr), zm. 9 listopada 1989 we Lwowie) – radziecki lotnik wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Mykoła Wozdwyżenski
Микола Миколайович Воздвиженський
major lotnictwa major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1915
Jekaterynosław (obecnie Dniepr

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1989
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1939–1956

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

62 pułk lotnictwa szturmowego 233 Dywizji Lotnictwa Szturmowego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zdobycie Królewca” Medal „Weteran pracy” Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Życiorys

edytuj

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył niepełną szkołę średnią i szkołę fabryczno-zawodową, uczył się też w szkole pilotów lotnictwa cywilnego. Od 1939 służył w Armii Czerwonej, od 1940 uczył się w Czkałowskiej Wojskowej Szkole Lotniczej i po jej ukończeniu został instruktorem, od 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, był m.in. zastępcą dowódcy eskadry 62 pułku lotnictwa szturmowego 233 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 4 Armii Powietrznej Frontu Zachodniego i 2 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego porucznika. Atakował z powietrza cele w walkach na terytorium obwodu orłowskiego i smoleńskiego, na Białorusi, w Polsce, Prusach Wschodnich i w Niemczech. Do początku 1945 wykonał samolotem Ił-2 110 lotów bojowych, niszcząc siłę żywą i technikę wojskową wroga. Po wojnie kontynuował służbę w lotnictwie, w 1950 ukończył wyższe kursy oficerskie, w 1956 został zwolniony do rezerwy w stopniu majora, później pracował w fabryce. Mieszkał we Lwowie, gdzie zmarł i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Odznaczenia

edytuj

I zagraniczny order.

Bibliografia

edytuj