Naoya Shiga (jap. 志賀 直哉 Shiga Naoya; ur. 20 lutego 1883 w Ishinomaki, zm. 21 października 1971 w Tokio)japoński pisarz[1].

Naoya Shiga
志賀 直哉
Ilustracja
Naoya Shiga, 1938
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1883
Ishinomaki

Data i miejsce śmierci

21 października 1971
Tokio

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

pisarz

Odznaczenia
Order Kultury (Japonia)

Pochodził z wysoko sytuowanej rodziny o korzeniach samurajskich. Uczęszczał do prestiżowej szkoły Gakushūin, gdzie pod wpływem Kanzō Uchimury nawrócił się na chrześcijaństwo[2]. Później studiował anglistykę na Uniwersytecie Tokijskim, ale studiów nie skończył[3][4]. Związany był z grupą literacką Shirakaba[1][2] (Biała Brzoza[5]). Zasłynął osobistymi utworami z gatunku watakushi-shōsetsu, często zawierającymi wątki autobiograficzne[3]. Jest autorem opowiadań, m.in. Kamisori (Brzytwa, 1910) i Seibei to hyōtan (Seibei i tykwy, 1913), a także powieści takich jak Wakai (Pojednanie, 1917) czy An’ya kōro (Droga w mrokach nocy, 1921, druga część 1937)[2].

W 1949 roku został odznaczony Orderem Kultury[2][6]. W 1951 roku uhonorowano go tytułem zasłużonego dla kultury[7]. W ostatnich dekadach życia niewiele tworzył. Zmarł na zapalenie płuc[2].

Uchodzi za mistrza zwięzłego stylu, który został nazwany jego imieniem[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Shiga Naoya, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-21] (ang.).
  2. a b c d e J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 111. ISBN 978-0-8108-7615-6.
  3. a b William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 278. ISBN 978-0-8108-5460-4.
  4. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 338-340. ISBN 978-83-01-17214-5.
  5. Marcelina de Zoete-Leśniczak: Okoliczności debiutu literackiego Tanizakiego Jun’ichirō na podstawie eseju autobiograficznego Seishun monogatari. cejsh.icm.edu.pl, 2016. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  6. Shiga, Naoya (1883-1971). ndl.go.jp. [dostęp 2017-08-21]. (ang.).
  7. 1. Support for Creative Activities in Arts and the Improvement of Cultural Infrastructure [online] [dostęp 2020-08-02] (ang.).