Nikołaj Akimow (reżyser)

rosyjski reżyser, scenograf, pedagog i publicysta

Nikołaj Pawłowicz Akimow (ros. Николай Павлович Акимов; ur. 1901 w Charkowie, zm. 1968 w Moskwie) – radziecki i rosyjski reżyser i scenograf, a także pedagog i publicysta, autor licznych artykułów o teatrze. W roku 1960 uhonorowano go tytułem Ludowego Artysty ZSRR[1].

Nikołaj Akimow
Imię i nazwisko

Nikołaj Pawłowicz Akimow

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1901
Charków

Data i miejsce śmierci

6 września 1968
Moskwa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Jelena Jungier

Odznaczenia
Ludowy Artysta RFSRR Ludowy Artysta ZSRR

Życiorys edytuj

Karierę teatralną rozpoczął od pracy scenografa. W roku 1923 nawiązał współpracę z teatrami małych form w Leningradzie, a następnie z Akademickim Teatrem Dramatu im. A.S. Puszkina. Pod koniec lat 20. był już znanym twórcą nowatorskich scenografii (ok. 30 spektakli), a także autorem plakatów teatralnych, grafikiem oraz portrecistą.

Później współpracował także z wieloma innymi teatrami w Moskwie, m.in. z Teatrem Rewolucji, a także z Teatrem im. J.B. Wachtangowa, w którym w 1934 zadebiutował też jako reżyser, wystawiając Hamleta Williama Szekspira. Zajmował się realizowaniem zarówno dramatów klasycznych, jak i sztuk współczesnych. Dokonał wielu udanych inscenizacji komedii J.L. Szwarca (m.in.: Cień, 1940 i 1960; Smok, 1944 i 1962; Zwyczajny cud, 1956), wystawianych w Leningradzkim Teatrze Komedii, gdzie Akimow sprawował w latach 1935-1949 i od 1955 r. kierownictwo artystyczne i z którego uczynił jedną z czołowych scen radzieckich. W latach 1951–1954 był głównym reżyserem Leningradzkiego Teatru im. Lensowietu.

Od 1955 wykładał w Leningradzkim Instytucie Teatralnym (profesor od 1960).

Wybrana filmografia edytuj

  • 1953: Wiosna w Moskwie
  • 1952: Szkoła obmowy
  • 1947: Kopciuszek
  • 1945: Kościej Nieśmiertelny

Odznaczenia edytuj

Bibliografia edytuj

  • Encyklopedia multimedialna PWN – Teatr i film, 2000.

Przypisy edytuj

  1. Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 1. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2005. — 766 с.: ил.: карт.