Norbert Ramer

polski chemik

Norbert Ramer (ur. 29 listopada 1911 w Przemyślu, zm. 22 kwietnia 1996) – polski Żyd, naukowiec z tytułem doktora.

Norbert Ramer
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1911
Przemyśl

Data śmierci

22 kwietnia 1996

doktor nauk chemicznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Warszawski

Życiorys edytuj

Urodził się 29[1][2] lub 30 listopada 1911 w Przemyślu[3]. Był synem Arona (kupiec)[3][2]. Pochodził z rodziny żydowskiej zamieszkującej w Sanoku od co najmniej przełomu XVIII i XIX wieku (przedstawicielami byli wówczas Chaim i Lewor Ramer)[4]. W 1929 ukończył tamtejsze Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Adam Bieniasz, Stanisław Gerstmann, Lidia Sembratowicz, Eugeniusz Duda, Ryszard Linscheid, Mieczysław Wiśniowski - trzej ostatni to późniejsze ofiary zbrodni katyńskiej)[5]. Ukończył studia z zakresu matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim i uzyskał tytuł naukowy doktora, zaś następnie podjął studia medycyny[6].

Przeniósł się do Lwowa, gdzie pracował jako doktor i rabin[7]. Podczas II wojny światowej na obszarze okupacji sowieckiej, 22 września 1940 we Lwowie ożenił się z pochodzącą z Leska Heleną Manaster (ur. 1917[8]). Po ataku Niemiec na ZSRR z 22 czerwca 1941, nastaniu okupacji niemieckiej oraz utworzeniu getta w listopadzie 1941, Norbert i Helena Ramerowie zostali zatrudnieni przez Niemców celem zwalczania tyfusu i wyjechali do miejscowości Orelec w okolicach Sanoka. Spotkali macochę Heleny jadącą wraz z grupą Żydów, po czym udali się wraz z nią, a następnie zostali wypuszczeni przez gestapo i powrócili do Leska, gdzie przebywał ojciec Heleny (natomiast grupa 120 Żydów została następnie zamordowana w lesie w okolicach wsi Olszanica i Ustjanowa).

Oboje trafili do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Zamościu. Norbert Ramer zgłosił się do pracy w laboratorium obozowym w Radymnie, gdzie pracował do czasu klęski Niemiec pod Stalingradem w lutym 1943. Oboje uciekli przed eksterminacją, dotarli przez Sośnicę, Przemyśl do Krakowa, gdzie ukryli się wśród ludności polskiej. W czerwcu 1943 Helena dzięki pomocy Polki trafiła do polskiego klasztoru katolickiego, gdzie 6 października 1943 urodziła syna Tadeusza (ich historia wojenna został opisana w książce pt. Bitter Freedom autorstwa Jafy Wallach[9]; pol. wyd. Gorzka Wolność[10][11]).

Po wojnie Norbert Ramer został członkiem założycielem reaktywowanego na przełomie 1947/1948 Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii w Krakowie, wydającego czasopismo „Urania”[12][13]. Został asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim[14]. W latach 50. zamieszkiwał przy ulicy św. Tomasza 30 w Krakowie[15]. Później został adiunktem w katedrze na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[16]. Pełnił stanowisko kierownika Pracowni Krystalografii na tym wydziale (w okresie od 1946 do 1970 prócz N. Ramera kierowali ją także doc. Antoni Łaszkiewicz i prof. Ludwik Chrobak[17].

Jego żona Helena wyjechała w 1968 do USA, w 1982 do Izraela, skąd w 1988 ponownie wyjechała do USA, zaś Norbert Ramer pozostał w Polsce[18]. Helena Manaster była siostrą Hanny (Sabiny) Manaster, podczas wojny ukrywanej przez Józefa Zwonarza w Lesku[19].

Norbert Ramer zmarł 22 kwietnia 1996 i został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej na Woli w Warszawie[20].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku. Typ humanistyczny. Katalog główny, Rok 1927/1928. Klasa VIIb. s. 30.
  2. a b Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 435 (poz. 334).
  3. a b Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 78.
  4. Tomasz Opas, Obszar i zabudowa, W czasach zaborów i niewoli, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 298.
  5. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-03-09].
  6. Helena Manaster - December 9, 1983. Living Under Occupation. holocaust.umd.umich.edu. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  7. The Holocaust Gets Under Way with Full Fury, 1942–1945. W: Mark Paul: Wartime Rescue of Jews by the Polish Catholic Clergy. The Testimony of Survivors. Toronto: Polish Educational Foundation in North America, 2010, s. 92. (ang.).
  8. Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 447 (poz. 490), 448 (poz. 495).
  9. Holocaust Survivor To Speak At Ohab Zedek. rockawave.com, 21 kwietnia 2006. [dostęp 2015-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (ang.).
  10. The Holocaust Gets Under Way with Full Fury, 1942–1945. W: Mark Paul: Wartime Rescue of Jews by the Polish Catholic Clergy. The Testimony of Survivors. Toronto: Polish Educational Foundation in North America, 2010, s. 92-93. (ang.).
  11. Norbert Ziętal: W Jarosławiu promocja książki – wspomnień ocalonej z Holokaustu. nowiny24.pl, 5 grudnia 2012. [dostęp 2015-02-28].
  12. Monitor Polski nr 32 z 27 marca 1948. Rejestr Stowarzyszeń. Urząd Wojewódzki krakowski. [dostęp 2015-02-27].
  13. Urania, Tom 38
  14. Seznam účasníků sjezdu. „Časopis pro pěstování matematiky a fysiky”, s. 12, Vol. 74 (1949). (cz.). 
  15. Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 142.
  16. Kwartalnik historii nauki i techniki, Tom 50,Wydania 1-2
  17. Zofia Kosturkiewicz. Krystalografia w Polsce. „Wiadomości Chemiczne”, s. 371, 2014, 68, 5-6. ISSN 0043-5104. 
  18. Helena Manaster - December 9, 1983. Life in Post-War Poland. holocaust.umd.umich.edu. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  19. Przed wojną. W: Bolesław Baraniecki: Opowieści leskie. Z pamięci i z fotografii. Olszanica: BOSZ, 2008, s. 95. ISBN 978-83-7576-007-1.
  20. Norbert Ramer. cemetery.jewish.org.pl. [dostęp 2015-02-27].

Bibliografia edytuj