Ośrodek Studiów Wschodnich
Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (OSW, ang. Centre for Eastern Studies) – państwowa osoba prawna zajmująca się monitorowaniem oraz analizą sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej w państwach Europy Środkowej, Północnej i Wschodniej, na Bałkanach oraz na Kaukazie, w Turcji i Azji Centralnej. Podstawowym zadaniem OSW jest przygotowywanie analiz, ekspertyz i studiów prognostycznych na potrzeby organów władzy publicznej w Polsce[1][2].
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Data utworzenia | 1990 | |
| Dyrektor | dr Adam Eberhardt | |
| zastępca Dyrektora | Elżbieta Zaleska dr Mateusz Gniazdowski | |
| Zatrudnienie | 66 | |
| Adres | ||
| Warszawa, ul. Koszykowa 6a | ||
Położenie na mapie Warszawy   Ośrodek Studiów Wschodnich | ||
Położenie na mapie Polski  Ośrodek Studiów Wschodnich | ||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  Ośrodek Studiów Wschodnich | ||
 52°13′14,6″N 21°01′23,0″E/52,220722 21,023056
| ||
| Strona internetowa | ||
Historia i funkcjonowanieEdytuj
Ośrodek Studiów Wschodnich został założony w 1990 z inicjatywy Marka Karpia. Powołanie nastąpiło na podstawie Uchwały Rady Ministrów z 22 grudnia 1990[3]. OSW początkowo formalnie podlegał Ministerstwu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą[4], następnie Ministerstwu Gospodarki, a obecnie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 12 czerwca 2006 Ośrodkowi nadano imię zmarłego dwa lata wcześniej założyciela. Siedziba OSW mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 6a.
Ośrodek współfinansowany jest z budżetu państwa w w ramach części 16 – Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. W 2017 dotacja podmiotowa dla OSW wyniosła 9,19 mln zł[5].
Tematy badań OSWEdytuj
Początkowo w OSW analizowano wyłącznie sytuację na obszarze postradzieckim. W połowie lat 90. rozszerzono badania o Bałkany i państwa Europy Środkowej. W 2005 obszar zainteresowania analityków Ośrodka został poszerzony o problematykę niemiecką, zaś w 2012 o obszar Turcji i Europy Północnej.
Do głównych tematów badań OSW należą:
- sytuacja wewnętrzna krajów będących w kręgu zainteresowań OSW,
- sytuacja gospodarcza w tych krajach,
- system władzy w tych krajach,
- relacje pomiędzy poszczególnymi ośrodkami politycznymi,
- polityka zagraniczna,
- problematyka związana z rozszerzeniem NATO i UE,
- aspiracje integracyjne państw obszaru ze strukturami zachodnimi,
- Europejska Polityka Sąsiedztwa i Partnerstwo Wschodnie
- bezpieczeństwo energetyczne,
- istniejące i potencjalne konflikty oraz inne czynniki związane problemami bezpieczeństwa Europy Środkowej, Północnej i Wschodniej, Bałkanów oraz Turcji, Kaukazu i Azji Centralnej.
StrukturaEdytuj
DyrektorzyEdytuj
- Marek Karp (1990–2004)
- Jacek Cichocki (2004–2007)
- dr Jolanta Darczewska (2007−2011)
- dr Olaf Osica (2011−2016)
- dr Adam Eberhardt[6] (od 2016)
EksperciEdytuj
Dla OSW pracuje ponad 40 ekspertów, co czyni Ośrodek jedyną z największych instytucji analitycznych w Polsce. Praca w OSW odbywa się w działach:
- Zespół ds. bezpieczeństwa wewnętrznego w Europie Wschodniej – kierowniczka dr Jolanta Darczewska
- Zespół Rosyjski – kierownik Marek Menkiszak
- Zespół Ukrainy, Białorusi i Mołdawii – kierownik Wojciech Konończuk
- Zespół Turcji, Kaukazu i Azji Centralnej – kierownik Krzysztof Strachota
- Zespół Środkowoeuropejski – kierownik Jakub Groszkowski
- Zespół Niemiec i Europy Północnej – kierowniczka dr Anna Kwiatkowska-Drożdż
- Projekt: Bezpieczeństwo i obronność w Europie Północnej – koordynatorka Justyna Gotkowska
Wybrane osoby związane zawodowo z OSW obecnie lub w przeszłości: dr Piotr Bajda, Jacek Borkowicz, Maciej Falkowski, Wojciech Górecki, dr hab. Marcin Kaczmarski, dr Szymon Kardaś, dr Tadeusz A. Olszański, dr Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, dr Witold Rodkiewicz, Bartłomiej Sienkiewicz, Wojciech Stanisławski, Leszek Szerepka, dr amb. Wojciech Zajączkowski.
RadaEdytuj
- Andrzej Brzeziecki[7]
- dr hab. Marek Cichocki
- prof. Edward Czapiewski
- Adam Lipiński
- dr Olaf Osica
- Jan Pawelec
- dr hab. Przemysław Żurawski vel Grajewski
PublikacjeEdytuj
Do publikacji wydawanych przez OSW należą: tygodniowy Biuletyn OSW, zawierający krótkie analizy dotyczące tematów bieżących oraz ukazujące się nieregularnie dłuższe opracowania analityczne: Punkt Widzenia OSW, Prace OSW, Raport OSW oraz Komentarze OSW. Większość publikacji jest dostępna w formie elektronicznej na oficjalnej stronie Ośrodka.
Do 2013 Ośrodek prowadził także codzienny serwis informacyjny zawierający zestawienia wiadomości z obszaru zainteresowań Ośrodka, wydawany w formie elektronicznej (Wiadomości z regionu).
NagrodyEdytuj
W 2004 Marka Karpia oraz Ośrodek Studiów Wschodnich uhonorowano Nagrodą „Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia – za wieloletnie twórcze realizowanie myśli politycznej Jerzego Giedroycia. Zwłaszcza za budowanie mostów między Polską i jej wschodnimi sąsiadami i tworzenie klimatu dla lepszego poznania i wzajemnego porozumienia[8]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (Dz.U. z 2011 r. nr 173, poz. 1029).
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 października 2011 r. w sprawie nadania statutu Ośrodkowi Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (Dz.U. z 2011 r. nr 226, poz. 1356).
- ↑ Okręt Koszykowa, Warszawa 2007, s. 28-29.
- ↑ Tamże, s. 29.
- ↑ Sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. (druk nr 2559). Tom I. sejm.gov.pl, 29 maja 2018. s. 2/22. [dostęp 2018-09-21].
- ↑ Nowy dyrektor OSW | OSW, osw.waw.pl [dostęp 2016-02-26].
- ↑ Rada OSW | OSW, osw.waw.pl [dostęp 2017-12-29] (pol.).
- ↑ Marek Karp i Ośrodek Studiów Wschodnich laureatami Nagrody im. Giedroycia. ksiązka.net.pl, 12 listopada 2004. [dostęp 2015-08-10].
BibliografiaEdytuj
- Jacek Borkowicz, Jacek Cichocki, Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz (red.): Okręt Koszykowa, Warszawa 2007.
- Między Berlinem a Pekinem. Z analitykami Ośrodka Studiów Wschodnich rozmawia Łukasz Warzecha, Warszawa 2016.