Orbis
Orbis – polskie przedsiębiorstwo z branży hotelarskiej, jednostka dominująca grupy kapitałowej „Orbis”. Nazwa pochodzi z języka łacińskiego i oznacza świat.
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Adres | 00-028 Warszawa, ul. Bracka 16 | |
| Data założenia | 1920 | |
| Forma prawna | spółka akcyjna | |
| Prezes | Gilles Clavie[1] | |
| Przewodniczący Rady Nadzorczej | 10 członków[2] | |
| Nr KRS | 0000022622 | |
| Zatrudnienie | ok. 4000 | |
| Giełda | GPW | |
| ISIN | PLORBIS00014 | |
| Symbol akcji | ORBIS (ORB) | |
| Dane finansowe | ||
| Kapitał zakładowy | 92 154 016 zł | |
Położenie na mapie Warszawy   Orbis Spółka Akcyjna | ||
Położenie na mapie Polski  Orbis Spółka Akcyjna | ||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  Orbis Spółka Akcyjna | ||
 52°13′53,1″N 21°01′04,4″E/52,231417 21,017889
| ||
| Strona internetowa | ||
HistoriaEdytuj
Polskie Biuro Podróży „Orbis” (PBP „Orbis”) powstało w 1920 we Lwowie. Założyciele biura, którymi byli bankierzy Ernest Adam, Maksymilian Liptay i Józef Radoszewski, posłowie Władysław Kesłowicz i Aleksander Skarbek oraz prawnik Ozjasz Wasser, chcieli stworzyć biuro podróży o międzynarodowym standardzie obsługi, instytucję, która byłaby oknem na świat dla obywateli nowo odrodzonego państwa polskiego.
Do 1925 utworzono 28 oddziałów. W 1928 Orbis uzyskał status narodowego biura podróży, a w 1933, po zakupie jego akcji przez państwowy bank PKO, siedziba spółki została przeniesiona do Warszawy. Wówczas powstał też znak handlowy Orbisu. Przedsiębiorstwo szybko rozwijało działalność: w 1939 biuro dysponowało 136 oddziałami w Polsce i 19 za granicą zatrudniając 500 osób oraz czterema hotelami oferującymi łącznie 360 pokoi. W 1930 z usług firmy skorzystało 5 mln osób[3].
II wojna światowa przerwała działalność biura, a większość majątku spółki została zniszczona. Po wojnie przetrwały biura w Brukseli, Nowym Jorku, Tel Awiwie oraz w Londynie. 13 grudnia 1944 w Lublinie reaktywowano biuro jako przedsiębiorstwo państwowe „Orbis”, które wykupiło akcje przedwojennej spółki. Uchwałą Rady Ministrów z 5 września 1946 został zatwierdzony statut przedsiębiorstwa państwowego Polskie Biuro Podróży „Orbis”[4]. Do końca lat czterdziestych XX w., przedsiębiorstwo zajmowało się głównie obsługą międzymiastowych połączeń autobusowych i organizowaniem imprez masowych. Zarządzeniem Ministra Komunikacji z 7 lutego 1950 wprowadzono zmiany organizacji i zakresu działania przedsiębiorstwa państwowego Polskie Biuro Podróży „Orbis”[5], a osobnym zarządzeniem z tego dnia został nadany statut[6].
W 1951 do Orbisu zostało włączonych dziewięć hoteli, aby przygotować je do obsługi gości z zagranicy, co w praktyce dawało Orbisowi monopol na prowadzenie hoteli o wysokim standardzie i obsługę zagranicznego, w tym polonijnego, ruchu turystycznego. Do 1956 podstawą działalności Orbisu, typową dla tamtego okresu, była obsługa przejazdów robotników i rolników jak również organizacja zjazdów młodzieży, spotkań dla pracowników administracji państwowej i tym podobnych. Po odwilży politycznej w październiku 1956 Orbis powrócił do organizowania wyjazdów zagranicznych, głównie do krajów bloku wschodniego. Były to pobyty nad Morzem Czarnym, jeziorem Balaton i na jugosłowiańskim wybrzeżu Adriatyku oraz wycieczki do krajów Europy Zachodniej i cieszące się popularnością rejsy Batorym lub wynajmowanymi statkami radzieckimi. W 1979 obsłużono 1,5 miliona gości w Polsce, a liczba klientów korzystających z usług biura podróży sięgnęła 12,2 miliona osób.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. wybudowano 34 nowe hotele, w tym kilkanaście luksusowych (najsłynniejsze Victoria i Forum w Warszawie), powiększono też tabor transportowy (555 autobusów i 373 samochody w 1980). W 1980 Orbis posiadał 60% pokoi hotelowych w Polsce. W latach osiemdziesiątych XX w., przy spadku dochodów z turystyki przyjazdowej, wyjazdy do krajów bloku wschodniego stały się podstawą działalności Orbisu. Pod koniec 1990 sieć hoteli Orbis liczyła 53 obiekty.
W 1991 Przedsiębiorstwo Państwowe Orbis przekształcono w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. W lipcu 1993 z dotychczasowej struktury wyodrębnione zostały dwie spółki: Orbis Travel oraz Orbis Transport, w których Orbis SA posiada większościowe pakiety udziałów. 27 czerwca 1997 walne zgromadzenie akcjonariuszy podjęło decyzję o upublicznieniu akcji Orbis S.A. Od 15 listopada 1997 akcje Orbis SA są notowane na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. W 1999 udział Skarbu Państwa w akcjonariacie Spółki spadł poniżej 50 procent. W sierpniu 2000 nastąpił ostatni etap prywatyzacji, Orbis pozyskał partnera strategicznego – Accor, jedną z największych międzynarodowych grup w dziedzinie turystyki, biur podróży i usług dla przedsiębiorstw; europejskiego lidera na rynku hotelowym[7].
Od marca 2010 Orbis nie jest właścicielem spółki PBP Orbis znanej jako Orbis Travel[8].
WspółcześnieEdytuj
Orbis SA dysponuje bazą ok. 20 000 pokoi w ponad 115 hotelach w Polsce oraz w Europie Centralnej i Wschodniej. Orbis jest wyłącznym licencjodawcą marek Accor w 16 krajach, w tym w Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Chorwacji, Czarnogórze, Czechach, Estonii, na Litwie, Łotwie, w Macedonii Północnej, Mołdawii, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii i na Węgrzech. Hotele działają pod markami Sofitel, Pullman, MGallery, Novotel, Mercure, Ibis, o zróżnicowanym standardzie, od luksusowych hoteli 5-gwiazdkowych po ekonomiczne 1-gwiazdkowe[9].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Gilles Clavie został powołany przez radę nadzorczą Orbis SA na stanowisko prezesa zarządu i dyrektora generalnego Orbis SA. - budownictwo.wnp.pl
- ↑ Orbis SA Rada nadzorcza
- ↑ Wagony kąpielowe, trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 133, poz. 246.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 19, poz. 204.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 19, poz. 205.
- ↑ Historia Orbis (pol.). [dostęp 10.08.2015].
- ↑ W marcu 2010 95,08% udziałów Orbis Travel zostało sprzedane CETO – spółce zależnej Enterprise Investors. 29 września 2010 Orbis rozwiązał umowę licencji znaku Orbis Travel dla PBP Travel Time (8 września 2010 PBP Orbis zmieniło nazwę na PBP Travel Time). Nastąpiło to po tym jak PBP Travel Time złożył w warszawskim sądzie rejonowym wniosek o ogłoszenie upadłości (28 września 2010 r.). www.orbis.pl [dostęp: 29 września 2010]
- ↑ Orbis.pl - Raporty okresowe. [dostęp 2016-09-01].
BibliografiaEdytuj
- I. Kochanowska: „85 lat wakacji” w: Polityka nr 26 (1510)/2005
- (praca zbiorowa): „50 lat działalności Orbisu”, Zjednoczenie Przedsiębiorstw Turystycznych „Orbis”. Warszawa 1973, s. 140