Peresołowice
Peresołowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Werbkowice[4][5].
| Artykuł |
50°46'6"N, 23°42'28"E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°46'N, 23°42'E |
| - błąd |
2317 m |
| Odległość |
610 m |
| wieś | |
 Zabudowania Peresołowic (na pierwszym planie miejsce po cerkwi) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-550[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LHR |
| SIMC |
0905103[4] |
Położenie na mapie gminy Werbkowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°46′06″N 23°42′28″E/50,768333 23,707778
| |
DemografiaEdytuj
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim. Wieś stanowi sołectwo gminy Werbkowice[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 224 mieszkańców[7] i była szesnastą co do wielkości miejscowością gminy Werbkowice.
HistoriaEdytuj
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1887 Peresołowice stanowiły wieś z folwarkiem w powiecie hrubieszowskim, ówczesnej gminie Mołodziatycze, parafii rzymskokatolickiej w Grabowcu, obrzędu wschodniego w Peresołowicach. Odległe 14 wiorst od Hrubieszowa. Według opisu wieś posiadała prawosławną cerkiew parafialną (wzniesioną jako unicka w 1770) z filiami w Bohutyczach (Bogucicach) i Gdeszynie, szkołę początkową ogólną, młyn wodny, wiatrak, staw, pokłady torfu. Cerkiew w Peresołowicach pierwszy raz wzmiankowana jest w 1578, została zatem wzniesiona jako prawosławna. W latach 1596-1875 we wsi działała parafia unicka, następnie powtórnie zamieniono ją na prawosławną. Budynek świątyni istniał prawdopodobnie do okresu II wojny światowej. W Peresołowicach przetrwała pozostałość unickiego cmentarza (trzy nagrobki)[8]. Po przemianowaniu parafii unickiej na prawosławną na cmentarzu nie kontynuowano pochówków; te odbywały się na cmentarzu w sąsiednich Dobromierzycach[9]. W 1827 r. było tu 35 domów zamieszkałych przez 223 mieszkańców. Wykopane tu półmiski i talerze z herbami i cyframi opisał E. Rastawiecki (Biblioteka Warszawska 1850, V, 146). W 1872 r. folwark Peresołowice (oddzielony w 1867 r. od dóbr Dobromierzyce) posiadał rozległość mórg 609: grunty orne i ogrody mórg 387, łąk mórg 57, lasu mórg 140, wody mórg 8, nieużytków mórg 24, budynków murowanych 1, z drzewa 24, płodozmian 5. polowy, las urządzony w kolei 80 letniej. Wieś Peresołowice posiadała osad 40, z gruntem mórg 449, osada młynarska mórg 18, grunta cerkiewne wynosiły mórg 33[10].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wieś Peresołowice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-02-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-09].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 909 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Werbkowice. Urząd Gminy Werbkowice. [dostęp 2015-11-23].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 279-280.
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 276.
- ↑ Peresołowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 6.