Phalacrus caricis

	Phalacrus caricis
	Sturm, 1807
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	pleszakowate
Podrodzina	Phalacrinae
Rodzaj	pleszak
Gatunek	Phalacrus caricis
Synonimy
	Cercyon nigrinum Stephens, 1829; Phalacrus nigrinus (Stephens, 1829); Phalacrus bonnairei Guillebeau, 1892; Phalacrus delabyi Guillebeau, 1892; Phalacrus flachi Schilsky, 1891;
	Cercyon nigrinum Stephens, 1829; Phalacrus nigrinus (Stephens, 1829); Phalacrus bonnairei Guillebeau, 1892; Phalacrus delabyi Guillebeau, 1892; Phalacrus flachi Schilsky, 1891;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Phalacrus caricis – gatunek chrząszcza z rodziny pleszakowatych.

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1807 przez Johanna H.C. Friedricha Sturma^[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o podługowato-owalnym, słabiej niż u P. corruscus wysklepionym ciele długości od 1,6 do 2,5 mm. Ubarwienie ma głównie czarne ze zmatowiałym połyskiem, istnieje jednak forma barwna o jasnobrązowych pokrywach. Czułki mają buławkę z ostatnim członem owalnym, tak długim jak dwa poprzednie razem wzięte, półtorakrotnie dłuższym niż szerokim. Głaszczki szczękowe cechują się walcowatym, dwuipółkrotnie dłuższym niż szerokim członem trzecim. Przedplecze jest trapezowate, delikatnie i stosunkowo gęsto punktowane, mikrorzeźbione. Kształt dużej tarczki jest trójkątny. Na powierzchni pokryw występuje mikrorzeźba oraz układające się w liniowe szeregi punktowanie. Rząd przyszwowy jest pojedynczy, niedochodzący w okolice tarczki. Zapiersie ma półkoliste linie biodrowe. Odnóża mają brunatne stopy. Przednia para odnóży ma na zewnętrznej krawędzi goleni dwa przylegające do siebie ząbki^[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad wilgociolubny, zasiedlający torfowiska i wilgotne łąki. Jest mykofagiem żerującym na zarodnikach grzybów porażających turzyce i ostnice^[3]^[2]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się głównie w maju i czerwcu^[2].

Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, europejskiej części Rosji^[4], Turcji i Zakaukazia^[3].

Przypisy edytuj

↑ Phalacrus caricis Sturm, 1807. [w:] Global Biodiversity Information Facility [on-line]. [dostęp 2023-08-29].
↑ ^a ^b ^c Zdzisław Cmoluch: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 58 Phalacridae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Oficyna Wydawnicza Turpress, 1997.
↑ ^a ^b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.
↑ Phalacrus nigrinus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-29].

[gbif-1] Phalacrus caricis Sturm, 1807. [w:] Global Biodiversity Information Facility [on-line]. [dostęp 2023-08-29].

[Cmoluch-2] Zdzisław Cmoluch: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 58 Phalacridae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Oficyna Wydawnicza Turpress, 1997.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.

[fe-4] Phalacrus nigrinus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-29].

[1]

[2]

[3]

[4]