Piotr Kryski
Piotr Kryski herbu Prawdzic (zm. 1521) – kasztelan sierpski i płocki.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Herb_Prawdzic.svg/200px-Herb_Prawdzic.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/52/Zamek_w_Dzia%C5%82dowie.jpg/400px-Zamek_w_Dzia%C5%82dowie.jpg)
Rodzina
edytujSyn Ninogniewa Kryskiego (zm. 1507), kasztelana raciążskiego, wojewody płockiego i Anny Boglewskiej. Matka jego była córką Jana Boglewskiego, wojewody mazowieckiego. Miał liczne rodzeństwo: 6 braci i 5 sióstr, m.in. Jana (zm. 1525), kasztelana zakroczymskiego i ciechanowskiego oraz Pawła, dziedzica Mławy. Przez całe życie był kawalerem, dzieci nie pozostawił.
Pełnione urzędy
edytujDziedzic na Krysku, Gradzanowie i Drobinie oraz Nowej Wsi. Studiował w latach (1502–1508) na Akademii Krakowskiej. Był przyjacielem Jana Chojeńskiego, późniejszego kanclerza wielkiego koronnego, biskupa przemyskiego, płockiego i krakowskiego i Jana Wolskiego. Od 27 października 1515 roku pełnił urząd starosty płockiego, następnie został mianowany kasztelanem sierpskim. Otrzymał od króla Zygmunta I Starego miasto Mławę z przyległymi wsiami: Mławka, Ruda i Czekanowo.
16 maja 1519 roku otrzymał nominację na kasztelana płockiego, a starostwo płockiego odstąpił Andrzejowi Niszczyckiemu. Przez lata prowadził spór z Mikołajem Gosłubskim (zwanym też Bartoszewskim), kasztelanem inowłodzkim oraz Piotrem z Miedniewic, plebanem w Bartoszewicach. Dokonał zabójstwa Kobiernickiego.
Zasługi
edytujSzczególnie zasłużony w wojnie z zakonem krzyżackim. W wojnie z zakonem krzyżackim po 9 tygodniowym oblężeniu zdobył zamek Działdowo 30 kwietnia 1520 roku. Za zasługi w zdobyciu zamku otrzymał wynagrodzenie 600 florenów. Dowodził w wojnie pruskiej wojskami mazowieckimi zdobywając miasto Nidzica (dawniej Nidzbork).
Następcą Piotra Kryskiego na urzędzie kasztelana płockiego został Jan Wieczwiński.
Bibliografia
edytuj- Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom XII, s. 382: Kryscy h. Prawdzic z Kryska, w ziemi ciechanowskiej)
- Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 8, str. 109-111, Kryscy herbu Prawdzic)