Piotr Sikora (kontradmirał)
Piotr Sikora (ur. w 1969 w Paczkowie) – oficer dyplomowany polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała; dowódca 13 Dywizjonu Trałowców (2014–2018); od 1 lutego 2023 dowódca 8 Flotylli Obrony Wybrzeża.
 kontradmirał
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1969 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1988 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• 9 Flotylla Obrony Wybrzeża więcej patrz tekst |
| Stanowiska |
• dowódca działu rakietowo-artyleryjskiego i broni podwodnej więcej patrz tekst |
| Odznaczenia | |
    
| |
.jpg)
Życiorys edytuj
Piotr Sikora urodził się w 1969 w Paczkowie[1]. W latach 1984–1988 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym Carolinum im. Jana III Sobieskiego w Nysie. Jego pasją było żeglarstwo. Był zwycięzcą konkursu nawigacyjnego, dwukrotnie wziął udział w rejsach szkoleniowych na pokładzie żaglowca Dar Młodzieży. We wrześniu 1988 rozpoczął studia w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni[2][1].
Wykształcenie edytuj
Absolwent Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1994); podyplomowych studiów w zakresie zarządzania i dowodzenia siłami morskimi w AMW (2006); podyplomowych studiów polityki obronnej w amerykańskiej Naval War College w Newport. Ukończył kursy specjalistyczne w kraju i za granicą m.in. w belgijsko-holenderskiej Szkole Wojny Minowej w Ostendzie (Belgia) oraz łotewskiej Akademii Obrony Narodowej w Rydze (Łotwa)[1].
Służba wojskowa edytuj
W 1994 po ukończeniu studiów w Akademii Marynarki Wojennej uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera nawigatora i otrzymał promocję oficerską na stopień wojskowy podporucznika marynarki. W październiku tego roku rozpoczął zawodową służbę wojskową w 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu na stanowisku dowódcy działu rakietowo-artyleryjskiego i broni podwodnej na okrętach obrony przeciwminowej 13 Dywizjonu Trałowców[1]. Następnie był zastępcą dowódcy trałowca ORP „Śniardwy”, a w 1999 został wyznaczony na stanowisko dowódcy ORP „Śniardwy”. W 2003 objął dowodzenie ORP „Flaming” na czas wydzielenia do Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej NATO Europy Północnej. Po powrocie był dowódcą ORP „Czajka”, a następnie I Okrętowej Grupy Trałowej i ORP „Mamry”[1][3].
W 2005 jako komandor podporucznik, został skierowany do sztabu natowskiego zespołu, gdzie pełnił służbę na estońskim okręcie dowodzenia ENS „Admiral Pitka”. W latach 2006–2010 pełnił służbę na różnych stanowiskach w Dowództwie Marynarki Wojennej. W 2010 wrócił do 13 Dywizjonu Trałowców, gdzie został zastępcą dowódcy – szefem sztabu. W 2013 dowodził Stałym Zespołem Sił Obrony Przeciwminowej NATO Grupa 1 Europy Północnej (MCMFORNORTH, obecnie SNMCMG1), gdzie przez rok z pokładu okrętu ORP Kontradmirał Xawery Czernicki kierował działaniami Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej NATO Grupa 1[1][3]. 11 lipca 2014 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 13 Dywizjonu Trałowców[1], którym dowodził do 2018. W latach 2013–2023 był zaangażowany w program budowy nowoczesnych niszczycieli min dla Marynarki Wojennej RP, miał udział w zakresie projektu 258 typu Kormoran II od etapu projektowania, po proces wdrożenia ich do służby. Był drugim w historii oficerem polskiej MW, któremu powierzono dowodzenie sojuszniczymi siłami przeciwminowymi[3][4]. W 2015 został wyróżniony nagrodą „Buzdygana” przyznawaną przez miesięcznik Polska Zbrojna[5]. 1 lutego 2023 decyzją ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka został wyznaczony na stanowisko dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża. 14 sierpnia 2023 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień kontradmirała[2][3].
Awanse edytuj
podporucznik marynarki – 1994[3]
(...)
kontradmirał marynarki – 14 sierpnia 2023[2]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia edytuj
W ponad 35 letniej służbie wojskowej był wyróżniany i odznaczany[6]:
- Morski Krzyż Zasługi – 2015[7]
- Złoty Krzyż Honorowy Związku Piłsudczyków RP – 2016[8]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Buzdygan przyznany przez miesięcznik Polska Zbrojna – 2015[5]
- Buzdygan Honorowy – 14 sierpnia 2023, ex officio
- Odznaka pamiątkowa 13 Dywizjonu Trałowców – 2014, ex officio
- Odznaka pamiątkowa 8 Flotylli Obrony Wybrzeża – 2023, ex officio
i inne
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Jasiński 2015 ↓, s. 128.
- ↑ a b c Kontradmirał Piotr Sikora. prezydent.pl. [dostęp 2023-09-04].
- ↑ a b c d e Komandor Piotr Sikora dowódcą 8 Flotylli Obrony Wybrzeża. portalmorski.pl. [dostęp 2023-09-04].
- ↑ Nowy dowódca 8. Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. 24kurier.pl. [dostęp 2023-09-04].
- ↑ a b Promotor polskiej marynarki wojennej. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2023-08-04].
- ↑ 8 FOW/TP/2/2023. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-09-04].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 611
- ↑ Ludzie morza uhonorowani w Rewie. portalmorski.pl. [dostęp 2023-09-04].