Wikipedia

Polanie (zespół muzyczny)

grupa muzyczna
Ten artykuł dotyczy grupy muzycznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Polanie – polski zespół rhythm and bluesowy założony w sierpniu 1965 roku w Łodzi przez Andrzeja Nebeskiego, Włodzimierza Wandera, Piotra Puławskiego oraz braci Wiesława i Zbigniewa Bernolaków[2][3]. Pomimo że zespół działał krótko i nagrał tylko jedną płytę długogrającą i trzy płyty EPki[4], jego wkład w rozwój polskiej muzyki rozrywkowej poprzez popularyzację rhythm and bluesa był znaczący[5] i stanowił przeciwwagę dla pozbawionych bluesowych inklinacji, ówczesnych młodzieżowych wykonawców, których domeną była pseudoludowość i piosenkarski banał[6][7].

Polanie
Ilustracja
Zespół Polanie 1965-1968 r.
Rok założenia

1965

Rok rozwiązania

1968

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

bigbit, rhythm and blues

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”
Veriton

Powiązania

Czerwono Czarni
Niebiesko-Czarni
Nowi Polanie
Polskie Radio Program III
Młodzieżowe Studio "Rytm"

Skład
Piotr Puławski
Wiesław Bernolak
Zbigniew Bernolak
Włodzimierz Wander
Andrzej Nebeski
Współpracownicy
Ryszard Kozicz (manager)[1]
Wojciech Gąssowski
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia

edytuj

Zespół powstał, ponieważ muzycy (jak podkreślali w wywiadach prasowych) byli zawiedzeni i znudzeni pracą w zespołach Czerwono- i Niebiesko-Czarni i chcieli szukać własnych rozwiązań, które byłyby w łączności z ogólnoświatowymi trendami w muzyce rozrywkowej tego okresu[potrzebny przypis].

Pierwsze występy nowo powstałej grupy miały miejsce w Wytwórni Filmów Fabularnych[3]. Nazwę Polanie wybrała goszcząca wówczas w Łodzi szwedzka aktorka Bibi Andersson, matka chrzestna debiutującego zespołu[3][8]. W pierwszym okresie działalności muzycy bazowali na kompozycjach z repertuaru Czerwono-Czarnych (Orneta, Mój kolega, Przyjdzie taki dzień z rep. Toniego Keczera) i Niebiesko-Czarnych (Niedziela na wsi, Kuźnia, Mój przyjaciel cień z rep. Piotra Janczerskiego i Już nie czekaj vel Mgła z rep. Czesława Niemena)[9].

Tuż po tournée w październiku i nagraniach radiowych w listopadzie 1965, zespół wystąpił na jednej estradzie wraz z grupą The Animals. Pouczające koncerty z Erikiem Burdonem stały się przełomem w dziejach formacji, która porzuciła big-beat na rzecz rhythm and bluesa[2]. Utwory grupy stały się bardziej agresywne, a jej repertuar został poszerzony o przeboje światowe.

W grudniu Polanie otworzyli warszawską Gitariadę, a w styczniu 1966 wystąpili w Filharmonii Narodowej obok połączonych orkiestr PRiTV p/d Stefana Rachonia i Bogusława Klimczuka. W maju i czerwcu 1966 roku zespół koncertował w Danii, a w lipcu 1966 wygrał rywalizację z zespołami z 18 krajów na International Folk-Beat Festival w Hamburgu[2][3]. Po tym dużym sukcesie Polanie nagrywali dla radia i telewizji RFN[potrzebny przypis] i do stycznia 1967 dali 178 koncertów za granicą[10]. Następnie muzycy odbyli dwie trasy po ZSRR.

Po powrocie do kraju nagrali w dniach 16-21 października 1967 pierwszą i jak się okazało jedyną płytę długogrającą. Zawiera ona utwory będące obrazem ich fascynacji rhythm and bluesem. Na pierwszej stronie znajdują się własne kompozycje Polan, na drugiej zaś covery utworów artystów zagranicznych – The Animals, Raya Charlesa, The Kinks, The Capitols oraz The Lovin' Spoonful[11].

Po powrocie z kolejnego tournée w Związku Radzieckim (zespół występował w składance estradowej m.in. z Daną Lerską, Reginą Pisarek i Wojciechem Gąssowskim jako goście) w marcu 1968 r. grupa rozpadła się i oficjalnie z dniem 1 kwietnia przestała istnieć.

W późniejszych latach Polanie kilkukrotnie schodzili się na pojedyncze koncerty, m.in. w styczniu 1996 roku, gdy wystąpili na Balu Mistrzów Sportu Przeglądu Sportowego w Warszawie[2] oraz wzięli udział w koncercie Motława Beat, który związany był z promocją książki Motława Beat. Trójmiejska Scena Big-Beatowa lat 60-tych[9].

Skład zespołu

edytuj

Dyskografia[4]

edytuj

Polanie (XL 0438 Muza)

edytuj

Lista utworów na płycie:

Strona A

  1. A ty pocałujesz mnie (Namysłowski, Zembaty)
  2. Nie wiem sam (Puławski, Słowikowski)
  3. Długo się znamy (Mułkowski, Gaszyński)
  4. Nieprawda, nie wierzę (Wander, Słowikowski)
  5. Nie zawrócę (Puławski, Kondratowicz)
  6. Ciebie wybrałem (Wander, Słowikowski)
  7. Dlaczego tak mnie traktujesz (Bernolak, Rajchert)

Strona B

  1. I'm Crying (Burdon, Price)
  2. Black Jack (Charles)
  3. Sunny Afternoon (Davies)
  4. Cool Jerk (Storball)
  5. Summer in the City (Sebastian)

Polanie (V-319 Veriton)

edytuj

Lista utworów na płycie:

Strona A

  1. Niedziela na wsi (W. Wander, W. Bernolak)
  2. Fiński nóż (W. Bernolak)

Strona B

  1. Mój kolega (W. Bernolak)
  2. Orneta (W. Bernolak)

Polanie (V-320 Veriton)

edytuj

Lista utworów na płycie:

Strona A

  1. Przyjdzie taki dzień (P. Puławski, W. Gąsowski, J. Kondratowicz)
  2. Mój przyjaciel cień (Z. Bernolak, P. Janczerski)

Strona B

  1. Już nie czekaj (W. Wander, J. Słowikowski)
  2. Nonio (Z. Bernolak, W. Wander

Polanie (N 0516 Muza)

edytuj

Lista utworów na płycie:

Strona A

  1. Down in the valley (z repertuaru zesp. "The Artwoods")
  2. Can you hear me (z repertuaru zesp. "The Artwoods")

Strona B

  1. Georgia on my mind (Hoagland Carmichael)

Nagrania radiowe

edytuj

1965: Kuźnia (instr.), Twist lalek (instr.), Can-can (instr.), Przyjdzie taki dzień (voc. P. Puławski), Fiński nóż (instr.), Niedziela na wsi (instr.), Mój przyjaciel cień (voc. P. Puławski)

1966: Nie lubię się wzruszać (instr.), Dziwny dom (voc. W. Wander), Deszcz i wiatr (voc. P. Puławski), Nie tylko ty (voc. P. Puławski), Boom, boom, boom, boom (voc. P. Puławski), Złoty saksofon [Cudowny saksofon] (instr.), Słodko i namiętnie (instr.), Ciebie wybrałem (voc. W. Wander), Mgła (instr.), Mgła [Już nie czekaj] (voc. W. Wander), I'm Crying (voc. P. Puławski)

1967: Lucille (voc. P. Puławski), Nie tylko ty (voc. P. Puławski), Długo się znamy (voc. P. Puławski), Nie wiem sam (voc. P. Puławski), Piekło i niebo (voc. P. Puławski)

1968: Śniło mi się (voc. W. Skowroński), Do jeziora wpadła gwiazda (voc. W. Skowroński), Zenek (voc. W. Skowroński), Rzuciłbym to wszystko (voc. W. Skowroński), Pierwszy dzień jesieni (voc. D. Lerska i W. Skowroński), Ty, wszędzie ty (voc. D. Lerska)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Jak Polanie uczyli rock’n’rolla w ZSRR. polskieradio.pl, 2011-11-03. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński Encyklopedia polskiego rocka, Wydawnictwo IN ROCK, Konin 1996, str. 336.
  3. ↑ a b c d Ryszard Wolański: Polanie. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
  4. ↑ a b Jacek Żyliński: Katalog Polskich Płyt Gramofonowych. [dostęp 2012-08-08].
  5. ↑ Wiesław Królikowski: Polanie - Jazz 1/81. eu.org. [dostęp 2015-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]. (pol.).
  6. ↑ Wiesław Królikowski: Kruchy mit - Magazyn Muzyczny 12 (334)/1986. eu.org. [dostęp 2015-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]. (pol.).
  7. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński Encyklopedia polskiego rocka, Wydawnictwo IN ROCK, Konin 1996, str. 12.
  8. ↑ Wiesław Pierzchała: Mocne uderzenie w czasach Gomułki. dzienniklodzki.pl, 2015-05-30. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
  9. ↑ a b Motława Beat. gdańsk.pl. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
  10. ↑ Polanie i początki bluesa w Polsce. salon24.pl. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
  11. ↑ Polanie – Polanie. discogs.com. [dostęp 2015-12-18]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Polanie_(zespół_muzyczny)&oldid=68576038”