Psianka czarna
Psianka czarna (Solanum nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Występuje w całej Europie. W Polsce pospolity archeofit.
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
psianka czarna |
Nazwa systematyczna | |
Solanum nigrum L. Sp. pl. 1:186. 1753[3] |
Morfologia
edytuj- Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziona o wysokości 20–60 cm, prawie naga (z rzadka tylko omszona). Jest kanciasta i ma szorstkie rogi. Wysokość 10–50 cm. Cała roślina nieprzyjemnie pachnie.
- Liście
- Owalne lub jajowate, zatokowo ząbkowane.
- Kwiaty
- Zebrane w podbaldachy wyrastające na łodydze na dość długich szypułkach w pewnej odległości od liści. Kwiaty podobne do kwiatów ziemniaka, ale mniejsze. korona 5-płatkowa, biała, szeroko rozpostarta, pylniki koloru żółtego, wyraźnie wystające i stykające się z sobą.
- Owoce
- Jagody czarne po dojrzeniu, wielkości nasion grochu.
Biologia i ekologia
edytujRoślina jednoroczna. Okres kwitnienia od czerwca do października. Jest owadopylna lub samopylna. Owoce rozsiewane są przez zwierzęta (endozoochoria). Nasiona przechodzą niestrawione przez ich układ pokarmowy. Siedlisko: miejsca ruderalne, przydroża, pola, śmietniska, ogrody (chwast). W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Polygono-Chenopodietalia[4]. Roślina trująca: ziele i owoce zawierają saponiny i glikoalkaloidy. Zatruciu mogą ulec dzieci po spożyciu większych ilości niedojrzałych owoców.
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
- ↑ Solanum nigrum. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. [dostęp 2013-06-21].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Bibliografia
edytuj- Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 40760
- EoL: 418543
- EUNIS: 184958
- Flora of China: 200020597
- Flora of North America: 200020597
- FloraWeb: 5665
- GBIF: 2932865
- identyfikator iNaturalist: 79141
- IPNI: 30048260-2
- ITIS: 565525
- NCBI: 4112
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30048260-2
- Tela Botanica: 64930
- identyfikator Tropicos: 29600125
- USDA PLANTS: SONI
- CoL: 4Y3H2