Wikipedia

Raphael Gualazzi

Raphael Gualazzi (ur. 11 listopada 1981 w Urbino) – włoski pianista i piosenkarz bluesowy i jazzowy.

Raphael Gualazzi
Ilustracja
Raphael Gualazzi podczas konferencji prasowej 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2011 roku
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1981
Urbino

Instrumenty

fortepian

Gatunki

blues, jazz, fusion

Zawód

piosenkarz, pianista

Aktywność

od 2005

Wydawnictwo

Sugar Music, Edel Music

Zespoły
The Bloody Beetroots
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zwycięzca 61. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo (2011). Zdobywca drugiego miejsca dla Włoch w finale 56. Konkursu Piosenki Eurowizji (2011).

Młodość edytuj

Studiował w Konserwatorium Muzycznym im. Gioacchino Rossiniego w Pesaro w klasie fortepianu. Po ukończeniu studiów zaczął poszukiwać własnej drogi artystycznej – skupił się na muzyce jazzowej, bluesowej i fusion. W 2005 zaczął występować na festiwalach muzycznych, takich jak Fano Jazz, Java Festival of Jakarta and Argo Jazz czy Ravello International Festival[1].

Kariera muzyczna edytuj

We wrześniu 2005 wydał pierwszy album studyjny pt. Love Outside the Window, który był dystrybuowany przez Edel Music[2][3]. W 2008 nagrał własną wersję przeboju Raya Charlesa „Georgia on My Mind”, która została umieszczona na kompilacji pt. Piano Jazz, wydanej we Francji przez wytwórnię Wagram Music[4][5].

We wrześniu 2010 wydał epkę, zatytułowaną po prostu Raphael Gualazzi, która ukazała się we Włoszech i w innych krajach Europy[6]. Na krążku umieścił między innymi cover piosenki Fleetwood Mac „Don’t Stop” oraz trzy premierowe piosenki własnego autorstwa[7]. Wśród nich znalazł się singiel „Reality and Fantasy”[8][9], który następnie został wydany w remiksie francuskiego DJ-a Gillesa Petersona[10].

W lutym 2011 zwyciężył z piosenką „Follia d’amore” w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[11]. Utworem promował drugi album studyjny pt. Reality and Fantasy, który wydał 16 grudnia dzięki wytwórni Sugar Music[12][13][14][15]. Podczas finału festiwalu ogłoszono, że z utworem będzie reprezentował Włochy podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Düsseldorfie[16][17]. Został tym samym pierwszym reprezentantem kraju w konkursie po 13-letniej przerwie w udziale. Przed wyjazdem na konkurs nagrał anglojęzyczną wersję piosenki „Follia d’amore” („Madness of Love”) i zaśpiewał ją w maju podczas finału konkursu; zajął drugie miejsce[18][19].

W 2013 ponownie zgłosił się do udziału w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, tym razem z utworami „Senza ritegno” i „Sai (ci basta un sogno)”. Z tą drugą zajął piąte miejsce w koncercie finałowym[20][21][22]. W lutym wydał trzeci album studyjny pt. Happy Mistake[23], który zdobył status złotej płyty we Włoszech[24]. Album ukazał się również w reedycji, wzbogaconej o cztery dodatkowe piosenki[25]. W październiku wydał epkę pt. Rainbows[26].

W 2014 wraz z zespołem The Bloody Beetroots wystartował w stawce konkursowej 64. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo z utworami „Tanto ci sei” i „Liberi o no”[27]. Z tym drugim zajął drugie miejsce w koncercie finałowym[28]. W tym czasie wydał również trzecią epkę pt. Accidentally on Purpose – Sanremo's Festival 2014, zawierającą obie propozycje konkursowe, a także ich wersje instrumentalne[29].

7 lutego 2020 wydał kolejny album studyjny pt. Ho Un Piano. Promował go singlem „Carioca", z którym wystąpił w finale 70. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Dyskografia edytuj

Albumy studyjne
Tytuł Szczegóły Pozycja na liście Certyfikat
ITA
[30] 		AUT
[31] 		GER
[32]
Love Outside the Window 44
[33] 		— — —
Reality and Fantasy 4 53 49
Happy Mistake 5 — —
Love Life Peace 4 — —
Ho Un Piano 34 — — —
Minialbumy (EP)
Tytuł Szczegóły
Raphael Gualazzi
Rainbows
Accidentally on Purpose - Sanremo's Festival 2014
Single
  • 2010: „Reality and Fantasy”
  • 2010: „Don't Stop”
  • 2011: „Follia d'amore”/„Madness of Love”
  • 2011: „A Three Second Breath”
  • 2011: „Zuccherino dolce”
  • 2011: „Calda estate (dove sei)”
  • 2011: „Love Goes Down Slow”
  • 2013: „Senza ritegno”
  • 2013: „Sai (ci basta un sogno)”
  • 2014: „Liberi o no” (z The Bloody Beetroots)
  • 2014: „Tanto ci sei” (z The Bloody Beetroots)
  • 2016: „L'estate di John Wayne”
  • 2016: „Lotta Things”
  • 2020: „Carioca"

Przypisy edytuj

  1. ↑ About Raphael Gualazzi. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  2. ↑ Love Outside the Window - Raphael Gualazzi - Jazz. Wuz.it. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  3. ↑ Raphael Gualazzi - Love Outside the Windows. Jazzitalia.net. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  4. ↑ Raphael Gualazzi for Italy at Eurovision 2011. Esceurovision.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
  5. ↑ Raphael Gualazzi - Bio. Raphaelgualazzi.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
  6. ↑ a b RAPHAEL GUALAZZI: due date ad ottobre per il giovane ed eccellente pianista, cantante e compositore. www.newspettacolo.com, 9 października 2010. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. (wł.).
  7. ↑ Andrea Conti: Amo la musica e le cose belle. TGCOM, 1 października 2010. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-27)]. (wł.).
  8. ↑ Raphael Gualazzi. www.radiowebitalia.it, 30listopada 2010. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  9. ↑ „Reality & Fantasy” di Raphael Gualazzi in radio da oggi. www.radiolifestyle.it, 17 grudnia 2010. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  10. ↑ Raphael Gualazzi scaa le classifiche digitali. www.raphaelgualazzi.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (wł.).
  11. ↑ Mario Guglielmi: Festival Sanremo 2011, Raphael Gualazzi, triplo trionfo nei Giovani: „Mi sento un artigiano”. Riviera24.it, 19 grudnia 2011. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  12. ↑ Raphael Gualazzi „Reality And Fantasy”. Sugar Music. [dostęp 2013-01-23].
  13. ↑ Musica/ Esce oggi 'Reality and fantasy' di Raphael Gualazzi. l'Unità, 16 lutego 2011. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
  14. ↑ Raphael Gualazzi. Vincitore della categoria giovani del festival di Sanremo con 'Follia d'amore' e del premio della critica Mia Martini. [w:] ANSA [on-line]. www.ansa.it, 2011-02-19. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  15. ↑ To było Sanremo!. [dostęp 2013-01-23].
  16. ↑ and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. Eurovision.tv. [dostęp 2013-01-23].
  17. ↑ Włoska trąbka w Düsseldorfie. [dostęp 2013-01-23].
  18. ↑ Eurovision Song Contest 2011 Final. Eurovision. [dostęp 2013-01-16].
  19. ↑ Azerbejdżan triumfuje!!!. eurowizja.org. [dostęp 2013-01-12].
  20. ↑ Sanremo 2013: la classifica finale, la giuria di qualità era per Elio, Malika e Gualazzi. www.sanremonews.it, 2013-02-17. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  21. ↑ Sanremo 2013, la classifica provvisoria dei cantanti big. In testa Mengoni. www.ilfattoquotidiano.it, 2013-02-15. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  22. ↑ Sanremo, la finale in tempo reale. www.tgcom2.mediaset.it, 2013-02-16. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  23. ↑ Raphael Gualazzi – Happy Mistake. www.discogs.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  24. ↑ a b c CERTIFICAZIONE ALBUM fisici e digitali dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 52 del 2013. www.fimi.it. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  25. ↑ Raphael Gualazzi – Happy Mistake (Deluxe). www.discogs.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  26. ↑ a b Rainbows - EP - Raphael Gualazzi. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  27. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Italy: Sanremo 2014 Campioni candidates announced. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2013-12-18. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  28. ↑ Giorgia Iovane: Sanremo 2014, voti e classifica finale: Renga quarto, Ron ultimo. www.tvblog.it, 2014-02-23. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  29. ↑ a b Accidentally on Purpose - Sanremo's Festival 2014 - EP - Raphael Gualazzi & The Bloody Beetroots. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  30. ↑ Search for: Raphael Gualazzi - Albums. italiancharts.com. [dostęp 2013-01-23].
  31. ↑ Raphael Gualazzi - Austrian Charts. austriancharts.at/.
  32. ↑ Chartverfolgung / Gualazzi,Raphael / Longplay. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (niem.).
  33. ↑ Classifica settimanale dal 04/04/2011 al 10/04/2011. FIMI. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
  34. ↑ ARTISTI - Dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 39 del 2011. Federation of the Italian Music Industry. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-29)]. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raphael_Gualazzi&oldid=71405836”