Wikipedia

Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji

uczestnictwo Włoch w Konkursie Piosenki Eurowizji

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu, konkursem w kraju zajmuje się włoski nadawca publiczny Rai[1]. Reprezentantem kraju zazwyczaj zostanie laureat Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Włochy
w Konkursie Piosenki Eurowizji
3
5
5
13
Informacje ogólne
Nadawca

Rai

Rok i miejsce debiutu

1956, Lugano

Liczba udziałów

48 razy

Organizacja konkursu

3 razy w 1965, 1991, 2022

Strona internetowa

Włochy trzykrotnie wygrały finał konkursu: w 1964 (Gigliola Cinquetti z piosenką „Non ho l’età”)[2], 1990 (Toto Cutugno z piosenką „Insieme: 1992”)[3], oraz w 2021 (Måneskin z piosenką „Zitti e buoni”). Do tej pory nadawca trzy razy pełnił funkcję gospodarza: w 1965, 1991 oraz 2022, a konkursy odbyły się odpowiednio: w Neapolu[4], Rzymie[5] i Turynie.

Telewizja włoska kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie. Po raz pierwszy nie wysłała swojego reprezentanta na konkurs w 1981, tłumacząc to „malejącym zainteresowaniem telewidzów”[6]. Dwa lata później wróciła do konkursowej rywalizacji[7]. Włochy nie wzięły również udziału w konkursie w 1986[8], by powrócić w kolejnym roku[9]. Kraj nie wysłał swojego reprezentanta na konkursy w latach 1994–1996[10]. Po powrocie na konkurs w 1997[11] telewizja wycofała się z udziału 1998[12], by powrócić po trzynastoletniej przerwie i uczestniczyć w finale konkursu w 2011[13][14]. Telewizja dołączyła wówczas do grupy krajów tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemiec, Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii), tworząc tzw. „Wielką Piątkę”, mającą zagwarantowane miejsce w finale dzięki wpłacaniu najwyższych składek organizacyjnych[15].

Uczestnictwo

edytuj
 
Domenico Modugno podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji (1958)
 
Bobby Solo podczas 10. Konkursu Piosenki Eurowizji (1965)
 
Albano Carrisi i Romina Power podczas 21. Konkursu Piosenki Eurowizji (1976)
 
Marco Mengoni podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö (2013)
 
Il Volo podczas 60. Konkursu Piosenki Eurowizji w Wiedniu (2015)
 
Francesca Michielin podczas 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Sztokholmie (2016)
 
Francesco Gabbani podczas 62. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kijowie (2017)
 
Ermal Meta i Fabrizio Moro podczas 63. Konkursu Piosenki Eurowizji w Lizbonie (2018)
 
Mahmood podczas 64. Konkursu Piosenki Eurowizji w Tel Awiwie (2019)
 
Måneskin, zwycięzcy 65. Konkursu Piosenki Eurowizji w Rotterdamie (2021)
 
Marco Mengoni podczas 67. Konkursu Piosenki Eurowizji w Liverpoolu (2023)
 
Angelina Mango podczas 68. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö (2024)

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 i do tej pory wzięła w nim udział 47 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich włoskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].

Rok Artysta Piosenka Finał
Miejsce Punkty
1956[a] Franca Raimondi „Aprite le finestre” 2[b] N/K
Tonina Torrielli „Amami se vuoi”
1957 Nunzio Gallo „Corde della mia chitarra” 6 7
1958 Domenico Modugno „Nel blu dipinto di blu” 3 13
1959 Domenico Modugno „Piove (Ciao, ciao bambina)” 6 11
1960 Renato Rascel „Romantica” 8 5
1961 Betty Curtis „Al di là” 5 12
1962 Claudio Villa „Addio, addio” 9 3
1963 Emilio Pericoli „Uno per tutte” 3 37
1964 Gigliola Cinquetti „Non ho l’età” 1 49
1965 Bobby Solo „Se piangi, se ridi” 5 15
1966 Domenico Modugno „Dio, come ti amo” 17 0
1967 Claudio Villa „Non andare più lontano” 11 4
1968 Sergio Endrigo „Marianne” 10 7
1969 Iva Zanicchi „Due grosse lacrime bianche” 13 5
1970 Gianni Morandi „Occhi di ragazza” 8
1971 Massimo Ranieri „L’amore è un attimo” 5 91
1972 Nicola Di Bari „I giorni dell’arcobaleno” 6 92
1973 Massimo Ranieri „Chi sarà con te” 13 74
1974 Gigliola Cinquetti „Sì” 2 18
1975 Wess i Dori Ghezzi „Era” 3 115
1976 Al Bano i Romina Power „We’ll Live It All Again” 7 69
1977 Mia Martini „Libera” 13 33
1978 Ricchi e Poveri „Questo amore” 12 53
1979 Matia Bazar „Raggio di luna” 15 27
1980 Alan Sorrenti „Non so che darei” 6 87
1983 Riccardo Fogli „Per Lucia” 11 41
1984 Alice i Battiato „I treni di Tozeur” 5 70
1985 Al Bano i Romina Power „Magic Oh Magic” 7 78
1987 Umberto Tozzi i Raf „Gente di mare” 3 103
1988 Luca Barbarossa „Vivo (Ti scrivo)” 12 52
1989 Anna Oxa i Fausto Leali „Avrei voluto” 9 56
1990 Toto Cutugno „Insieme: 1992” 1 149
1991 Peppino di Capri „Comme è ddoce ’o mare” 7 89
1992 Mia Martini „Rapsodia” 4 111
1993 Enrico Ruggeri „Sole d’Europa” 12 45
1997 Jalisse „Fiumi di parole” 4 114
2011 Raphael Gualazzi „Madness of Love” 2 189
2012 Nina Zilli „L’amore è femmina” 9 101
2013 Marco Mengoni „L’essenziale” 7 126
2014 Emma „La mia città” 21 33
2015 Il Volo „Grande amore” 3 292
2016 Francesca Michielin „No Degree of Separation” 16 124
2017 Francesco Gabbani „Occidentali’s Karma” 6 334
2018 Ermal Meta i Fabrizio Moro „Non mi avete fatto niente” 5 308
2019 Mahmood „Soldi” 2 472
2020 Diodato „Fai rumore” Konkurs odwołany
2021 Måneskin „Zitti e buoni” 1 524
2022 Mahmood i Blanco „Brividi” 6 268
2023 Marco Mengoni „Due vite” 4 350
2024 Angelina Mango „La noia” 7 268
2025 Lucio Corsi „Volevo essere un duro(inne języki)”

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1957–2024)

edytuj

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Włochy przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw włoscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[16].

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane we Włoszech

edytuj

Poniższy spis uwzględnia miejsce organizacji koncertów oraz nazwiska prowadzących.

Rok Miejsce Arena Prowadzący
1965 Neapol Sala di Concerto della RAI Renata Mauro
1991 Rzym Teatro 15 di Cinecittà Gigliola Cinquetti,
Toto Cutugno
2022 Turyn PalaOlimpico Alessandro Cattelan,
Laura Pausini,
Mika

Nagrody im. Marcela Bezençona

edytuj

Nagroda Dziennikarzy

Rok Wykonawca Piosenka Autor(zy)
2015 Il Volo „Grande amore” Francesco Boccia,
Ciro Esposito
2017 Francesco Gabbani „Occidentali’s Karma” Francesco Gabbani,
Filippo Gabbani,
Fabio Ilacqua,
Luca Chiaravalli

Nagroda Kompozytorów

Rok Wykonawca Piosenka Autor(zy)
2019 Mahmood „Soldi” Mahmood,
Dardust,
Paolo Alberto Monachetti
2023 Marco Mengoni „Due vite” Marco Mengoni
Davide Petrella
Davide Simonetta

Faworyt OGAE

edytuj

Międzynarodowe stowarzyszenie fanów Konkursu Piosenki Eurowizji OGAE[17][18] rokrocznie od 2007 przeprowadza ankietę, w której każdy krajowy klub oraz OGAE Reszta Świata głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do konkursu przy użyciu tzw. systemu eurowizyjnego (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju)[17]. Poniższy spi prezentuje włoskich zwycięzców plebiscytu:

Rok Artysta Piosenka Autor(zy)
2015 Il Volo „Grande amore” Francesco Boccia,
Ciro Esposito
2017 Francesco Gabbani „Occidentali’s Karma” Francesco Gabbani,
Filippo Gabbani,
Fabio Ilacqua,
Luca Chiaravalli
2019 Mahmood „Soldi” Mahmood,
Dardust,
Paolo Alberto Monachetti

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

edytuj

W październiku 2005 Europejska Unia Nadawców zorganizowała koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. Drugie miejsce zajęła włoska propozycja „Nel blu dipinto di blu” Domenico Modugno, która zajęła trzecie miejsce podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1958[19].

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
  2. ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Italy in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  2. ↑ Eurovision Song Contest 1964. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1990. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  4. ↑ Eurovision Song Contest 1965. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1991. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  6. ↑ Eurovision Song Contest 1981. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  7. ↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  8. ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  9. ↑ Eurovision Song Contest 1987. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  10. ↑ Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  11. ↑ Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  12. ↑ Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  13. ↑ Sietse Bakker: Italy applied for 2011 Eurovision Song Contest!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2010-12-02. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  14. ↑ Victor M. Escudero: and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-19. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  15. ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  16. ↑ Eurovision Song Contest Database [online], eschome.net [dostęp 2024-12-16].
  17. ↑ a b Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
  18. ↑ Status OGAE Polska. Eurowizja.org. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  19. ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Włochy_w_Konkursie_Piosenki_Eurowizji&oldid=76099717”