Konkurs Piosenki Eurowizji 1962

europejski konkurs muzyczny oranizowany przez Europejską Unię Nadawców

7. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 marca 1962 w Villa Louvigny w Luksemburgu przez krajowego nadawcę publicznego CLT, dzięki zwycięstwu reprezentanta Luksemburgu podczas konkursu w 1961[1].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1962
Ilustracja
Informacje ogólne
Finał 18 marca 1962
Miejsce Villa Louvigny,
Luksemurg (Luksemburg)
Nadawca Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT)
Prowadzący Mireille Delannoy
Występ interwałowy Achille Zavatta
Uczestnicy
Łącznie 16 reprezentacji
Głosowanie
Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznało trzem ulubionym piosenkom kolejno 3,2 lub 1 punkt. Punkty poszczególnych sędziów zsumowano i stworzono punktację krajową.
Zero punktów  Austria
 Belgia
 Hiszpania
 Holandia
Zwycięzca  Francja
Reprezentant Isabelle Aubret
Piosenka „Un premier amour”
Muzyka Roland Valade
Tekst Claude Henri Vic
Konkurs Piosenki Eurowizji

Koncert finałowy prowadziła Mireille Delannoy, a zwyciężczynią została reprezentantka Francji - Isabelle Aubret, który za utwór „Un premier amour” otrzymała 26 punktów[1].

Pierwszy raz w historii konkursu któryś z uczestników zdobył zero punktów, stając się tzw. „nul-pointerem”[1]. W tym roku aż cztery kraje nie zdobyły ani jednego głosu: Austria, Belgia, Holandia i Hiszpania[1].

Po występie Francji nastąpiła krótka przerwa w zasilaniu prądu, która zakłóciła transmisję koncertu w telewizji. Podobna sytuacja miała miejsce w trakcie holenderskiej prezentacji, która z powodu usterki niemal w całości odbyła się w ciemności[1].

LokalizacjaEdytuj

Osobny artykuł: Luksemburg.
 
Lokalizacja w Wielkim Księstwie Luksemburga.

Na organizację konkursu w 1962 wybrano Villa Louvigny. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Budynek siedziby znajduje się w Municipal Park w dystrykcie Ville Haute[1].

Kraje uczestnicząceEdytuj

W konkursie uczestniczyli reprezentanci wszystkich 16 nadawców publicznych, którzy brali udział w konkursie w 1961.

W konkursie uczestniczyło kilku wykonawców, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantem Belgii po raz czwarty został Fud Leclerc, który wcześniej startował w konkursie w 1956, 1958 i 1960. Reprezentujący Francję Jean Philippe brał udział w finale konkursu w 1959. Camillo Felgen i François Deguelt startowali w barwach, kolejno, Luksemburgu i Monako w finale konkursu w 1960.

Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent.

George de Godzinsky Henri Segers Jean Roderes Bruno Uher
Kai Mortensen Ego Kjerrmann Rolf-Hans Müller Dolf van der Linden
Franck Pourcel Øivind Bergh Cédric Dumont Jože Privšek
Wally Stott Jean Roderes Cinico Angelini Raymond Lefèvre

WynikiEdytuj

L.p. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1   Finlandia fiński Marion Rung „Tipi-tii” 7 4
2   Belgia francuski Fud Leclerc „Ton nom” 13 0
3   Hiszpania hiszpański Victor Balaguer „Llámame” 13 0
4   Austria niemiecki Eleonore Schwarz „Nur in der Wiener Luft” 13 0
5   Dania duński Ellen Winther „Vuggevise” 10 2
6   Szwecja szwedzki Inger Berggren „Sol och vår” 7 4
7   RFN niemiecki Conny Froboess „Zwei kleine Italiener” 6 9
8   Holandia niderlandzki De Spelbrekers „Katinka” 13 0
9   Francja francuski Isabelle Aubret „Un premier amour” 1 26
10   Norwegia norweski Inger Jacobsen „Kom sol, kom regn” 10 2
11   Szwajcaria francuski Jean Philippe „Le retour” 10 2
12   Jugosławia serbsko-chorwacki Lola Novaković „Ne pali svetlo u sumrak” 4 10
13   Wielka Brytania angielski Ronnie Carroll „Ring-A-Ding Girl” 4 10
14   Luksemburg francuski Camillo Felgen „Petit bonhomme” 3 11
15   Włochy włoski Claudio Villa „Addio, addio” 9 3
16   Monako francuski Francois Deguelt „Dis rien” 2 13

Legenda:

     1. miejsce

Tabela wynikówEdytuj

Jury
Finlandia Belgia Hiszpania Austria Dania Szwecja Niemcy Holandia Francja Norwegia Szwajcaria Jugosławia Wielka Brytania Luksemburg Włochy Monako
Uczestnicy konkursu Finlandia   1 3
Belgia  
Hiszpania  
Austria  
Dania   1 1
Szwecja 3   1
Niemcy 2 1   2 2 2
Holandia  
Francja 2 2 2 3 3   3 3 3 1 1 2 1
Norwegia 2  
Szwajcaria 2  
Jugosławia 1 1 2 3   3
Wielka Brytania 3 1 2 2 2  
Luksemburg 3 3 1 1   3
Włochy 1 2  
Monako 3 1 3 1 2 3  
KRAJE UPORZĄDKOWANIE WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPÓW

Międzynarodowi nadawcy i głosowanieEdytuj

Poniższy spis przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1961 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa, a także nazwiskami komentatorów relacjonujących koncert dla lokalnych telewidzów[18].

Kolejność głosowania i krajowi sekretarze
  1.   Monako - nieznany
  2.   Włochy - Enzo Tortora
  3.   Luksemburg - nieznany
  4.   Wielka Brytania - Alex Macintosh[19]
  5.   Jugosławia - Mladen Delić
  6.   Szwajcaria - Alexandre Burger
  7.   Norwegia - Kari Borg Mannsåker
  8.   Francja - nieznany
  9.   Holandia - Ger Lugtenburg
  10.   Niemcy- nieznany
  11.   Szwecja - Tage Danielsson
  12.   Dania - Claus Toksvig
  13.   Austria - nieznany
  14.   Hiszpania - Diego Ramírez Pastor[20]
  15.   Belgia - Arlette Vincent[21]
  16.   Finlandia - Poppe Berg[22]
Komentatorzy

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c d e f Eurovision Song Contest 1962 (ang.). W: Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04].
  2. ↑ Tipi-tii Marion Rung. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  3. ↑ Ton nom Fud Leclerc. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  4. ↑ Llámame Victor Balaguer. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  5. ↑ Nur in der Wiener Luft Eleonore Schwarz. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  6. ↑ Vuggevise Ellen Winther. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  7. ↑ Sol och vår Inger Berggren. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  8. ↑ Zwei kleine Italiener Conny Froboess. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  9. ↑ Katinka De Spelbrekers. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  10. ↑ Un premier amour Isabelle Aubret. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  11. ↑ Kom sol, kom regn Inger Jacobsen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  12. ↑ Le retour Jean Philippe. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  13. ↑ Ne pali svetlo u sumrak Lola Novaković. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  14. ↑ Ring-A-Ding Girl Ronnie Carroll. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  15. ↑ Petit bonhomme Camillo Felgen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  16. ↑ Addio, addio Claudio Villa. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  17. ↑ Dis rien François Deguelt. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
  18. ↑ Eurovision 1962 Cast and Crew. IMDb. [dostęp 2013-05-04].
  19. ↑ Gordon Roxburgh "Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s", Telos, UK, 2012, str. 295 isbn=978-1-84583-065-6
  20. ↑ a b FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010 (hiszp.). eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-04].
  21. ↑ a b c d e f CONCOURS EUROVISION DE LA CHANSON 1962 (fr.). songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-04].
  22. ↑ a b Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? (fiń.). viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-04].
  23. ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival (niderl.). W: Eurovision Artists [on-line].
  24. ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), str. 34. Sztokholm: Premium Publishing AB. ​ISBN 91-89136-29-2​

Linki zewnętrzneEdytuj

  W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Konkurs Piosenki Eurowizji 1962
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konkurs_Piosenki_Eurowizji_1962&oldid=59941364”