Belgia w Konkursie Piosenki Eurowizji

uczestnictwo Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji

Belgia jest jednym z sześciu członków-założycieli Konkursu Piosenki Eurowizji, uczestniczy w nim od 1956[1]. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmują się belgijscy nadawcy publiczni: flamandzki Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński RTBF, którzy wymieniają się corocznie organizacją selekcji lub wyborem wewnętrznym reprezentanta[2].

Belgia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
Gold medal europe.svg 1
Silver medal europe.svg 2
Bronze medal europe.svg 0
Medals Europe.svg 3 		EuroBélgica.svg
Informacje ogólne
Nadawcy Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT)
Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF)
Rok i miejsce debiutu 1956, Lugano
Liczba udziałów 61 (51 finałów)
Organizacja konkursu 1 raz w 1987

Kraj wygrał konkurs tylko raz: 31. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1986 pierwsze miejsce zajęła Sandra Kim z utworem „J’aime la vie”. Piosenkarka deklarowała w piosence, że ma 15 lat, jednak w rzeczywistości była dwa lata młodsza. Nadawcy kilku krajów domagali się unieważnienia wyników, jednak Europejska Unia Nadawców (EBU) nie zareagowała w tej sprawie[3], a Kim została tym samym najmłodszym zwycięzcą konkursu w historii[4].

Belgia nie wystawiła swojego reprezentanta na konkurs w 1994, 1997 i 2001 z powodu niskich wyników zajętych rok wcześniej[5][6][7].

Historia Belgii w Konkursie Piosenki EurowizjiEdytuj

 
Fud Leclerc podczas finału 3. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 1958

PlebiscytyEdytuj

Nagroda im. Barbary DexEdytuj

W 1993 Belgię reprezentowała Barbara Dex z utworem „Iemand als jij”, z którym zajęła ostatnie, 25. miejsce w finale[8]. Piosenkarka wystąpiła we własnoręcznie zaprojektowanej i uszytej sukience[9], która nie spodobała się eurowizyjnym fanom oraz belgijskim administratorom strony House of Eurovision. Stworzyli oni specjalny plebiscyt – Nagroda im. Barbary Dex[10], w ramach którego internauci mogą głosować na najgorszej ubranego artystę danego roku[11].

W 2000 tytuł najgorzej ubranej reprezentantki otrzymała belgijska piosenkarka Nathalie Sorce[11].

Nagroda im. Kate RyanEdytuj

W 2006 Belgię reprezentowała Kate Ryan z piosenką „Je t’adore”[8]. Pomimo popularności, piosenkarka nie zakwalifikowała się do finału konkursu, zajmując 12. miejsce w rundzie półfinałowej[8]. Cztery lata później irlandzki portal poświęcony konkursowi – ESC Ireland – zorganizował specjalne głosowanie Kate Ryan Award, podczas którego internauci mogli wybrać najbardziej niedocenionego artystę roku. W 2010 plebiscyt wygrała Anna Bergendahl ze Szwecji, a w 2011 – Magdalena Tul z Polski[12].

UczestnictwoEdytuj

 
Pierre Rapsat podczas prób do finału 21. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 1976
 
Xandee podczas występu w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2004
 
The KMG’s w trakcie występu w półfinale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2007
 
Ishtar podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2008
 
Roberto Bellarosa podczas prób do występu w półfinale 58. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2013
 
Axel Hirsoux podczas występu w półfinale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2014
 
Loïc Nottet podczas prób do występu w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2015
 
Blanche podczas prób do występu 62. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2017

Belgia bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska belgijskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek i oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach, a także nazwę nadawcy publicznego, którą reprezentował uczestnik (flamandzki VRT lub waloński RTBF)[8]:

Rok Stacja Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1956[a] RTBF Fud Leclerc „Messieurs les noyés de la Seine” 2[b] N/K Brak rundy półfinałowej
Mony Marc „Le plus beau jour de ma vie” 2 N/K
1957 VRT Bobbejaan Schoepen „Straatdeuntje” 8 5
1958 RTBF Fud Leclerc „Ma petite chatte” 5 8
1959 VRT Bob Benny „Hou toch van mij” 6 9
1960 RTBF Fud Leclerc „Mon amour pour toi” 6 9
1961 VRT Bob Benny „September, gouden roos” 15 1
1962 RTBF Fud Leclerc „Ton nom” 13 0
1963 VRT Jacques Raymond „Waarom” 10 4
1964 RTBF Robert Cogoi „Près de ma rivière” 10 2
1965 VRT Lize Marke „Als het weer lente s” 15 0
1966 RTBF Tonia „Un peu de poivre, un peu de sel” 4 14
1967 VRT Louis Neefs „Ik heb zorgen” 7 8
1968 RTBF Claude Lombard „Quand tu reviendras” 7 8
1969 VRT Louis Neefs „Jennifer Jennings” 7 10
1970 RTBF Jean Vallée „Viens l'Oublier” 8 5
1971 VRT Lily Castel i Jacques Raymond „Goeiemorgen, morgen” 14 68
1972 RTBF Serge i Christine Ghisoland „À la folie ou pas du tout” 17 55
1973 VRT Nicole Josy i Hugo Sigal „Baby, Baby” 17 58
1974 RTBF Jacques Hustin „Fleur de liberté” 9 10
1975 VRT Ann Christy „Gelukkig zijn” 15 17
1976 RTBF Pierre Rapsat „Judy et cie” 8 68
1977 VRT Dream Express „A million in one, two, three” 7 69
1978 RTBF Jean Vallée „L'amour ça fait chanter la vie” 2 125
1979 VRT Micha Marah „Hey Nana” 18 5
1980 RTBF Telex „Euro-Vision” 17 14
1981 VRT Emily Starr „Samson” 13 40
1982 RTBF Stella „Si tu aimes ma musique” 4 96
1983 VRT Pas De Deux „Rendez-Vous” 18 13
1984 RTBF Jacques Zegers „Avanti la vie” 5 70
1985 VRT Linda Lepomme „Laat me nu gaan” 19 7
1986 RTBF Sandra Kim „J’aime la vie” 1 176
1987 VRT Liliane St.-Pierre „Soldiers of Love” 11 56
1988 RTBF Reynaert „Laissez briller le soleil” 18 5
1989 VRT Ingeborg Sergeant „Door de wind” 19 13
1990 RTBF Philippe Lafontaine „Macédomienne” 12 46
1991 VRT Closeau „Geef het op'” 16 23
1992 RTBF Morgane „Nous on veut des violons” 20 11
1993 VRT Barbara Dex „Iemand als jij” 25 3 Kwalifikacja za Millstreet
1994 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1995 RTBF Frédéric Etherlinck „La voix est libre” 20 8
1996 VRT Lisa Del Bo „Liefde is een kaartspel” 16 22 12[c] 45
1997 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1998 RTBF Mélanie Cohl „Dis oui” 6 122
1999 VRT Vanessa Chinitor „Like the Wind” 12 38
2000 RTBF Nathallie Sorce „Envie de vivre” 24 2
2001 Brak reprezentanta
2002 VRT Sergio i The Ladies „Sister” 13 33
2003 RTBF Urban Trad „Sanomi” 2 165
2004 VRT Xandee „1 Life” 22 7 Top 11[d]
2005 RTBF Nuno Resende „Le grand soir” – 22 29
2006 VRT Kate Ryan „Je t’adore” 12 69
2007 RTBF The KMG’s „Love Power” 26 14
2008 VRT Ishtar „O Julissi” 17 16
2009 RTBF Patrick Ouchène „Copycat” 17 1
2010 VRT Tom Dice „Me and My Guitar” 6 143 1 167
2011 RTBF Witloof Bay „With Love Baby” – 11 53
2012 VRT Iris „Would You?” 17 16
2013 RTBF Roberto Bellarosa „Love Kills” 12 71 5 75
2014 VRT Axel Hirsoux „Mother” – 14 28
2015 RTBF Loïc Nottet „Rhythm Inside” 4 217 2 149
2016 VRT Laura Tesoro „What’s the Pressure” 10 181 3 274
2017 RTBF Blanche „City Lights” 4 363 4 165
2018 VRT Sennek „A Matter of Time” – 12 91
2019 RTBF Eliot „Wake Up” 13 70
2020 VRT Hooverphonic „Release Me” Konkurs odwołany
2021 „The Wrong Place”

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1956–2019)Edytuj

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Belgia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw belgijscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[13].

Konkursy Piosenki Eurowizji w BelgiiEdytuj

Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Belgii w 1987, w brukselskim Eeuwfeestpaleis[8].

Rok Miasto Miejsce Prowadzący
1987 Bruksela Eeuwfeestpaleis Viktor Lazlo

UwagiEdytuj

  1. ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
  2. ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
  3. ↑ Podczas imprezy w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  4. ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotnigo finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, autmatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Eurovision Song Contest 1956. W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  2. ↑ Integrated Media Production: Theme Visit to VRT & RTBF (ang.). W: EBU [on-line]. ebu.ch. [dostęp 2013-03-02].
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1986 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  4. ↑ Gordon Roxburgh: Winners of the 1980s – What happened to them? (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-09-14. [dostęp 2013-03-02].
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1994 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  6. ↑ Eurovision Song Contest 1997 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  7. ↑ Eurovision Song Contest 2001 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  8. ↑ a b c d e Belgium in Eurovision Song Contest. W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  9. ↑ The Barbara Dex Award voting begins! (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2013-03-03].
  10. ↑ Nagroda im. Barbary Dex – zagłosuj! (ang.). W: OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-03-03].
  11. ↑ a b Barbara Dex Award (ang.). W: Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2013-03-03].
  12. ↑ Kate Ryan Award (ang.). W: ESC Ireland [on-line]. escireland.com. [dostęp 2013-03-03].
  13. ↑ Points to and from Belgium (ang.). W: Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Belgia_w_Konkursie_Piosenki_Eurowizji&oldid=62518741”