Rejon złoczowski (1940–2020)

były rejon w obwodzie lwowskim na Ukrainie (1940-2020)

Rejon złoczowski (ukr. Золочівський район) – dawna jednostka administracyjna Ukrainy, a wcześniej także Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, funkcjonująca w latach 19401941 i 19462020. Należał do obwodu lwowskiego. Siedzibą rejonu był Złoczów.

Rejon złoczowski
Золочівський район
Rejon
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Siedziba

Złoczów

Data powstania

1940, 1944

Data likwidacji

1941, 2020

Powierzchnia

1097 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


68 651[1]

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Według spisu powszechnego z 2001 roku w rejonie żyło 74 700 ludzi, w tym 600 Rosjan (0,8%) i 500 (0,7%) Polaków.

Historia edytuj

Rejon złoczowski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi złoczowski[2]. Rejon objął miasto Złoczów oraz obszary zniesionych gmin Folwarki, Płuhów i Złoczów[3]. Obszary te należały przed wojną do powiatu złoczowskiego w województwie tarnopolskim.

Rejon złoczowski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Złoczów dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[4].

Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[5].

25 września 1958 do rejonu złoczowskiego włączono zniesiony rejon pomorzański[6].

30 grudnia 1962 do rejonu rejonu złoczowskiego włączono zniesione rejony gliniański i przemyślański oraz część zniesionego rejonu oleskiego[6][7].

4 stycznia 1964 przywrócono rejon przemyślański, wydzielając go z rejonu złoczowskiego[6].

Rejon złoczowski zlikwidowano w związku z reformą administracyjną w 2020 roku, kiedy to jego obszar wcielono do nowego rejonu złoczowskiego.

Spis miejscowości edytuj

inne
  • Huta Werhoburska (Werchobuska) – nieistniejąca[11][12]
  • Zamoście – folwark w Olszanicy (XIX w.)

Przypisy edytuj

  1. Чисельність населення на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Львівській області.
  2. Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.
  3. Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Львівської област. Харків.
  4. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  5. 1944 рік в історії (history.org.ua)
  6. a b c State Archive of the Lviv region.
  7. Rocznik 1962
  8. Kiejków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 20.
  9. Koropczyk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 413.
  10. Informacja o wsi w haśle Koropiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 413.
  11. W miejscowości istniał zamek, wybudowany w XVII w.
  12. Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926.