Remy Van Lierde
Remy Van Lierde (ur. 14 sierpnia 1915 w Overboelare, zm. 8 czerwca 1990 w Lessines) – belgijski lotnik, as myśliwski okresu II wojny światowej.
| 6 zwycięstw | |
 Squadron Leader (RAF)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1935–1968 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
3 eskadra (belgijska) |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w miejscowości Overboelare w gminie Geraardsbergen we Flandrii Wschodniej[1]. 16 września 1935 wstąpił do Belgijskich Sił Powietrznych (Aviation Militaire Belge). Najpierw szkolił się na obserwatora, a 1 maja 1937[2] zaczął naukę pilotażu którą ukończył w kwietniu 1938. Otrzymał przydział do III dywizjonu 1 pułku Lotniczego.
Podczas kampanii belgijskiej[1], w stopniu sierżanta[2], wykonywał loty rozpoznawcze na przestarzałych dwupłatowcach Fairey Fox[3]. 16 maja 1940 został zestrzelony przez niemiecką artylerię lotniczą, ranny dostał się do niewoli. We wrześniu 1940 po wyleczeniu z ran opuścił Belgię i przez okupowaną Francję dotarł do Hiszpanii. Został aresztowany za nielegalne przekroczenie granicy i osadzony w obozie Miranda de Ebro. Po udanej ucieczce, 22 lipca 1941 przybył do Anglii.
Po przesłuchaniu przez MI5[3], 5 września wstąpił do Royal Air Force[2]. Kolejne trzy miesiące spędził w 57 Operational Training Unit w Hawarden. 6 stycznia 1942 został przydzielony do 609 dywizjonu[3] w stopniu podporucznika (pilot officer)[1]. 2 czerwca 1942 uszkodził Dornier Do 217 nad Skegness (leciał samolotem Spitfire MkVb). Jeszcze w 1942 awansował na porucznika (flying officer)[1].
Van Lierde osiągnął swoje pierwsze zwycięstwo 20 stycznia 1943, lecąc myśliwcem Typhoon Ib, strącił messerschmitta Bf 109 nad południowym wybrzeżem Anglii[3]. 26 marca zestrzelił nad Belgią Ju 52[3] co zostało potwierdzone przez lokalnych mieszkańców, między innymi przez żonę Van Lierdego która po wojnie go zaskoczyła pokazując mu w ogrodzie części zestrzelonego samolotu[1]. 14 maja 1943, jako pierwszy pilot, zrzucił bomby z Typhoona[potrzebne źródło], a w drodze powrotnej strącił He 111. 30 lipca zestrzelił Bf 109 a 5 października Ju 88 oraz zniszczył jeden samolot na ziemi. Ostatnie zwycięstwo uzyskał 30 listopada 1943 nad Me 110.
We wrześniu 1943 otrzymał awans na kapitana (flight lieutenant) a 22 grudnia został przydzielony do Central Gunnery School (Centralna Szkoła Strzelania) w Sutton Bridge. Do latania bojowego powrócił 7 lutego 1944[3]. 27 kwietnia został przeniesiony do 3 dywizjonu wyposażonego w myśliwce Tempest Mk V, 20 sierpnia, w stopniu majora (squadron leader), objął dowództwo 164 dywizjonu którego zadaniem była walka z bombami latającymi V-1. Van Lierde zestrzelił 44 bomby latające indywidualnie i 9 kolejnych zespołowo co czyni go drugim najskuteczniejszym pilotem w walce z V-1 (po Josephie Berry'm)[3]. Od maja 1945 służył w 84 Group Support Unit jako belgijski oficer łącznikowy, następnie w sztabie Second Tactical Air Force[1].
W sierpniu 1945 został dowódcą 350 belgijskiego dywizjonu RAF wyposażonego w spitfire'y, w październiku 1946 jego jednostka została włączona w skład Belgijskich Sił Powietrznych[1]. W czerwcu 1946 objął dowództwo 1 belgijskiego skrzydła myśliwskiego (1st Fighter Wing) w składzie dwóch dywizjonów (349 i 350) stacjonującego w Beauvechain. Od października 1947 do listopada 1950 pełnił funkcję szefa biura operacyjnego, studiując w 1948 w szkole sztabu RAF. Dowodził bazą lotniczą w Chièvres a od 1 grudnia 1950 7 skrzydłem myśliwskim. W 1953 został powołany do Grupy Operacyjnej Szefów Sztabów, we wrześniu 1953 został mianowany doradcą byłego króla Leopolda III[1]. We wrześniu 1954 awansował na podpułkownika, dwa lata później został zastępcą szefa sztabu ministra obrony. We wrześniu 1958 otrzymał promocję na stopień pułkownika.
W listopadzie 1958 przyleciał z kapitanem Yves'em Bodartem do bazy Dunsfold w Anglii na loty próbne odrzutowca Hawker Hunter podczas których jako jeden z pierwszych Belgów przekroczył barierę dźwięku[1]. Od 1959 dowodził bazą w Kaminie w Kongu Belgijskim, po powrocie do Belgii ponownie dowodził 7 skrzydłem myśliwskim oraz bazą w Chièvres. 1 stycznia 1968 przeszedł na emeryturę[1].
Remy Van Lierde zmarł w Lessines (Walonia) 8 czerwca 1990.[2]
Zestrzelenia edytuj
| Data | Zestrzeleń | Typ |
|---|---|---|
| 2 czerwca 1942 | 1 | Dornier Do 217 (uszkodzony) |
| 20 stycznia 1943 | 1 | Messerschmitt Bf 109 |
| 26 marca 1943 | 1 | Junkers Ju 52 |
| 14 maja 1943 | 1 | He 111 |
| 30 lipca 1943 | 1 | Messerschmitt Bf 109 |
| 5 października 1943 | 1 | Ju 88 |
| 30 listopada 1943 | 1 | Me 110 |
| Suma | 6 + 1 uszk. |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Van Lierde, Remy. cieldegloire.com. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 maja 2010)]. (fr.).
- ↑ a b c d Flight Lieutenant Remy van Lierde (DFC**). [w:] hawkertempest.se [on-line]. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 listopada 2010)].
- ↑ a b c d e f g Remi van format=PDF. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 lipca 2011)].
Bibliografia edytuj
- Peter Celis & Cynrik De Decker, Mony Van Lierde, Flying Pencil (2008)