Rezerwat przyrody Zaleskie Bagna

Zaleskie Bagnatorfowiskowy rezerwat przyrody o powierzchni całkowitej 402,09 ha, w tym w województwie zachodniopomorskim (ZP) 114,34 ha[1], w województwie pomorskim (P) 287,75 ha[2]. Został utworzony dwoma odrębnymi rozporządzeniami: Wojewody Zachodniopomorskiego z 27 września 2006[3] oraz Wojewody Pomorskiego z 4 grudnia 2006[2]. Rezerwat położony jest w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino oraz w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Ustka, 2–3,5 km od brzegu Bałtyku, 1 km na północ od Złakowa i 2 km na północny zachód od Zaleskich.

Zaleskie Bagna
rezerwat torfowiskowy
Państwo

 Polska

Położenie

zachodniopomorskie (ZP)
pomorskie (P)

Mezoregion

Wybrzeże Słowińskie

Data utworzenia

27 września 2006 (ZP)
4 grudnia 2006 (P)

Powierzchnia

całkowita = 402,09 ha
ZP = 114,34 ha
P = 287,75

Ochrona

ochrona czynna

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zaleskie Bagna”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ustka
Mapa konturowa gminy wiejskiej Ustka, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Zaleskie Bagna”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaleskie Bagna”
Położenie na mapie gminy Postomino
Mapa konturowa gminy Postomino, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaleskie Bagna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zaleskie Bagna”
Ziemia54°32′24″N 16°44′10″E/54,540000 16,736111

Prawie cały teren rezerwatu leży w granicach obszaru siedliskowego sieci Natura 2000Przymorskie Błota” PLH220024[4].

Torfowisko typu bałtyckiego, na około 1,5–2 m warstwie torfu niskiego zalega kilkudziesięciocentymetrowa warstwa torfów przejściowych i wysokich, tworząc mało czytelną kopułę. Torfowisko dawniej zmeliorowano i odwodniono, co negatywnie wpłynęło na jego stan, jednak obecnie rowy pozarastały. Na obszarze dominują bory i brzeziny bagienne w różnym stanie zachowania, w części centralnej kilkudziesięciohektarowy otwarty mszar z nielicznymi pojedynczymi osobnikami sosny i brzozy[5]. Na południowo-zachodnim skraju jezioro Złakowo (7,73 ha)[6]. Cechą charakterystyczną rezerwatu jest występowanie gęstych zarośli woskownicy europejskiej (Myrica gale), niekiedy tworzących kilkuhektarowe powierzchnie. Dużą wartością są stanowiska reliktowej maliny moroszki (Rubus chamaemorus) oraz długosza królewskiego (Osmunda regalis)[5].

Celem ochrony jest zachowanie ze względów dydaktyczno-naukowych wysokiego torfowiska bałtyckiego wraz z występującymi na nim ekosystemami: mszarnym, bagiennym, wodnym i leśnym.

Rezerwat leży na terenie Nadleśnictwa Ustka[6]. Nadzór nad nim sprawują Regionalny Konserwator Przyrody w Gdańsku[7] i Regionalny Konserwator Przyrody w Szczecinie[1]. Posiada dwa osobne plany ochrony dla obu województw, na ich mocy cały obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][7].

Około 0,4 km na wschód znajduje się rezerwat „Jezioro Modła”.

Przypisy edytuj

  1. a b c Rezerwat przyrody Zaleskie Bagna (zachodniopomorskie). [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-11].
  2. a b Rozporządzenie Nr 89/2006 Wojewody Pomorskiego z dnia 4 grudnia 2006. „Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego”. 128, poz. 2663, 12 grudnia 2006. 
  3. Rozporządzenie Nr 114/2006 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 27 września 2006. „Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego”. 103, poz. 1905, 9 października 2006. 
  4. Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  5. a b Ochrona wysokich torfowisk bałtyckich na Pomorzu. „Bociek, biuletyn Lubuskiego Klubu Przyrodników”. 4/2007, s. 8, 2007. Lubuski Klub Przyrodników w Świebodzinie. ISSN 1426-3904. 
  6. a b Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Ustka – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-06-11].
  7. a b Rezerwat przyrody Zaleskie Bagna (pomorskie). [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-11].