Rhizomyini

	Rhizomyini
	Winge, 1887
	; Przedstawiciel plemienia – bambusowiec indomalajski (Rhizomys sumatrensis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	ślepcowate
Podrodzina	bambusowce
Plemię	Rhizomyini
	Typ nomenklatoryczny
	Rhizomys J.E. Gray, 1831
Synonimy
	Rhizomyes: Winge, 1887; Rhizomyinae: O. Thomas, 1897; Rhizomyidae: G.S. Miller & Gidley, 1918;
	Rhizomyes: Winge, 1887; Rhizomyinae: O. Thomas, 1897; Rhizomyidae: G.S. Miller & Gidley, 1918;
Rodzaje
	5 rodzajów (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	5 rodzajów (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Rhizomyini – plemię ssaków z podrodziny bambusowców (Rhizomyinae) w obrębie rodziny ślepcowatych (Spalacidae).

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji^[5].

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[6]^[5]^[7]:

Rhizomys J.E. Gray, 1831 – bambusowiec
Cannomus O. Thomas, 1915 – bambusowczyk – jedynym przedstawicielem jest Cannomys badius (Hodgson, 1841) – bambusowczyk kasztanowy

Opisano również rodzaje wymarłe:

Anepsirhizomys Flynn, 1982^[8]
Brachyrhizomys Teilhard de Chardin, 1942^[9]
Miorhizomys Flynn, 2009^[10]

Przypisy edytuj

↑ Winge 1887 ↓, s. 109.
↑ Winge 1887 ↓, s. 125.
↑ O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1021, 1896. (ang.).
↑ G.S. Miller & J.W. Gidley. Synopsis of the supergeneric groups of rodents. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 8, s. 437, 1918. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 326–328. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 231. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ L.J. Flynn. Systematic revision of Siwalik Rhizomyidae (Rodentia). „Geobios”. 15 (3), s. 375, 1982. DOI: 10.1016/S0016-6995(82)80084-3. (ang.).
↑ P. Teilhard de Chardin. New rodents of the Pliocene and lower Pleistocene of north China. „Publications de l’Institut de Géobiologie”. 9, s. 27, 1942. (ang.).
↑ L.J. Flynn. The antiquity of Rhizomys and independent acquisition of fossorial traits in subterranean muroids. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 331, s. 140, 2009. (ang.).

Bibliografia edytuj

H. Winge: Jordfundne og nulevendo Gnavore (Rodentia) fra Lagoa Santa, Minas Geraos, Brasilien. T. 1. Cz. 3. Kjöbenhavn: H. Hagerup, 1887, s. 1–200, seria: E Museo Lundii: En Samling af Afhandlinger om de i det indre Brasiliens Kalkstenshuler af Professor P. V. Lund udgravede og i don Lundske paiæontologiske Afdeling af Kjobenhavns Universitets zoologiske Museum opbevarede Dyre-og Menneskeknogler. (duń.).

[CITEREFWinge1887[https://www.biodiversitylibrary.org/page/14663985_109]-1] Winge 1887 ↓, s. 109.

[CITEREFWinge1887[https://www.biodiversitylibrary.org/page/14664001_125]-2] Winge 1887 ↓, s. 125.

[tho-3] O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1021, 1896. (ang.).

[mil&gid-4] G.S. Miller & J.W. Gidley. Synopsis of the supergeneric groups of rodents. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 8, s. 437, 1918. (ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 326–328. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[mdd-6] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).

[Cichocki&inni-7] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 231. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[fly82-8] L.J. Flynn. Systematic revision of Siwalik Rhizomyidae (Rodentia). „Geobios”. 15 (3), s. 375, 1982. DOI: 10.1016/S0016-6995(82)80084-3. (ang.).

[cha-9] P. Teilhard de Chardin. New rodents of the Pliocene and lower Pleistocene of north China. „Publications de l’Institut de Géobiologie”. 9, s. 27, 1942. (ang.).

[fly09-10] L.J. Flynn. The antiquity of Rhizomys and independent acquisition of fossorial traits in subterranean muroids. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 331, s. 140, 2009. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]