Wikipedia

Riitta-Liisa Roponen

fińska biegaczka narciarska

Riitta-Liisa Roponen z d. Lassila (ur. 6 maja 1978 w Haukipudas) – fińska biegaczka narciarska, medalistka olimpijska, siedmiokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni FIS Marathon Cup.

Riitta Liisa Roponen
Ilustracja
Riitta-Liisa Roponen na mistrzostwach świata w Seefeld 2019
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1978
Haukipudas

Klub

Oulun Hiihtoseura

Wzrost

161 cm

Debiut w PŚ

28.11.1998, Muonio (70. miejsce – 5 km F)

Pierwsze punkty w PŚ

24.11.2001, Kuopio (22. miejsce – 10 km C)

Pierwsze podium w PŚ

16.12.2006, La Clusaz (2. miejsce – 15 km F)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

20.01.2007, Rybińsk (15 km F)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Vancouver 2010 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Sapporo 2007 Sprint druż. F
złoto Sapporo 2007 Sztafeta
złoto Liberec 2009 Sztafeta
srebro Oberstdorf 2005 Sprint druż. F
brąz Oslo 2011 Sztafeta
brąz Falun 2015 Sztafeta
brąz Oberstdorf 2021 Sztafeta
FIS Marathon Cup
Kryształowa kula
2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Riitta-Liisa Roponen pojawiła się 15 listopada 1997 roku podczas zawodów FIS Race w Rovaniemi, gdzie zajęła 24. miejsce w biegu na 5 km techniką dowolną. Nigdy nie brała udziału w mistrzostwach świata juniorów. W Pucharze Świata zadebiutowała 28 listopada 1998 roku w Muonio, zajmując 70. miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym. Był to jej jedyny start pucharowy w sezonie 1998/1999 i wobec braku zdobytych punktów nie została uwzględniona w klasyfikacji generalnej. Taka sama sytuacja miała miejsce w kolejnym sezonie, w którym mimo dwóch startów w Lahti nie zdobyła punktów. W sezonie 2000/2001 w ogóle nie pojawiła się w zawodach PŚ.

Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 24 listopada 2001 roku w Kuopio, gdzie zajęła 22. miejsce na dystansie 10 km techniką klasyczną. W pozostałej części sezonu 2001/2002 wystartowała jeszcze ośmiokrotnie i tylko dwa razy nie zdobyła punktów. Najlepszy wynik osiągnęła 12 stycznia 2002 roku w Novym Měscie, gdzie była siódma w biegu na 5 km stylem dowolnym - było to dla Finki pierwsze miejsce w czołowej dziesiątce zawodów PŚ. Dzień później wspólnie z Riikką Sirviö była trzecia w sprincie drużynowym techniką dowolną. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 35. miejsce. W lutym 2002 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie była siódma w sztafecie, dziewiętnasta w biegu na 15 km stylem dowolnym, a rywalizację w sprincie stylem dowolnym zakończyła na 36. miejscu. Sezon 2002/2003 zaczęła od zajęcia dziewiątego miejsca w biegu na 5 km stylem dowolnym 23 listopada 2002 roku w Kirunie, jednak w kolejnych startach było coraz gorzej. Punkty zdobyła jeszcze tylko dwa razy i z dorobkiem 50 punktów znalazła się na 55. pozycji w klasyfikacji generalnej. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w lutym 2003 roku wystąpiła w dwóch konkurencjach: w biegu łączonym na 10 km zajęła 41. miejsce, a na dystansie 30 km stylem dowolnym uplasowała się sześć pozycji wyżej.

Roponen nie wystąpiła w żadnych zawodach pucharowych w sezonie 2003/2004, do rywalizacji na najwyższym poziomie wracając w listopadzie 2004 roku. Punktowała we wszystkich swoich startach, w tym pięciokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce. Jej najlepszymi wynikami były siódme miejsca w Ruce (bieg na 10 km stylem dowolnym), Tesero (bieg łączony na 15 km) oraz Reit im Winkl (bieg na 10 km stylem dowolnym). W klasyfikacji generalnej dało jej to szesnaste miejsce, a w klasyfikacji biegów dystansowych była czternasta. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie razem z Pirjo Muranen wywalczyła srebrny medal w sprincie drużynowym techniką dowolną. Na tych samych mistrzostwach była ponadto piąta w sztafecie, ósma w biegu łączonym na 15 km oraz dwunasta w biegu na 10 km stylem dowolnym. Podobnie jak cztery lata wcześniej, na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku nie zdobyła medalu. Zajęła tam między innymi siódme miejsce w sztafecie i trzynaste w biegu łączonym na 15 km. W startach pucharowych sezonu 2005/2006 punktowała we wszystkich biegach,w których wzięła udział, jednak w pierwszej dziesiątce znalazła się tylko raz - 14 stycznia 2006 roku w Tesero była czwarta w biegu na 15 km stylem dowolnym, przegrywając walkę o podium z Marit Bjørgen z Norwegii o 2,8 sekundy. Sezon ten Finka zakończyła na 37. miejscu.

 
Roponen podczas Tour de Ski 07/08, Praga

Sezon 2006/2007 zaczęła od dziewiątego miejsca w biegu na 10 km stylem dowolnym w Gällivare i trzynastego w biegu na 10 km stylem dowolnym w Gällivare. Jeszcze pięciokrotnie znalazła się w najlepszej dziesiątce, a 16 grudnia 2006 roku w La Clusaz po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną. W biegu tym wyprzedziła ją tylko jej rodaczka Virpi Kuitunen, a trzecie miejsce zajęła Włoszka Arianna Follis. Następnie wzięła udział w pierwszej edycji Tour de Ski, punktując we wszystkich etapach. W czterech z sześciu etapach plasowała się w pierwszej piętnastce, co pozwoliło jej zakończyć cykl na trzynastym miejscu. Tuż po zakończeniu TdS Roponen odniosła swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo: 20 stycznia 2007 roku w Rybińsku była najlepsza na dystansie 15 km stylem dowolnym. W pozostałej części sezonu jeszcze raz stanęła na podium, 10 marca 2007 roku w Lahti była druga za Kuitunen w sprincie stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej była szósta, co pozostaje najlepszym wynikiem w jej karierze; szósta była także w klasyfikacji dystansowej. Z mistrzostw świata w Sapporo w 2007 roku przywiozła dwa złote medale. Razem z Virpi Kuitunen, Aino-Kaisą Saarinen i Pirjo Manninen zwyciężyła w sztafecie, a wspólnie z Kuitunen najlepsza była także w sprincie drużynowym stylem dowolnym. Ponadto była piąta w biegu łączonym na 15 km oraz siódma w biegu na 10 km stylem dowolnym. Dobrą passę kontynuowała w sezonie 2007/2008. Tylko w pierwszych zawodach - 27 października 2007 roku w Düsseldorfie nie zdobyła punktów, zajmując 42. miejsce w sprincie stylem dowolnym. Później ośmiokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, w tym dwukrotnie stawała na podium: 15 grudnia w Rybińsku była trzecia w biegu na 15 km stylem dowolnym, a 14 marca 2008 roku trzecia była w Bormio w biegu na 2,5 km stylem dowolnym. Drugą edycję Tour de Ski ukończyła na dziesiątym miejscu, punktując we wszystkich etapach. W drugim etapie (Nové Město - 10 km stylem dowolnym) była czwarta, a w szóstym (Asiago – sprint stylem dowolnym) i ósmym (Val di Fiemme – 9 km stylem dowolnym) była ósma. W klasyfikacji generalnej była trzynasta.

Kolejny medal zdobyła podczas mistrzostw świata w Libercu w 2009 roku, gdzie fińska sztafeta w składzie: Muranen, Kuitunen, Saarinen i Roponen ponownie była najlepsza. Indywidualnie była między innymi szósta na dystansie 30 km oraz czternasta w sprincie techniką dowolną. W zawodach Pucharu Świata w większości zdobywała punkty, ale nie stanęła na podium. Sześciokrotnie znalazła się w najlepszej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 30 stycznia 2009 roku w Rybińsku, gdzie była piąta w biegu na 10 km stylem dowolnym. W trzeciej edycji TdS była jedenasta, przy czym w ostatnim, siódmym etapie (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) była siódma. Wystartowała także w Finale Pucharu Świata, wygrywając trzeci etap (Falun – bieg łączony na 10 km), w drugim (Falun - 2,5 km stylem dowolnym) była czwarta, a w czwartym (Falun - 10 km stylem dowolnym) zajęła piąte miejsce, kończąc cały cykl na dziesiątym miejscu. Sezon 08/09 ukończyła na jedenastej pozycji. Kolejny sezon ukończyła na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej i piątym w dystansowej. Siedmiokrotnie znalazła się w pierwszej dziesiątce, ale w żadnym z biegów nie stała na podium. Najbliżej była 6 marca 2010 roku w Lahti, gdzie była czwarta w biegu łączonym na 15 km - w walce o podium lepsza była Norweżka Therese Johaug. Tour de Ski 2009/2010 ukończyła na szóstym miejscu, przy czym w ostatnim, ósmym etapie (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) Finka była druga, ulegając tylko Kristin Størmer Steirze z Norwegii. Była także piąta w cyklu Finału PŚ. W lutym 2010 roku brała udział igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie razem z Muranen, Kuitunen i Saarinen wywalczyła brązowy medal w sztafecie. W indywidualnych startach była szósta w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz piętnasta w biegu łączonym na 15 km.

Swój medalowy dorobek Roponen powiększyła podczas mistrzostw świata w Oslo w 2011 roku, gdzie wspólnie z Muranen, Saarinen i Kristą Lähteenmäki zdobyła kolejny brązowy medal w sztafecie. We wszystkich indywidualnych startach plasowała się w drugiej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając w biegu łączonym na 15 km, który ukończyła na czternastej pozycji. W Pucharze Świata wypadła nieco słabiej niż przed rokiem, zajmując czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Punktowała w większości startów, ale tylko trzy razy zajmowała miejsce w pierwszej dziesiątce. Najlepiej wypadła 4 lutego 2011 roku w Rybińsku, gdzie była piąta w biegu łączonym na 10 km. piątą edycję TdS ukończyła na jedenastej pozycji, zajmując między innymi czwarte miejsce w pierwszym etapie (Oberhof – 2,5 km stylem dowolnym), szóste w drugim etapie (Oberhof - 10 km klasykiem) oraz czwarte w dziewiątym etapie (Oberstdorf – bieg łączony na 10 km). Jedenaste miejsce zajęła także w Tour de Ski 2011/2012, w tym w pierwszym etapie (Oberhof - 2,5 km stylem dowolnym) była szósta, w czwartym etapie (Oberstdorf - bieg łączony na 10 km) była ósma, a w dziewiątym (Val di Fiemme - 10 km stylem dowolnym) była dziewiąta. W pozostałych startach pucharowych trzykrotnie plasowała się w najlepszej dziesiątce, jej najwyższą lokata było szóste miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym 4 lutego 2012 roku w Rybińsku. Sezon 2011/12 ukończyła na osiemnastym miejscu.

Podobnie jak w czterech poprzednich sezonach Roponen w sezonie 2012/2013 nie zajęła miejsca na podium. Tylko raz zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce, kończąc siódmą edycję Tour de Ski na ósmej pozycji. Punktowała we wszystkich etapach, w tym w pierwszym (Oberhof - 3 km stylem dowolnym) była piąta, w drugim (Oberhof - 9 km klasykiem) była dziewiąta, szóstym (Val di Fiemme - 10 km klasykiem) ponownie dziewiąta, a w siódmym (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) zajęła czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata była tym razem osiemnasta. Na przełomie lutego i marca 2013 roku startowała na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, zajmując piąte miejsce w sztafecie, ósme w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz szesnaste w biegu łączonym na 15 km. Startowała także w zawodach cyklu FIS Marathon Cup, od razu wygrywając dwa maratony: włoski La Sgambeda 16 grudnia 2012 roku oraz szwajcarski Engadin Skimarathon 10 marca 2013 roku. W klasyfikacji generalnej sezonu 2012/2013 FIS Marathon Cup była szósta. Podczas Mistrzostw Finlandii wywalczyła srebrny medal w biegu na 10 km stylem dowolnym i 30 km stylem dowolnym oraz brązowy krążek w sztafecie 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura. Poza tym była piąta na 5 km stylem klasycznym.

W sezonie 2013/2014 Roponen dwa razy zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów o Puchar Świata. Była 7 w Davos na 15 km stylem dowolnym i 6 w Lahti na 10 km stylem dowolnym. Zmagania w Tour de Ski 2013/2014 zakończyła na szesnastej pozycji. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi wystąpiła w biegu na 30 km stylem dowolnym ze startu wspólnego, który ukończyła na 26 miejscu. Sezon 2013/2014 Pucharu Świata zakończyła na 33 pozycji. Finka startowała także w zawodach z cyklu FIS Marathon Cup wygrywając trzy maratony: włoski La Sgambeda 15 grudnia 2013 roku, austriacki Dolomitenlauf 19 stycznia 2014 i szwajcarski Engadin Skimarathon 9 marca 2014. Zdobywając 300 punktów zwyciężyła w klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła srebrny medal na 5 km stylem dowolnym. Była także piąta na 10 km stylem klasycznym oraz w biegu sztafetowym 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura.

Sezon 2014/2015 przyniósł szóste miejsce na podium w zawodach o Puchar Świata. Roponen stanęła na najniższym stopniu podium w Rybińsku w biegu łączonym na 15 km. Poza tym Finka trzy razy zajmowała miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów o Puchar Świata. Na dystansie 10 km techniką dowolną była 7 w Davos, 10 w Rybińsku i 7 w Oestersund. Sezon 2014/2015 Pucharu Świata zakończyła na 41 pozycji. Podczas Mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w Falun Roponen wraz z Aino Kaisą Saarinen, Kerttu Niskanen i Kristą Pärmäkoski zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 x 5 km. Oprócz tego zajęła 8. miejsce w biegu łączonym na 15 km, 19. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym i 18. miejsce na 30 km stylem klasycznym. Finka brała też udział w zawodach zaliczanych do cyklu FIS Marathon Cup. Wygrała 12 grudnia 2014 roku włoski maraton La Sgambeda oraz zajęła drugie miejsce 8 marca 2015 w szwajcarskim Engadin Skimarathon. 2 maja 2015 roku zwyciężyła w biegu Fossavatn Ski Marathon[1] rozegranym na Islandii na dystansie 50 km stylem klasycznym zaliczanym do cyklu zawodów Worldloppet. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła złoty medal w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz była czwarta na 15 km stylem klasycznym.

W Pucharze Świata w sezonie 2015/2016 Roponen raz znalazła się w pierwszej dziesiątce zawodów. Bieg łączony 7,5 km + 7,5 km w Lahti ukończyła na piątym miejscu ustępując jedynie czterem reprezentantkom Norwegii. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata zajęła 31 lokatę. W rywalizacji drużynowej w sztafecie 4 x 5 km rozegranej w Nowym Mieście na Morawach wraz z Anne Kyllönen, Kristą Pärmäkoski i Kerttu Niskanen stanęła na najniższym stopniu podium. W dniach 27 oraz 28 lutego 2016 roku wygrała biegi Finlandia-hiihto na dystansie 42 kilometrów stylem klasycznym[2] i dowolnym[3] zaliczane do cyklu zawodów Worldloppet. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła srebrny medal w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz w sztafecie 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura. Poza tym była piąta na dystansie 3,75 km stylem klasycznym, szósta w biegu łączonym 3,75 km + 10 km, piąta w sprincie drużynowym oraz czwarta na 30 km stylem klasycznym.

W sezonie 2016/2017 Pucharu Świata Roponen raz znalazła się w pierwszej dziesiątce zawodów. Bieg na dystansie 15 km stylem dowolnym w Davos ukończyła na ósmym miejscu. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata zajęła 57 lokatę. W rywalizacji drużynowej natomiast w sztafecie 4 x 4 km rozegranej we francuskim La Clusaz wraz z Aino Kaisą Saarinen, Anne Kyllönen i Laurą Mononen zajęła drugie miejsce. Ze względu na kontuzję nie brała udziału w Tour de Ski ani w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Lahti. Podczas Mistrzostw Finlandii zajęła czwarte miejsce na dystansie 10 km stylem klasycznym.

Najlepszym wynikiem w zawodach Pucharu Świata w sezonie 2017/2018 była szesnasta lokata w biegu na 10 km techniką klasyczną w Planicy. W końcowej klasyfikacji cyklu Finka zajęła 61. miejsce. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczangu Roponen była dwudziesta w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz czwarta w sztafecie 4 x 5 km biegnąc wraz z Aino Kaisą Saarinen, Kerttu Niskanen i Kristą Pärmäkoski. W Mistrzostwach Finlandii zawodniczka zdobyła złoty medal na dystansie 10 km stylem dowolnym i brązowy medal w biegu łączonym 6,6 km + 6,6 km oraz była piąta na 30 km stylem klasycznym.

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najlepszym wynikiem Finki była dziesiąta lokata w biegu na 15 kilometrów techniką dowolną w norweskim Beitostølen. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata znalazła się na 66 pozycji. Natomiast w zawodach drużynowych Pucharu Świata dwukrotnie zajęła trzecią lokatę w sztafecie 4 x 5 km, najpierw w Beitostølen biegnąc wraz z Johanną Matintalo, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą, a następnie w szwedzkim Ulricehamn występując razem z Laurą Mononen, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą. Podczas Mistrzostw Świata w narciarstwie klasycznym rozegranych w 2019 roku w austriackim Seefeld Roponen w biegu na 30 kilometrów techniką dowolną zajęła 22. miejsce, a w biegu sztafetowym wraz z Laurą Mononen, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą została sklasyfikowana na szóstej pozycji. Podczas krajowych mistrzostw Roponen zajęła czwarte miejsce w sprincie rozegranym techniką dowolną, piąte miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną, szóste miejsce w biegu na 10 km techniką dowolną, piąte miejsce w biegu pościgowym na 10 km techniką klasyczną, szóste miejsce na 30 km stylem dowolnym oraz czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Oulun Hiihtoseura wraz z Marjaaną Pitkänen i Anną-Kaisą Saari.

W sezonie 2019/20 Finka nie startowała w zawodach Pucharu Świata. W Mistrzostwach Finlandii zajęła piąte miejsce na dystansie 10 kilometrów techniką klasyczną. Wystartowała także 22 lutego 2020 roku w maratonie narciarskim American Birkebeiner na dystansie 50 kilometrów techniką dowolną, który ukończyła na drugim miejscu za Australijką Jessicą Yeaton.

W sezonie 2020/21 Roponen wystartowała w imprezie z cyklu Ruka Triple zaliczanej do Pucharu Świata. W zawodach rozgrywanych w Ruce na które składał się sprint techniką klasyczną, 10 km techniką klasyczną oraz bieg pościgowy na 10 km techniką dowolną Finka została sklasyfikowana na 39 miejscu. Roponen rzadko startowała w zawodach pucharowych i w klasyfikacji generalnej uplasowała się na 77 pozycji. W lutym Finka zdobyła złoty medal mistrzostw Finlandii w biegu na 10 km stylem dowolnym i dość niespodziewanie znalazła się w kadrze na mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym w Oberstdorfie. Podczas mistrzostw świata Roponen w biegu na 10 km stylem dowolnym zajęła 10. miejsce będąc najwyżej sklasyfikowaną reprezentantką Finlandii. Dzięki bardzo dobrej postawie w tym biegu ponad czterdziestodwuletnia zawodniczka znalazła się w składzie sztafety 4 x 5 km, gdzie wraz z Jasmi Joensuu, Johanną Matintalo i Kristą Pärmäkoski wywalczyła brązowy medal. Tym samym Roponen stała się najstarszą medalistką w historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym.[4] W drugiej części krajowych mistrzostw rozegranych w marcu wywalczyła złoty medal w biegu na 30 km stylem dowolnym oraz zajęła czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Visa Ski Team Kemi wraz z Jonną Vestenius i Emmi Lämsą.

Od października 2021 jest sponsorowana przez polską spółkę doradztwa podatkowego[5].

W sezonie 2021/22 Roponen raz zajęła miejsce punktowane w rywalizacji indywidualnej. Było to 12 grudnia 2021 roku w szwajcarskim Davos w biegu na 10 km stylem dowolnym gdzie zajęła 27 lokatę. Po ośmiu latach wystartowała w Tour de Ski jednak wycofała się po drugim etapie. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata została sklasyfikowana na 97 miejscu. Podczas mistrzostw Finlandii rozegranych na początku kwietnia zajęła ósme miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym oraz czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Visa Ski Team Kemi wraz z Emmi Lämsą i Eveliiną Toivanen.

W kwietniu 2022 roku ogłosiła zakończenie reprezentacyjnej kariery sportowej.[6]

W mistrzostwach Finlandii, które odbyły się w styczniu 2023 roku uplasowała się na 4. pozycji w biegu na 10 kilometrów techniką dowolną[7].

Roponen powróciła do rywalizacji w Pucharze Świata w sezonie 2023/24. W dniu 2 grudnia 2023 roku w szwedzkim Gällivare zajęła 35 lokatę w biegu na dystansie 10 kilometrów techniką dowolną[8].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
19. 9 lutego 2002   Soldier Hollow 15 km stylem dowolnym 39:54,4 +2:19,9   Stefania Belmondo
36. 19 lutego 2002   Soldier Hollow Sprint stylem dowolnym 3:10,6 —   Julija Czepałowa
7. 21 lutego 2002   Soldier Hollow bieg sztafetowy 4×5 km[a] 49:30,6 +1:14,9   Niemcy
13. 12 lutego 2006   Pragelato 15 km bieg łączony 42:48,7 +1:17,4   Kristina Šmigun
35. 16 lutego 2006   Pragelato 10 km stylem klasycznym 27:51,4 +2:37,0   Kristina Šmigun
7. 18 lutego 2006   Pragelato bieg sztafetowy 4×5 km[b] 54:47,7 +1:08,1   Rosja
23. 24 lutego 2006   Pragelato 30 km stylem dowolnym 1:22:25,4 +4:30,0   Kateřina Neumannová
6. 15 lutego 2010   Whistler 10 km stylem dowolnym 24:58,4 +25,9   Charlotte Kalla
15. 19 lutego 2010   Whistler 15 km bieg łączony 39:58,1 +1:02,1   Marit Bjørgen
8. 22 lutego 2010   Whistler Sprint drużynowy stylem dowolnym[c] 18:03,7 +52,9   Niemcy
3.  25 lutego 2010   Whistler bieg sztafetowy 4×5 km[d] 55:19,5 +30,4   Norwegia
26. 22 lutego 2014   Krasnaja Polana 30 km stylem dowolnym 1:11:05,2 +3:46,4   Marit Bjørgen
20. 15 lutego 2018   Pjongczang 10 km stylem dowolnym 25:00,5 +2:04,3   Ragnhild Haga
4. 17 lutego 2018   Pjongczang bieg sztafetowy 4×5 km[e] 51:24,3 +1:02,6   Norwegia

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
41. 22 lutego 2003   Val di Fiemme 10 km bieg łączony 26:38,4 +1:28,4   Kristina Šmigun
35. 28 lutego 2003   Val di Fiemme 30 km stylem dowolnym 1:14:29,8 +7:56,9   Olga Zawjałowa
12. 17 lutego 2005   Oberstdorf 10 km stylem dowolnym 26:27,6 +1:07,5   Kateřina Neumannová
8. 19 lutego 2005   Oberstdorf 15 km bieg łączony 42:16,8 +46,5   Julija Czepałowa
5. 21 lutego 2005   Oberstdorf bieg sztafetowy 4×5 km[f] 57:15,7 +1:25,1   Norwegia
2.  25 lutego 2005   Oberstdorf Sprint drużynowy stylem dowolnym[g] 12:19,7 +2,8   Norwegia
1.  23 lutego 2007   Sapporo Sprint drużynowy stylem dowolnym[h] 16:20,9 —
5. 25 lutego 2007   Sapporo 15 km bieg łączony 41:27,5 +24,0   Olga Zawjałowa
7. 27 lutego 2007   Sapporo 10 km stylem dowolnym 23:58,4 +50,0   Kateřina Neumannová
1.  1 marca 2007   Sapporo bieg sztafetowy 4×5 km[i] 54:18,6 —
23. 21 lutego 2009   Liberec 15 km bieg łączony 40:55,3 +2:34,9   Justyna Kowalczyk
14. 24 lutego 2009   Liberec Sprint stylem dowolnym 2:39,3 —   Arianna Follis
1.  26 lutego 2009   Liberec bieg sztafetowy 4×5 km[j] 54:24,3 —
6. 27 lutego 2009   Liberec 30 km stylem dowolnym 1:16:10,6 +12,2   Justyna Kowalczyk
14. 26 lutego 2011   Oslo 15 km bieg łączony 38:08,6 +1:58,3   Marit Bjørgen
18. 28 lutego 2011   Oslo 10 km stylem klasycznym 27:39,3 +1:50,6   Marit Bjørgen
3.  3 marca 2011   Oslo bieg sztafetowy 4×5 km[k] 53:30,0 +59,8   Norwegia
15. 5 marca 2011   Oslo 30 km stylem dowolnym 1:23:45,1 +6:07,5   Therese Johaug
16. 23 lutego 2013   Val di Fiemme 15 km bieg łączony 39:04,4 +1:46,9   Marit Bjørgen
8. 26 lutego 2013   Val di Fiemme 10 km stylem dowolnym 25:23,4 +49,3   Therese Johaug
5. 28 lutego 2013   Val di Fiemme bieg sztafetowy 4×5 km[l] 1:00:36,5 +1:23,8   Norwegia
8. 21 lutego 2015   Falun 15 km bieg łączony 40:57,6 +1:41,6   Therese Johaug
19. 24 lutego 2015   Falun 10 km stylem dowolnym 25:08,8 +1:44,8   Charlotte Kalla
3.  26 lutego 2015   Falun bieg sztafetowy 4×5 km[m] 49:04,7 +30,9   Norwegia
18. 28 lutego 2015   Falun 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:24:47,0 +4:29,1   Therese Johaug
6. 28 lutego 2019   Seefeld bieg sztafetowy 4×5 km[n] 55:21,0 +3:47,7   Szwecja
22. 2 marca 2019   Seefeld 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:14:26,2 +6:18,7   Therese Johaug
10. 2 marca 2021   Oberstdorf 10 km stylem dowolnym 23:09,8 +1:43,9   Therese Johaug
3.  4 marca 2021   Oberstdorf bieg sztafetowy 4×5 km[o] 53:43,2 +46,2   Norwegia

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
1998/1999 niesklasyfikowana
1999/2000 niesklasyfikowana
2000/2001 nie brała udziału
2001/2002 35.
2002/2003 55.
2003/2004 nie brała udziału
2004/2005 16.
2005/2006 37.
2006/2007 6.
2007/2008 13.
2008/2009 11.
2009/2010 7.
2010/2011 14.
2011/2012 15.
2012/2013 18.
2013/2014 33.
2014/2015 41.
2015/2016 31.
2016/2017 57.
2017/2018 61.
2018/2019 65.
2019/2020 nie brała udziału
2020/2021 77.
2021/2022 97.
2022/2023 nie brała udziału
2023/2024 135.

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2006   La Clusaz 15 km stylem dowolnym (start masowy) 42:08,8 min +0,3 s 2.   Virpi Kuitunen
2. 20 stycznia 2007   Rybińsk 15 km stylem dowolnym (start masowy) 39:22,0 min — 1. —
3. 10 marca 2007   Lahti Sprint stylem dowolnym 2:44,9 min +0,3 s 2.   Virpi Kuitunen
4. 15 grudnia 2007   Rybińsk 15 km stylem dowolnym (start masowy) 39:24,5 min +1,1 s 3.   Astrid Jacobsen
5. 14 marca 2008   Bormio 2,5 km stylem dowolnym 7:46,4 min +9,3 s 3.   Claudia Nystad
6. 25 stycznia 2015   Rybińsk 15 km bieg łączony 44:31,6 min +7,3 s 2.   Martine Ek Hagen[9]

Miejsca na podium w etapach zawodów Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Zawody Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni
1. 21 marca 2009   Falun Finał Pucharu Świata 10 km bieg łączony 29:24,7 min — 1. —
2. 10 stycznia 2010   Val di Fiemme/Alpe Cermis Tour de Ski 9 km stylem dowolnym 35:49,8 min +3,0 s 2.   Kristin Størmer Steira

Miejsca w poszczególnych zawodach Pucharu Świata edytuj

stan na koniec sezonu 2023/2024

Sezon 1998/1999
                              punkty
70 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1999/2000
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 45 64 - - - - 0
Sezon 2001/2002
                                        punkty
22 14 33 38 18 - - - - - 25 - - 7 15 - 11 - - - 120
Sezon 2002/2003
                                          punkty
- 9 22 19 - - - - - - - 33 - - 48 - - - - - - 50
Sezon 2004/2005
                                        punkty
- 17 7 14 - 7 - 10 - 10 - 20 7 - - 14 - - 13 15 259
Sezon 2005/2006
                                                punkty
23 15 20 26 - - - - 26 15 - - 4 - - - 23 - 20 17 - 20 - - 155
Sezon 2006/2007
                        TdS                           punkty
- 9 - 12 8 2 27 5 18 10 13 14 13 1 13 - - 15 - - 2 9 - 9 - 16 548
Sezon 2007/2008
                              TdS                               punkty
42 8 - 23 16 3 11 19 4 12 13 22 8 20 8 10 23 - 15 22 6 - 17 11 - 11 9 - 6 3 10 637
Sezon 2008/2009
                            TdS                                 FPŚ punkty
8 - 43 15 20 19 - 15 9 8 17 11 23 7 11 - - 11 - 5 14 14 - 10 9 - 8 47 4 1 5 10 690
Sezon 2009/2010
                                TdS                           FPŚ punkty
6 - 13 - 5 10 - 15 8 13 28 11 7 15 16 2 6 12 - - - - - 4 - 6 24 39 10 4 5 788
Sezon 2010/2011
        RT                         TdS                         FPŚ punkty
23 25 21 11 13 - 12 - 7 4 6 39 9 26 12 14 13 11 - 8 - 5 14 - - 17 - - - - - 518
Sezon 2011/2012
        RT                             TdS                                 FPŚ punkty
21 56 14 20 17 - 25 - - - 6 16 44 8 18 24 14 18 9 11 - - 12 19 6 7 11 - - 7 - - 22 40 10 17 11 613
Sezon 2012/2013
        RT                       TdS                           FPŚ punkty
13 43 16 17 21 - - - - 5 9 23 12 27 9 4 8 - 14 - - - 11 - - - 16 - - - - 421
Sezon 2013/2014
      RT                       TdS                       FPŚ punkty
87 46 37 41 - 7 - - 15 41 41 25 16 20 19 16 - - - 32 - - 6 - - - - - 196
Sezon 2014/2015
          LT                       TdS                     punkty
- - 60 44 38 39 - - 7 - - - - - - - - - - 10 - 3 - 7 - - - - 164
Sezon 2015/2016
      RT                           TdS                                   STK punkty
60 22 12 20 - 13 - - 14 - - - - - - - - - - 12 - 20 - 18 12 - 5 - - - - - - - - - 216
Sezon 2016/2017
          LT                     TdS                           FPŚ punkty
- 11 - - - - 8 - 16 - - - - - - - - - 25 - - - - - - - - - - - - 77
Sezon 2017/2018
      RT                         TdS                         FPŚ punkty
63 50 23 36 - - - 18 23 23 - - - - - - - - - 16 - 18 - - - - - - - - 65
Sezon 2018/2019
          LT                     TdS                             FPŚ punkty
- 32 - - - - 10 - 15 - - - - - - - - - - 31 19 - - - - - - - - - - - 54
Sezon 2020/2021
      RT                       TdS               punkty
69 42 39 39 - - - - - - - - - - - - 23 24 - - - - - 15
Sezon 2021/2022
                            TdS             punkty
- - - - 42 - 27 - 79 60 dns - - - dnf - - - - - - 8[10]
Sezon 2023/2024
                                TdS                                   punkty
- - - 35 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 16
Legenda
1 2 3 4-50 51+[11] wyniki anulowane

DNF - zawodnik nie ukończył biegu
– - zawodnik nie wystartował
TdS - Tour de Ski FPŚ - Finał Pucharu Świata RT - Ruka Triple LT - Lillehammer Tour STK - Ski Tour Kanada

FIS Marathon Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2012/2013 6.
2013/2014 1.
2014/2015 5.

Miejsca na podium edytuj

Nr Dzień Rok Zawody Dystans Czas biegu Strata Pozycja Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2012   La Sgambeda 42 km stylem dowolnym 1:45:22,4 h — 1. —
2. 10 marca 2013   Engadin Skimarathon 42 km stylem dowolnym 1:29:52,3 h — 1. —
3. 15 grudnia 2013   La Sgambeda 42 km stylem dowolnym 1:42:00,7 h — 1. —
4. 19 stycznia 2014   Dolomitenlauf 42 km stylem dowolnym 2:03:30,2 h — 1. —
5. 9 marca 2014   Engadin Skimarathon 42 km stylem dowolnym 1:38:39,1 h — 1. —
6. 12 grudnia 2014   La Sgambeda 42 km stylem dowolnym 1:40:42,8 h — 1. —
7. 8 marca 2015   Engadin Skimarathon 42 km stylem dowolnym 1:39:36,1 h +0,8 s 2.   Anouk Faivre Picon

Visma Ski Classics edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2013 7.
2014 25.
2014/2015 -
2015/2016 35.

Mistrzostwa Finlandii edytuj

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych edytuj

Lp. Rok Dystans
1. 2005 10 km styl. dowolnym
2. 2005 30 km styl. dowolnym
3. 2006 5 km styl. dowolnym
4. 2007 10 km styl. dowolnym
5. 2007 30 km styl. dowolnym
6. 2008 5 km styl. dowolnym
7. 2008 7,5 km + 7,5 km - bieg łączony
8. 2009 30 km styl. dowolnym
9. 2010 5 km styl. dowolnym
10. 2010 6,6 km + 6,6 km - bieg łączony
11. 2011 15 km styl. klasycznym
12. 2011 7,5 km + 7,5 km - bieg łączony
13. 2015 10 km styl. dowolnym
14. 2018 10 km styl. dowolnym
15. 2021 10 km styl. dowolnym
16. 2021 30 km styl. dowolnym

Zwycięstwa w zawodach drużynowych edytuj

Lp. Rok Dystans Klub Drużyna
1. 2002 sztafeta 3 x 5 km Oulun Hiihtoseura Johanna Pöllänen, Miia Touvila
2. 2005 sztafeta 3 x 5 km Joutsan Pommi Maija Saarinen, Pirjo Porvari
3. 2007 sprint drużynowy Joutsan Pommi Aino-Kaisa Saarinen
4. 2008 sztafeta 3 x 5 km Joutsan Pommi Maija Saarinen, Aino-Kaisa Saarinen
5. 2012 sprint drużynowy Oulun Hiihtoseura Ruut Sariola

Linki zewnętrzne edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Skład drużyny: Kati Venäläinen, Satu Salonen, Riitta-Liisa Roponen, Kaisa Varis
  2. ↑ Skład drużyny: Aino-Kaisa Saarinen, Virpi Kuitunen, Riitta-Liisa Roponen, Kati Venäläinen
  3. ↑ Skład drużyny: Riitta-Liisa Roponen, Riikka Sarasoja
  4. ↑ Skład drużyny: Pirjo Muranen, Virpi Kuitunen, Riitta-Liisa Roponen, Aino-Kaisa Saarinen
  5. ↑ Skład drużyny: Aino-Kaisa Saarinen, Kerttu Niskanen, Riitta-Liisa Roponen, Krista Pärmäkoski.
  6. ↑ Skład drużyny: Kirsi Välimaa, Virpi Kuitunen, Aino Kaisa Saarinen, Riitta-Liisa Roponen
  7. ↑ Skład drużyny: Pirjo Muranen, Riitta-Liisa Roponen
  8. ↑ Skład drużyny: Riita-Liisa Roponen, Virpi Kuitunen
  9. ↑ Skład drużyny: Virpi Kuitunen, Aino Kaisa Saarinen, Riitta-Liisa Roponen, Pirjo Manninen
  10. ↑ Skład zespołu: Pirjo Muranen, Virpi Kuitunen, Riitta-Liisa Roponen, Aino-Kaisa Saarinen
  11. ↑ Skład zespołu: Pirjo Muranen, Aino-Kaisa Saarinen, Riitta-Liisa Roponen, Krista Lähteenmäki
  12. ↑ Skład drużyny: Anne Kyllönen, Kerttu Niskanen, Riitta-Liisa Roponen, Riikka Sarasoja
  13. ↑ Skład zespołu: Aino-Kaisa Saarinen, Kerttu Niskanen, Riitta-Liisa Roponen, Krista Pärmäkoski
  14. ↑ Skład zespołu: Laura Mononen, Krista Pärmäkoski, Riitta-Liisa Roponen, Eveliina Piippo
  15. ↑ Skład zespołu: Jasmi Joensuu, Johanna Matintalo, Riitta-Liisa Roponen, Krista Pärmäkoski

Przypisy edytuj

  1. ↑ Wyniki
  2. ↑ Wyniki
  3. ↑ Wyniki
  4. ↑ Finka została najstarszą medalistką w historii MŚ. onet.pl, 2021-03-04. [dostęp 2021-03-05]. (pol.).
  5. ↑ Wsparcie dla sportu: Riitta-Liisa Roponen sponsorowana przez Arena Advisory [online], Arena, 26 listopada 2021 [dostęp 2021-12-28] (pol.).
  6. ↑ Riitta-Liisa Roponen päättää kansainvälisen hiihtouransa: "Oli jo oikea aika". yle.fi. [dostęp 2022-04-03]. (fiń.).
  7. ↑ Wyniki
  8. ↑ 45-latka wróciła do rywalizacji i odstawiła Polki. Marcisz wystąpiła w sztafecie nie pod flagą Polski [online], SportoweFakty, 4 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-06] (pol.).
  9. ↑ Pierwotnie zwyciężczynią była Julija Czekalowa jednak Rosjanka została zdyskwalifikowana za stosowanie dopingu.
  10. ↑ Punkty zdobyte także za lokaty w rywalizacji drużynowej.
  11. ↑ 4-30 oraz 31+ do sezonu 2021/2022 włącznie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Riitta-Liisa_Roponen&oldid=73181040”