Romuald Pieńkowski (architekt)
Romuald Leopold Pieńkowski (ur. 31 października 1906 w Krakowie, zm. 31 sierpnia 1955 w Polanicy Zdroju) – architekt i urbanista.
| Data i miejsce urodzenia |
31 października 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 sierpnia 1955 |
| Narodowość | |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Styl | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.jpg)
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Stanisława[1], inżyniera kolejowego, i Romany z Maciejków. Ukończył gimnazjum w Częstochowie, gdzie w 1926 zdał egzamin maturalny o profilu matematyczno-przyrodniczym[2]. W 1932 ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Po studiach pracował m.in. w magistracie miasta Częstochowy (od 15 lipca do 15 października 1928), Biurze Technicznym Banku Polskiego (od 15 maja do 1 września 1929), Biurze Architektonicznym Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (styczeń-lipiec 1931), w pracowniach Zdzisława Mączeńskiego, Jadwigi Dobrzyńskiej i Zygmunta Łobody, Piotra P. Kwieka (1889–1943)[3] i in. Od maja do lipca 1933 praktykował w Biurze Regionalnym Warszawy. W MWRiOP pracował w Wydziale Budowli Szkolnych, współtworząc III album projektów szkół powszechnych. Od 15 listopada 1933 do maja 1937 pracował w Wydziale Komunikacyjno-Budowlanym Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego jako urzędnik techniczny w Biurze Planu Regionalnego Zagłębia Górniczo-Hutniczego. Pracował również w firmie architektonicznej Tadeusza Michejdy. Był głównym projektantem planu miasta Lwowa oraz autorem planów miast Rybnika i Tarnowskich Gór (1933–1937)[2]. W latach 1935–1936 ze Stefanem Tworkowskim opracował plany budowy Domu Zdrojowego w Wiśle. Przed 1939 był rzeczoznawcą urbanistycznym Związku Miast Polskich[4].
Od 1945 działał głównie na Śląsku. W latach 1945–1948 przewodniczył Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego. W 1949 był organizatorem Centralnego Biura Projektów Architektury i Budownictwa[2]. W latach 1949–1955 pod jego kierunkiem został opracowany i zrealizowany pierwszy w Polsce projekt regionalnego planu zagospodarowania przestrzennego GOP.
Działacz śląskiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich: sekretarz ZO SARP (1934–1936), wiceprezes ZO SARP (1947–1949), prezes ZO SARP (1951–1953). W latach 1949–1951 był prezesem Towarzystwa Urbanistów Polskich[4][5].
Od 9 maja 1936 był mężem Elżbiety z Cieślów[2] (1911–1994)[6].
Zmarł w Polanicy Zdroju, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 274-5-20,21)[6].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)[1]
Nagrody
edytuj- I nagroda (z Piotrem P. Kwiekiem) w konkursie na projekt szkicowy domu mieszkalnego w Kutnie (1933)[4]
- II nagroda (ze Stefanem Tworkowskim) za projekt konkursowy planu regulacji miasta Katowice (1935)[2]
- Nagroda Państwowa II stopnia za wybitne osiągnięcia w projektowaniu i realizacji układu urbanistycznego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego w minionym 10-leciu (1955)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1114 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie planowania gospodarczego”.
- ↑ a b c d e Aneta Borowik: Słownik architektów, inżynierów i budowniczych związanych z Katowicami w okresie międzywojennym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012, s. 106–107. ISBN 978-83-226-2106-6.
- ↑ In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Piotr Paweł Kwiek [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-07-15].
- ↑ a b c In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Romuald Leopold Pieńkowski [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-07-15].
- ↑ SARP KATOWICE [online], sarp.katowice.pl [dostęp 2024-07-15].
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD PIEŃKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-09-24].
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 7, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-15].
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia powszechna PWN, t. 3, Warszawa 1974.