Rozlewisko Morąskie

Rozlewisko Morąskie (dawniej Jezioro Morąskie) – użytek ekologiczny położony na południowo-zachodnim krańcu Morąga, w gminie Morąg, powiat ostródzki, województwo warmińsko-mazurskie.

Rozlewisko Morąskie
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowości nadbrzeżne

Morąg

Morfometria
Powierzchnia

1,28 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,8 km
0,9 km

Hydrologia
Rodzaj jeziora

bagienne

Położenie na mapie gminy Morąg
Mapa konturowa gminy Morąg, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Rozlewisko Morąskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Rozlewisko Morąskie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Rozlewisko Morąskie”
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Rozlewisko Morąskie”
Ziemia53°54′21,0″N 19°55′22,2″E/53,905833 19,922833

Historia

edytuj

Dawne Jezioro Morąskie zostało osuszone w 1867 r. przez prywatnego właściciela[1], za zezwoleniem władz miasta, obecnie na mapach zaznaczone jako Trzęsawisko lub Rozlewisko Morąskie. Prawdopodobnie dawniej Jezioro Morąskie nosiło pruską nazwę: Mawrin, Maurin lub Morin. W Średniowieczu, woda z Jeziora Morąskiego, drewnianymi kanałami doprowadzana była do studni w mieście. Możliwe, że powodem osuszenia jeziora (i zamienienia na łąki) była eutrofizacja i zanieczyszczenie wód jeziornych (najpewniej odbierało ścieki bytowe z miasta). Nie wiadomo kiedy i na skutek jakich procesów dawne jezioro ponownie napełniło się wodą.

Przyroda

edytuj

Rozlewisko Morąskie to ekosystem bagienny z licznymi gatunkami roślin wodno-błotnych oraz miejsce gniazdowania ponad 150 gatunków ptaków[2] (aż 18 spośród gniazdujących tu gatunków znajduje się na liście „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt”), a także przystankiem ptaków migrujących. Zlatują tu m.in. gęsi zbożowe, gęsi białoczelne i gęsi gęgawy. Rozlewisko obejmuje 128,7 ha.

W 1997 przeprowadzono badania fitosocjologiczno-kartograficzne oraz inwentaryzacyjne terenu. Wyróżniono wówczas dziewięć zespołów roślinnych należących do pięciu klas. Największą powierzchnię zajmowały fitocenozy Ceratophylletum demersi, które zajmowały prawie całe dno zbiornika. Roślinność szuwarową zdominowały Phragmitetum communis i Typhetum angustifoliae w rozległych płatach. Mniejszy udział miały Caricetum acutiformis oraz Glycerietum maximae. Na obszarze płytkich zatok i na plosach rosły zbiorowiska Lemno-Spirodeletum (z dominującą rzęsą drobną) i Hydrocharietum morsus-ranae[2].

Turystyka i komunikacja

edytuj

Wcześniej spływały do rozlewiska ścieki bytowe z miasta Morąga, zwiększając eutrofizację zbiornika. Obecnie teren jest rekultywowany, wybudowano nową groblę, przekształcając w trasę spacerową. Ustawiono dwie wieże widokowe, z których wygodnie można obserwować ptaki i panoramę rozlewiska. Ustawiono kilka tablic edukacyjnych, tworząc ścieżkę edukacyjną o długości ok. 3 km.

Obecnie trwają prace przygotowawcze do budowy obwodnicy Morąga, która ma przebiegać skrajem rozlewiska.

Ryby występujące w rozlewisku

edytuj

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. "Morąg - z dziejów miasta i powiatu", Pojezierze, Olsztyn 1973
  2. a b Zbigniew Endler, Joanna Duriasz, Rozlewisko Morąskie, [w:] Bogusław Zdanowski, Maciej Kamiński, Andrzej Martyniak, Funkcjonowanie i ochrona ekosystemów wodnych na obszarach chronionych, Olsztyn: Wydaw. Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 1999, s. 347, 349, ISBN 83-87506-71-0, OCLC 749898376 [dostęp 2022-12-18].

Linki zewnętrzne

edytuj